Η Θαυματουργή αυτή εικόνα, που φυλάσσεται σήμερα στο ιερό σύνθρονο του Πρωτάτου των Καρυών, βρισκόταν κατά τα τέλη του Ι' αιώνα σε ένα κελλί κοντά στις Καρυές που σήμερα φέρει την ίδια επωνυμία [ Αξιον εστίν ] λόγω του εξής θαύματος.
Ενώ ο Γέροντας του κελλιού απουσίαζε σε αγρυπνία του Πρωτάτου, συνέβη να φιλοξενή ο υποτακτικός του, που έμεινε μόνος στο κελλί, κάποιον άγνωστο περαστικό μοναχό μαζί με τον οποίο μάλιστα έψαλλε και την ακολουθία της κυριακής. Όταν λοιπόν έφθασαν στην Θ΄ ωδή του κανόνα, ο μεν μοναχός του κελλιού έψαλλε [ Την Τιμιωτέραν ] το γνωστό αρχαίο αυτό ύμνο του Αγίου Κοσμά του Ποιητή, που ψαλλόταν τότε όπως και σήμερα μαζί με τους θεομητορικούς στίχους της ΄Θ ωδής [ Μεγαλύνει η ψυχή μου τον κύρον ] . . . ενώ ο ξένος μοναχός άρχισε τον ύμνο διαφορετικά προσθέτοντας στην αρχή του το μέχρι τότε άγνωστο προοίμιο Αξιον εστίν ] ... το οποίο τόσο θαυμασμό προκάλεσε στον ντόπιο μοναχό, ώστε το ζήτησε και γραπτώς, για να μπορεί να το ψάλλει και αυτός.
Επειδή όμως δε βρέθηκε μελάνι και χαρτί μέσα στο κελλί, ο μυστηριώδης ξένος μοναχός χάραξε με το δάκτυλο του σε μια πέτρινη πλάκα και προσθέτοντας ότι έτσι πρέπει να ψάλλεται στο εξής ο ύμνος αυτός από όλους τους Ορθοδόξους, έγινινε άφαντος.
Από salamsas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου