Και το είδαν και το χάρηκαν το έγκλημα οι ..."αριστεροί"

Η φωτογραφία κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο. Η τράπεζα καίγεται, κάποιοι «μικροαστοί» εχθροί καίγονται ζωντανοί μέσα και μπροστά μία γνώριμη φάτσα.

Ο Πέτρος Κωνσταντίνου.

Είναι αυτός που πρόσφατα κατηγορούσε την δεκαπενταμελή ομάδα του ΠΑΡΕΜΠΟΡΙΟ STOP! ότι έδειρε 500 αφρικανούς μικροπωλητές στην Ερμού.

Ο Πέτρος Κωνσταντίνου συμμετέχει στο ακροαριστερού κόμμα «ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Μετά την πορεία, η οργάνωσή του είχε σχεδιάσει μία εκδρομή στο βουνό. Προς τούτο και ο γυλιός εκστρατείας, το τζόκεϊ και το φαιοπράσινο παντελόνι. Μέσα στο σακιδιάκι, ο Κωνσταντίνου είχε τα κεφτεδάκια που του έφτιαξε η μαμά του, ένα τοστ και ένα κέικ που θα το μοιραζόταν με τους φίλους του.

Προφανώς, πείνασαν πολύ από τα πρώτα χιλιόμετρα, καθώς το σακκίδιο μοιάζει σχεδόν άδειο στην φωτό. Στο στιγμιότυπο πρέπει μόλις να το έχουν αδειάσει...

Πάντως, επειδή γνωρίζουμε ότι ο Κωνσταντίνου είναι ευαίσθητος άνθρωπος και όταν βλέπει κάτι στραβό το λέει - έχει μάλιστα και αρκετούς φίλους στον ΑΝΤΕΝΝΑ - καλό θα ήταν, να δώσει μία περιγραφή αυτών που είδε. Να καταγγείλει αυτός ο καλός άνθρωπος τους δολοφόνους που κάψαν σαν τα ποντίκια κάποιους άμοιρους ανθρώπους, οι οποίοι έσφαλαν μεν, σπάζοντας την απεργία, αλλά θέλαν να βγάλουν το ψωμί τους. Όπως ακριβώς και κάποιοι άλλοι φίλοι του...

Όλα αυτά βέβαια, σε περίπτωση που δεν πρόκειται για μία σατανική ομοιότητα.

.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες του

Πάντως, την παρουσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο κτίριο της MARFIN, την ώρα του φονικού, επιβεβαιώνει και μία συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, το «Ξεκίνημα». Σε συνέντευξη στην ΝΕΤ, εκπρόσωπος της συνιστώσας, η Χριστίνα Ζιάκα, δήλωσε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρισκόταν ακριβώς από πίσω από το μπλοκ τους, το οποίο βρισκόταν μπροστά στο φλεγόμενο κτίριο. Δήλωσε μάλιστα ότι «πολλοί μετανάστες έσπευσαν να σώσουν τους άτυχους υπαλλήλους της τραπέζης». Ανάξιο λόγου, αφού ούτως οι άλλως οι μετανάστες κάνουν δουλειές που δεν κάνουν οι Έλληνες. Ή που δεν αφήνουν τους Έλληνες να κάνουν, θα συμπληρώναμε εμείς. Γιατί οι ευρισκόμενοι μπροστά από την τράπεζα εμπόδιζαν, σύμφωνα με μαρτυρίες την πυροσβεστική και τα σωστικά συνεργεία να παρέμβουν.

Με την δήλωσή της όμως η Χριστίνα Ζιάκα, διαψεύδει τον αρχηγό της, Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος λίγο μετά στην βουλή δήλωνε: "...Το 2008 η ακροδεξιά στοχοποίησε τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τώρα για καλή δική μας τύχη αυτό το τεράστιο πλήθος εμπόδισε τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ για τέσσερις ώρες να είναι στο Πολυτεχνείο και να μην βρίσκονται εκεί που έγιναν τα επεισόδια και βρήκαν ευκαιρία να κατηγορήσουν το Κομμουνιστικό Κόμμα...".

Καθώς φαίνεται, από τον Τσίπρα διέφυγε η λεπτομέρεια, ότι ο μία εκ των συνιστωσών του βρισκόταν ακριβώς στον τόπο του εγκλήματος.

Αλλά όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα, καθώς και αυτή η συνιστώσα, όπως και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι όλοι καλοί άνθρωποι, πανταχού παρόντες, πρόθυμοι μάρτυρες κάθε κακού που συναντούν. Το είχαν άλλωστε αποδείξει και τον Ιανουάριο, κατά τα επεισόδια της Πανόρμου, στέλνοντας τον ...εγκληματία Δημήτρη Παπαγεωργίου στη φυλακή.

.

Το Indymedia

Άπειρες θεωρίες αναπτύχθηκαν σχετικά με το πόσο θεμιτή είναι η δολοφονία εν ψυχρώ ατόμων που δεν συμμορφώνονται στις λαϊκές κινητοποιήσεως και επιλέγουν να κάνουν χρήση του δικαιώματός τους στην εργασία.

Μία από τις πολλές που δημοσιεύθηκαν στο Indymedia λέει: "Επιτέλους αίμα - φέρτε ψωμί να βουτήξω... Όσο αφορά αυτό το ίδιο το γεγονός, τον θάνατο 3 τραπεζικών υπαλλήλων - και πέρα από τις επιπτώσεις στην καταστολή που μπορεί αυτό να έχει εγώ το χάρηκα [...] Εγώ τώρα στον πάτο της κοινωνίας σας έχω 3 λιγότερους από πάνω μου να μου πατάνε τον σβέρκο."

Το ανωτέρω κείμενο, ωστόσο, που δημοσιεύθηκε προχθές το πρωί, δίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την εικόνα της αριστεράς στην Ελλάδα.

Και δεν είναι μόνον οι Αναρχικοί ή οι Εξωκοινοβουλευτικοί, όπως λένε κάποιοι.

Είναι όλοι οι αριστεροί, από τους αυτόχειρες μέχρι εκείνους που τους παρέχουν νομική, πολιτική, επικοινωνιακή αλλά και ηθική κάλυψη. Και αυτοί βρίσκονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της αριστεράς, με βαθιές τομές και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως που για πέντε χρόνια όχι απλά τους ανέχθηκε αλλά τους έθρεψε κιόλας.
Παναγιώτης Δούμας