ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ!
> > Με μια πρωτόγνωρη ενέργειά
> του, ο δημοσιογράφος Walter Wullenweber,
> > δημοσιεύει στο Γερμανικό
> περιοδικό STERN, ανοιχτή επιστολή
> προς τους
> > Έλληνες, στην ελληνική
> γλώσσα, με την οποία απολογείται
> για τη
> > στεναχώρια που μας προκάλεσε,
> ενώ δεν παραλείπει (και αυτός),
> να
> > αναφερθεί στα αμέτρητα e-mails
> διαμαρτυρίας "που ξεχειλίζουν"
> το
> > γραμματοκιβώτιό του, όπως
> λέει χαρακτηριστικά!
> > Δείτε τι λέει:
> >
> > Αγαπητοί Έλληνες,
> > Σίγουρα σας συμβαίνει ό,τι
> και σε εμάς τους Γερμανούς: Όταν
> > σκεφτόμαστε την Ευρωπαϊκή
> Ένωση, το μυαλό μας πάει σε αυτόν
> τον
> > συγκεχυμένο μηχανισμό στις
> Βρυξέλλες, όπου καλοπληρωμένοι
> > γραφειοκράτες, μαζί με
> ξεδιαλεγμένους στην πατρίδα
> τους πολιτικούς,
> > συνεχώς παράγουν
> εκνευριστικούς κανόνες. Έτσι
> έβλεπα εγώ τα πράγματα
> > έως τώρα. Ξαφνικά όμως, η
> άποψή μου για την Ευρώπη και την
> Ε.Ε. άλλαξε
> > ριζικά. Κι αυτό το οφείλω σε
> εσάς.
> >
> >
> > Όλα ξεκίνησαν με μια επιστολή
> προς εσάς τους Έλληνες, την οποία
> έγραψα
> > πριν από λίγες εβδομάδες στο
> περιοδικό Stern. Οφείλω να
> ομολογήσω: Η
> > επιστολή περιείχε βαριές
> κατηγορίες. Και μου απαντήσατε,
> και μάλιστα
> > σε βαθμό που το ηλεκτρονικό
> μου γραμματοκιβώτιο ακόμη
> ξεχειλίζει. Η
> > αντιπαράθεση μεταξύ Γερμανών
> κι Ελλήνων που έχει ξεσπάσει εδώ
> και
> > εβδομάδες, είναι σφοδρή και
> συναισθηματικά φορτισμένη, από
> την άλλη
> > όμως, είναι απαραίτητη και
> προπάντων πραγματικά γόνιμη. Και
> από τότε η
> > Ε.Ε. δεν αποτελεί πλέον απλώς
> έναν λαβύρινθο διατάξεων για
> μένα. Τώρα,
> > με την αντιπαράθεση ανάμεσα
> σε εσάς τους Έλληνες κι εμάς
> τους
> > Γερμανούς, είναι που η Ευρώπη
> ξεκινά πραγματικά για μένα.
> >
> > Θα συμφωνήσετε πως έως τώρα
> τα πράγματα είχαν ως εξής: Όποτε
> προκύπτει
> > κάποιο θέμα μεταξύ Ελλήνων
> και Γερμανών, η καγκελάριος
> Άγκελα Μέρκελ
> > συναντιέται με τον
> πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου.
> Εμείς οι πολίτες
> > είμαστε μονάχα θεατές.
> Μπροστά στην τηλεόραση. Τώρα, σε
> αυτή την
> > κρίση, εμείς οι πολίτες
> αρχίσαμε επιτέλους να
> συνομιλούμε μεταξύ μας,
> > χωρίς τους αρχηγούς των
> κυβερνήσεων. Η ελληνογερμανική
> συζήτηση
> > αποτελεί την αρχή μιας
> πραγματικής, ευρωπαϊκής
> δημόσιας σφαίρας.
> >
> > Ενόψει αυτού του γεγονότος,
> γίνεται εμφανές ότι η
> αντιπαράθεση είναι
> > προτιμότερη από τη σιωπή. Οι
> κατηγορίες που επιτέλους
> εκφέρονται,
> > πραγματικά μας πάνε μπροστά.
> Και τις δύο πλευρές.
> >
> > Φυσικά πόνεσε η αντιπαράθεση
> αυτή. Όταν σας κατηγορούμε ότι
> είστε
> > διεφθαρμένοι και εξαπατάτε
> την υπόλοιπη Ευρώπη, βεβαίως
> αυτό σας
> > χαλάει τη διάθεση. Κι όταν
> ανώνυμοι επιστολογράφοι μου
> προτείνουν να
> > με επεξεργαστούν παράγοντας
> γύρο ή όταν ελληνικές
> εφημερίδες
> > παριστάνουν το Άγαλμα της
> Νίκης στην ομώνυμη στήλη με
> σβάστικα, αυτά
> > με κάνουν να ξεροκαταπίνω.
> Συνολικά, όμως, με διδάξατε
> πολλά: Το
> > γεγονός ότι γερμανικές
> εμπορικές αλυσίδες όπως η Lidl και
> η Saturn
> > κατέκτησαν την ελληνική
> αγορά, συμμετέχοντας έτσι ενεργά
> στη
> > διαμόρφωση της ελληνικής
> οικονομίας, την οποία κατακρίνω,
> αυτό το
> > αγνοούσα τελείως.
> >
> > Όπως επίσης αγνοούσα το ύψος
> των υπέρογκων κερδών που η
> Ελλάδα
> > αποφέρει στη γερμανική
> βιομηχανία όπλων. Το 13 τοις εκατό
> των
> > συνολικών γερμανικών
> εξαγωγών όπλων διοχετεύεται
> αποκλειστικά στην
> > Ελλάδα. Αγοράζετε τόσα άρματα
> μάχης και τουφέκια, επειδή
> > αντιλαμβάνεστε τη σύμμαχό
> μας στο ΝΑΤΟ, Τουρκία, ως απειλή.
> Και ποιος
> > εφοδιάζει την Τουρκία με
> όπλα; Πάλι εμείς οι Γερμανοί. Η
> γερμανική
> > αμυντική βιομηχανία λοιπόν,
> επωφελείται από μια διαμάχη, την
> οποία η
> > μεγάλη πλειοψηφία των
> Γερμανών πολιτών θεωρεί περιττή.
> Οφείλω να
> > ομολογήσω: Όσον αφορά αυτό το
> θέμα, εσείς οι Έλληνες έχετε ένα
> ισχυρό
> > επιχείρημα με το μέρος σας.
> >
> > Στην επιστολή μου είχα
> περιγράψει το αίσθημα της
> αδυναμίας που
> > νιώθουμε εμείς οι Γερμανοί,
> λόγω του ότι και η δική μας
> οικονομική
> > σταθερότητα εξαρτάται από
> τις αποφάσεις που λαμβάνει η
> δική σας
> > κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση, την
> οποία εμείς δεν έχουμε τη
> δυνατότητα να
> > εκλέξουμε. Η δημόσια συζήτηση
> στη Γερμανία δεν έμεινε χωρίς
> αποτέλεσμα
> > στην Ελλάδα. Άσκησε ακόμη
> περισσότερη πίεση σε εσάς τους
> Έλληνες, ώστε
> > να αντιμετωπίσετε τα
> προβλήματα. Ισχυρίζομαι το εξής:
> Οι διαμαρτυρίες
> > εκ μέρους εμάς των Γερμανών
> διευκολύνουν την κυβέρνησή σας
> να φέρει
> > εις πέρας την εφαρμογή των
> απαραίτητων, σκληρών
> οικονομικών μέτρων.
> > Επομένως, δεν υπάρχει μόνο
> μια νέα δημόσια σφαίρα στην
> Ευρώπη. Αυτή
> > δρα κιόλας.
> >
> > Φυσικά εσείς οι Έλληνες αυτό
> θα το θεωρείτε παρέμβαση στις
> εσωτερικές
> > σας υποθέσεις. Μα αυτό
> ακριβώς είναι. Η γερμανική
> δημοσιότητα επενέβη
> > σε θέματα, τα οποία πρέπει να
> αποφασιστούν στην Ελλάδα. Αυτό
> άραγε
> > είναι επιτρεπτό; Ως νέος
> δημοσιογράφος έκανα ρεπορτάζ
> για τον πόλεμο
> > στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
> Τότε, ακόμη και σε περιπτώσεις
> σοβαροτάτων
> > παραβιάσεων ανθρωπίνων
> δικαιωμάτων, η παρέμβαση στις
> εσωτερικές
> > υποθέσεις ενός κυρίαρχου
> κράτους απαγορευόταν σύμφωνα με
> το Διεθνές
> > Δίκαιο. Ως προς αυτό το σημείο
> το Διεθνές Δίκαιο στο μεταξύ
> έχει
> > τροποποιηθεί. Όσον αφορά την
> οικονομική και δημοσιονομική
> πολιτική,
> > όμως, τα κράτη εξακολουθούν
> να είναι απολύτως κυρίαρχα.
> >
> > Θεωρητικά. Στην
> πραγματικότητα με την
> παγκοσμιοποίηση οι οικονομίες
> > των χωρών έχουν συνδεθεί τόσο
> στενά, τόσο άρρηκτα, ώστε οι
> αποφάσεις
> > που λαμβάνει η κυβέρνηση της
> μιας χώρας να έχουν
> αναπόφευκτες
> > επιπτώσεις στην οικονομία
> και συνεπώς και στη ζωή των
> ανθρώπων σε μια
> > άλλη χώρα. Στην Ε.Ε. οι
> επιδράσεις αυτές είναι ακόμη πιο
> ισχυρές και
> > άμεσες. Η οικονομική πολιτική
> της κυβέρνησης Παπανδρέου,
> συνεπώς,
> > επεμβαίνει πάντοτε και στη
> γερμανική οικονομία, παρόλο που
> δεν το
> > επιδιώκει.
> >
> > Και γι' αυτό το λόγο είναι
> απολύτως κατανοητή και
> δικαιολογημένη η
> > παρέμβαση της γερμανικής
> δημοσιότητας και των Γερμανών
> πολιτών στις
> > πολιτικές αποφάσεις της
> Ελλάδας. Όπως και το αντίστροφο!
> >
> > Κι ακριβώς αυτό είναι που
> έμαθα τις τελευταίες εβδομάδες
> μέσα από την
> > αντιπαράθεσή μας: Στην Ε.Ε.
> δεν υπάρχουν πλέον εσωτερικές
> υποθέσεις.
> >
> > Με εγκάρδιους χαιρετισμούς,
> >
> > Walter Wullenweber
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου