"Την Κυριακή που μας πέρασε, προσπάθησα ο δυστυχής, μαζί με την κοπέλα μου, να βρούμε μια παραλία που θα έχει όσο το δυνατόν λιγότερο κόσμο, τα στοιχειώδη για να μην μας κάψει ο ήλιος και στην οποία θα μπορούμε να πιούμε...
έναν καφέ.
Ο δρόμος μάς έβγαλε στο Σούνιο. Εκεί, σε μια φοβερή τοποθεσία, απέναντι από το ναό του Απόλλωνα, βρίσκεται μια από τις ωραιότερες παραλίες της Αττικής. Έτσι τουλάχιστον μου είχαν πει οι φίλοι μου.
Βλέπω με έκπληξη και χαρά ότι όχι μόνο είναι πολύ ωραία παραλία αλλά έχει και ξαπλώστρες με ομπρέλες. Σκέφτομαι: «Πόσο να κοστίζουν; ¤10, 12, 15;» Ήμουν διατεθειμένος να τα δώσω για να έχω την άνεσή μου. Με πλησιάζει ένας νεαρός με μια ταμειακή στο χέρι και μου λέει: «50 ευρώ». Τον κοιτάω έκπληκτος! Νόμιζα ότι μου κάνει πλάκα! Του λέω: «Συγγνώμη, ¤50 για μια ξαπλώστρα;» Μου απαντάει πως αποτελούν ιδιοκτησία του Cape Sounio και είναι για τους πελάτες του ξενοδοχείου. Όσοι δεν είναι πελάτες πληρώνουν αυτή την τιμή. Προφανώς, ο τύπος μας τα έλεγε αυτά για να μας διώξει.
Εγώ, όμως, θέλω να θέσω το εξής απλό ερώτημα στις δημοτικές αρχές: Είναι δυνατόν να θεωρείται μια παραλία ελεύθερη για το κοινό, όταν την δίνετε σε επιχειρηματίες και την εκμεταλλεύονται με αυτό τον απαράδεκτο τρόπο; Ουσιαστικά, κύριοι, όταν ενοικιάζετε τις ξαπλώστρες με ¤50, η παραλία είναι prive. Αυτό δεν τιμά ούτε τους ιδιοκτήτες του Cape Sounio ούτε και τους δημοτικούς άρχοντες της περιοχής. Αυτό λέγεται αισχροκέρδεια και ρατσισμός σε όλο του το μεγαλείο. Η κυρία με τα μπικουτί και το τραβηγμένο πρόσωπο να απολαμβάνει την παραλία δωρεάν, επειδή είναι πελάτης του ξενοδοχείου κι εμείς πρέπει να ξοδέψουμε μια περιουσία για να κάνουμε μια βουτιά;
Σε τελική ανάλυση βάλτε μια ταμπέλα στην είσοδο της παραλίας με τις τιμές ή απαγορέψτε την είσοδο σε όσους δεν είναι πελάτες του ξενοδοχείου. Όχι τέτοια κοροϊδία!"
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου