Αναρτήσεις
Πριν από 50 δευτερόλεπτα
Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009
΄΄ΕΚΣΤΑΣΙΑΣΤΙΚΑΝ΄΄ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ
Συνελήφθησαν στην Κυψέλη δύο Αλβανοί με 45.000 χάπια έκστασις και μισό κιλό κοκαΐνη! Ετοίμαζαν να μοιράσουν στην αγορά τα χάπια και την κόκα αλλά τους τσίμπησε η δίωξη ναρκωτικών.
ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΙΝΕΖΙΚΑ
Το γράψαμε και πιο κάτω είναι απαράδεκτη η κατάσταση εκεί στα καταστήματα στα κινέζικα,όλα είναι ένα μπάχαλο δεν κόβουν ούτε μια απόδειξει αν δεν τους πεις, ότι θέλουμε αποδείξει ,η κοπέλα που ακούγεται τους είπε ότι έχω και μια επιταγή 3 ευρώ από την προηγούμενη φορα και θα ήθελα να μου κάνετε μια μειώσει,η υπάλληλος προσπαθεί να μην πάρει την επιταγή σιγά την επιταγή εδώ που τα λέμε, αλλά είναι μια μειώσει,και στο τέλος αφού κάνει την μειώσει μετά από πιέσεις δεν κόβει και απόδειξε στους πελάτες ....ρωτάμε υπάρχει κάνεις να παει να δει αυτά τα κινέζικα έτσι που δουλεύουν;
ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΟ
Την ερχόμενη εβδομάδα...ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΟΥΠΑ!!!
Την ερχόμενη εβδομάδα η Αστυνομία ετοιμάζει πολύ μεγάλη
επιχείρηση στο Κέντρο της Αθήνας.
Από την Πλατεία ΣΥΡΙΖΑ (Κουμουνδούρου) μέχρι την Ομόνοια
Βάθη, Βαρβάκειο, Ψυρρή, Μοναστηράκι κ.λ.π. θα μαζέψει χρήστες,
λαθρομετανάστες, εμπόρους ναρκωτικών, εκδιδόμενες
και ότι άλλο βρεθεί.
Ακούγονται και νέες εκκενώσεις στις γνωστές εστίες μόλυνσης.
Με την ευκαιρία και της απομάκρυνσης του ΟΚΑΝΑ από την
Σοφοκλέους ο Καραμανλής θέλει να παραδώσει προεκλογικά
καθαρή Αθήνα.
Έστω και έτσι....θα είναι καλό για το Κέντρο και τους κατοίκους του.
Αθηναίος
Η κυνηγετική περίοδος των ψηφοφόρων άρχισε και επισήμως!
Κυνηγάνε τους ψηφοφόρους με το δίκαννο!!!Η ντροπή ντροπή δεν έχει…
Ο προεκλογικός αγώνας άρχισε πλέον κανονικότατα και για όλους, αφού ανακοινώθηκαν και οι λίστες με τους υποψήφιους όλων των κομμάτων, μικρών και μεγάλων. Και προεκλογικός αγώνας σημαίνει υποσχέσεις, υποσχέσεις, υποσχέσεις…
Δεν είναι μόνο οι αρχηγοί των κομμάτων, που εμφανίζονται στα μπαλκόνια και λένε το «παραμύθι» τους, είναι και όλοι οι άλλοι, οι υποψήφιοι βουλευτές που τρέχουν να «εισπράξουν» την ψήφο του λαού… Τα μεγαλύτερα προβλήματα τα αντιμετωπίζουν όταν κάθονται να μιλήσουν με τους πιθανούς ψηφοφόρους τους, μέχρις ότου διαπιστώσουν πως είναι πολύ απίθανο να «αλιεύσουν» πρόθυμους πολίτες που θα πιστέψουν για μία ακόμη φορά στα «θα» που ακούγονται…
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζουν μεγάλη καχυποψία, παρά τις εκκαθαρίσεις των παλαιών στελεχών που έκανε ο Γιώργος. Ο λόγος της καχυποψίας είναι ο ίδιος ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, που όχι μόνο δεν μπορεί να πείσει πως αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα των ΗΠΑ, αλλά αποφάσισε (εν μέσω προεκλογικής εκστρατείας) να επισκεφθεί τις ΗΠΑ!!! Άντε μετά να πεισθούν οι ψηφοφόροι πως ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εκπροσωπεί τα Ελληνικά συμφέροντα… Και αυτό δεν είναι το μοναδικό εμπόδιο των υποψηφίων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ… Στην ερώτηση «και που θα βρείτε τα λεφτά;» δεν μπορούν να πείσουν με τις απαντήσεις που δίνουν. Όσο και αν τα ΜΜΕ προσπαθούν να σπρώξουν τις θέσεις του κυρίου Παπανδρέου, μεγάλη μερίδα των πολιτών δεν πείθεται πλέον τόσο εύκολα…
Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας βρίσκονται στην χειρότερη θέση από όλους. Είναι υποχρεωμένοι να ακούνε τα εξ αμάξης και να χαμογελούν. Μία περίπτωση που έμαθα είναι πολύ χαρακτηριστική:
«Τι έχεις να μου δώσεις κύριε βουλευτά μου; Ζητάς την ψήφο μου, αλλά πού ήσουν όταν εγώ ήμουν ουσιαστικά άνεργος και έτρεχα να βρω μία δουλειά; Εσύ ήσουν στη Βουλή… Εγώ αγωνιούσα… Δεν έβρισκα δουλειά… και μία φορά που ήρθα στο γραφείο σου, για ένα πρόγραμμα Stage, μου είπες πως προτεραιότητα έχουν οι πτυχιούχοι… Βλέπεις, κύριε βουλευτά μου, εγώ είμαι πάνω από 40 χρόνων και στα δικά μου τα χρόνια το να μπεις στο πανεπιστήμιο ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο… Και δεν έχω πτυχίο πανεπιστημίου… Εσύ όμως ψήφισες νόμους τέτοιους που εμένα με εκμηδένισες, με… Δεν αρκεί πλέον να είσαι απόφοιτος λυκείου για να βρεις δουλειά… Εσύ με ξέγραψες… Εσύ ο ίδιος με έδιωξες από το γραφείο σου, λέγοντάς μου, «λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτε… έχουν άλλοι προτεραιότητα…». Εσύ με έριξες στη μόνιμη ανασφάλεια… Εσύ αγαπητέ μου βουλευτή με έχεις καταδικάσει να ζήσω χωρίς να ξέρω τι θα μου συμβεί αύριο… Και θέλεις να σε ψηφίσω; Γιατί; Βρες μου έναν λόγο… Έμαθα πως όλοι σου οι συγγενείς μπήκαν στο δημόσιο… Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια… Κι εσύ μου ζητάς να σε ψηφίσω… Αλήθεια, εσύ αν ήσουν στη θέση μου, θα με ψήφιζες; Είμαι 28 χρόνια στην ανασφάλεια κι εσύ με θυμήθηκες τώρα, προεκλογικά; Γιατί κάτι μέσα μου μου λέει πως θα με ξεχάσεις την επομένη ημέρα των εκλογών; Πότε νοιάστηκες αν ζω και πως περνάω καθημερινά; Γιατί να νοιαστώ τώρα εγώ για σένα; Για να φάτε κι άλλα; Για να μου βάλετε κι άλλους φόρους; Για να πληρώσω πιο ακριβά τα καύσιμα; Για να ανέβουν κι άλλο τα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης; Έρχεται χειμώνας, βουλευτά μου… Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Εγώ αγωνιώ για την τιμή του πετρελαίου… Εσύ αλήθεια ανησυχείς γι αυτό; Θέλεις την ψήφο μου; Πείσε με γιατί πρέπει να το κάνω αυτό… Απλά πείσε με, αν μπορείς…»
Οι βουλευτές των υπολοίπων κομμάτων, απλά ζητούν ψήφο διαμαρτυρίας ή ψήφο ευκαιρίας για να αποδείξουν τι μπορούν να κάνουν… Προσπαθούν, αλλά δυστυχώς γι αυτούς, η λέξη πολιτικός ηχεί άσχημα πλέον στα αφτιά των πολιτών… Πολύ άσχημα… Πιστεύω πως δεν αργεί να έρθει ο καιρός που ο κόσμος θα πάρει τους πολιτικούς με τις πέτρες…
Ένας αναγνώστης
Υ.Γ.: Κάποτε είχα γνωρίσει από κοντά κάποιον πολιτικό, ο οποίος μου είχε πει μία μεγάλη κουβέντα: «Δεν με νοιάζει αν με βρίζουν, εγώ θέλω μόνο να με ψηφίζουν»… Το πιάσατε το νόημαΠΗΓΗ
Το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ πωλούσε πυρηνικά μυστικά στου Τούρκους! Και μετα αναρωτιούνται για την έξαρση του αντισημιτισμού!
Ηχηρά ονόματα του Εβραϊκού Λόμπι της Αμερικής, Γερουσιαστές και μέλη της Κυβέρνησης Μπους, φέρονται να είναι αναμεμιγμένοι σε σκάνδαλο κατασκοπίας και αφορά την παροχή κρατικών μυστικών των ΗΠΑ για όπλα και πυρηνική τεχνολογία προς την Τουρκία και το Πακιστάν. Την υπόθεση έφερε στο φως της δημοσιότητας Αμερικανός δημοσιογράφος, που απεκάλυψε τα στοιχεία από τις καταθέσεις Αμερικανοτουρκάλας πληροφοριοδότριας του FBI. Μεταξύ των ονομάτων είναι οι, Paul Dundes Wolfowitz, Αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας και μέλος του Συμβουλίου Αμυντικής Πολιτικής στο Πεντάγωνο, Richard Perle, Βοηθός Υπουργός Άμυνας για τη διεθνή πολιτική ασφάλεια, Marc Grossman, Υφυπουργός Εξωτερικών για Πολιτικές Υποθέσεις και πρέσβης στην Τουρκία (από 1994-1997) και Douglas Jay Feith, Υφυπουργός Άμυνας και πολιτικός σύμβουλος του Πενταγώνου, επί κυβερνήσεως Μπους.Συγκεκριμένα, ο Αμερικανός δημοσιογράφος Brad Friedman σε πρόσφατη εκπομπή του Mike Malloy, στο ραδιοφωνικό σταθμό Air America, αποκάλυψε ονόματα Γερουσιαστών, που δωροδοκούνται από το Τουρκικό Λόμπι, ή εκβιάζονται από τις Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες και έρχονται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητος.Όλες οι μυστικές πληροφορίες βασίζονται στις καταθέσεις της πληροφοριοδότριας του FBI, της Αμερικανοτουρκάλας, Sibel Dinez Edmonds.
Αυτή η υπόθεση, κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μπους, ήταν ένα επτασφράγιστο «κρατικό μυστικό».
Η Sibel έσπασε τώρα τη σιωπή της και κατηγορεί τους πιο κάτω Γερουσιαστές, ότι διέπραξαν «μέγιστη προδοσία», προμηθεύοντας κρατικά μυστικά, που αφορούν όπλα και την πυρηνική τεχνολογία, την Τουρκία και το Πακιστάν.
Συγκεκριμένα, κατηγορεί τους: Dennis Hastert (R-IL), Dan Burton (R-IN), Roy Blunt (R-MO), Stephen Solarz (D-NY), Tom Lantos (D-CA), Bob Livingston (R-LA) και άλλους.
Η Edmonds κατηγορεί, επίσης, τους Richard Perle, Paul Wolfowitz, Douglas Feith και Marc Grossman, ως τους μεσάζοντες με τους πιο πάνω Γερουσιαστές, για λογαριασμό της Τουρκίας.
Σύμφωνα με την Edmonds, ο Marc Grossman εργάζεται σήμερα στην τουρκική εταιρεία “Ihals Holding”.
Κατηγορεί ακόμη ορισμένους από τους πιο πάνω Γερουσιαστές, ότι έχουν «off shore» λογαριασμούς και πως έχουν πάρει κονδύλια από τουρκικές πηγές που είναι λαθραία.
Η Sibel ισχυρίζεται, ότι μία Δημοκρατικός Γερουσιαστής –την οποία δεν κατονομάζει- είχε λεσβιακή σχέση με Τουρκάλα πράκτορα. Με σχέση, που γυρίστηκε σε βιντεοταινία στο σπίτι της Αμερικανίδας Γερουσιαστού, η οποία είναι παντρεμένη με παιδιά και προφανώς “bisexual”
http://www.thermopilai.org
Στις ΗΠΑ ο Γιώργος Παπανδρέου, οι ΗΠΑ στη Ντόρα Μπακογιάννη
Ο Γιώργος Παπανδρέου μεταβαίνει στις Η.Π.Α. τις επόμενες ημέρες, ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη, συναντήθηκε πριν από λίγη ώρα με τον Αμερικανό πρέσβη Ντάνιελ Σπέκχαρντ.
Όπως είπε ο Σπέκχαρντ, συζητήθηκε η προετοιμασία της συνάντησης Μπακογιάννη- Χίλαρι Κλίντον, κατά την επίσκεψη της κ. Μπακογιάννη στη Νέα Υόρκη με αφορμή τη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Πολλές επαφές με τους Αμερικάνους έχετε κύριοι και κυρίες Έλληνες πολιτικοί. Εσείς ξέρετε ! (ο λαός πάντως σίγουρα όχι !). Όλο αγάπες είναι οι "σύμμαχοί" μας, όταν πρόκειται να επέμβουν στα εσωτερικά της Ελλάδας. Χρειάστηκε μία (-1-) μέρα για να αναγνωρίσει ο Μπους τη FYROM, ως "Μακεδονία". Πόσες μέρες θέλει ο Ομπάμα, για να την ξε-αναγνωρίσει; Αλλά το ξεχάσαμε αυτό.... Που καιρός για τέτοια. Προέχει η ατομική "επιβίωση".
YES MAN !
Ελλάδα:Πολιτική,πολιτικοί & οικογενειοκρατία...
"πάντως αν και οι βουλευτικές θέσεις κατακτώνται από συγγενείς, οι γενικές γραμματείες των υπουργείων και οι διοικήσεις των ΔΕΚΟ συνιστούν την... επικράτεια των κουμπάρων"
Του Γ.Παρασκευόπουλου
.
Μια παλιά πολιτική γελοιογραφία απεικόνιζε τον Αντρέα Παπανδρέου να κάνει ένα φιλικό περίπατο με τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ.
Ηταν αρχές της δεκαετίας του '80, όταν ακόμη η κατάρρευση του σοβιετικού κράτους δεν είχε αρχίσει. Η φιγούρα του Αντρέα, σχεδιασμένη, αν δεν κάνω λάθος, από τον Βασ. Μητρόπουλο, απευθυνόταν στον Μπρέζνιεφ: «Θα ήθελα να ήξερα, Λεονίντ, πώς τα καταφέρνετε εκεί στη Μόσχα να κρατάτε την εξουσία ισόβια». Χαλαρή ακολουθούσε η απάντηση του Μπρέζνιεφ: «Θα σου εξηγήσω, Αντρέα, αν και συ μου εξηγήσεις πώς τα καταφέρνετε εκεί στην Ελλάδα να περνάτε την εξουσία από πατέρα σε γιο».
Εν τω μεταξύ, ώς και σε εγγονό. Οπως όμως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, η υπενθύμιση του κωμικού σχολίου δεν... στοχεύει ειδικά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και επίδοξο πρωθυπουργό· για τον απλούστατο λόγο ότι και ο σημερινός πρωθυπουργός είναι επιφανής ανιψιός που έχει εκ δεξιών του υπουργό Εξωτερικών την κόρη πρώην πρωθυπουργού.
Ο συνταγματολόγος Κ. Χρυσόγονος στο βιβλίο του «Ιδιωτική δημοκρατία»1 αναφέρεται στη δυναστική ιδέα, καταγράφοντας κάποια απόρρητα της Δημοκρατίας. Από τους 93 πρωθυπουργούς που θήτευσαν από το 1828 έως το 2007, ποσοστό 22,5% (που αναμένεται να αυξηθεί το 2009) συνδέονταν μεταξύ τους με στενή συγγενική σχέση.
Ανάλογα ποσοστά συγγένειας ανιχνεύονται και μεταξύ των Ελλήνων βουλευτών. Στα κόμματα της Αριστεράς το φαινόμενο είναι σαφώς περιορισμένο, αλλά όχι άγνωστο.
Ούτε χρήσιμο ούτε ευχάριστο θα ήταν εδώ να καταχωρίζαμε κατάλογο ονομάτων. Πιο ενδιαφέρον θα ήταν να μετρήσουμε ή να ταξινομήσουμε. Ενα άρθρο-έρευνα στην εφημερίδα αυτήν2, παραμονές εκλογών 2007, το είχε επιχειρήσει. Είχε ξεχωρίσει πολιτικούς-απογόνους, αδέλφια και ανίψια, καθώς και συζύγους. Ως και συζύγους πρώην, αλλά «κληροδόχους» γραφείου και πελατείας, συναντά κανείς στα ελληνικά πολιτικά τζάκια. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας εντοπίζονται απόγονοι υπουργών του ΠΑΣΟΚ και αντίστροφα. Η ανάγνωση του συγκεκριμένου άρθρου επιβεβαίωνε την υποψία ότι οι πολιτικοί - συγγενείς είνα περισσότεροι απ' όσους φαίνονται. Από κύκλους συγγενών άλλωστε στρατολογούνται συχνά οι πρωθυπουργικοί ή υπουργικοί σύμβουλοι και οι διευθυντές υπουργικών γραφείων.
Αν οι βουλευτικές θέσεις κατακτώνται από συγγενείς, οι γενικές γραμματείες των υπουργείων και οι διοικήσεις των ΔΕΚΟ συνιστούν την επικράτεια των κουμπάρων3. Οι κουμπάροι επιστρατεύονται άνετα, αφού η πνευματική συγγένεια δεν αποκαλύπτεται με το επώνυμο. Ο επίτιμος Κ. Μητσοτάκης εξάλλου έχει χιλιάδες συντέκνους.
Από τις εκλογές του 2007 φθάνουμε, λοιπόν, στις αντίστοιχες του 2009, με δεδομένους ιστορικούς όρους και χωρίς δραματικές αλλαγές. Ο υπαρκτός σοσιαλισμός έχει καταρρεύσει και ο καπιταλισμός θριαμβεύει. Το κεφάλαιο δεν έχει ταυτότητα, έγραφε ο Κ. Μαρξ, αλλά ανθεκτικές στον χρόνο επιχειρήσεις, Ρότσιλντ, Ροκφέλερ, Αγγελόπουλων, τον διαψεύδουν. Η βασιλεία, θεσμός που συμβόλιζε σε επίπεδο κορυφής την κοινωνική δυναμική της κληρονομικής διαδοχής, έσβησε ή σβήνει.
Στους κανόνες και στις μεθόδους παραγωγής εξουσίας συναντώνται οι δημοκρατικές εκλογές και η λογική της αγοράς. Ούτε όμως η τυπική (χωρίς κράτος δικαίου και χωρίς κρατική πρόνοια) Δημοκρατία ούτε η αγορά διαθέτουν αμυντικούς μηχανισμούς για την οικογενειοκρατία. Η καταγωγή (εθνική, φυλετική, οικογενειακή) παρά τις εξελίξεις, τους αφορισμούς και τις παρακάμψεις παραμένει πανίσχυρος ρυθμιστής: είναι η σχέση που κατορθώνει να διαπερνά όλα τα συστήματα εξουσίας.
Αδίκως σπεύδουν πολλοί να στιγματίζουν ειδικά τον χώρο της πολιτικής. Η οικογενειακή διαδοχή επενεργεί σε όλες τις σχέσεις και τους τομείς, συμβάλλει στην αναπαραγωγή της γνώσης, της τέχνης, άλλοτε αποτελεί αγκύλωση και άλλοτε αγαθό. Αυτό που ναρκοθετεί την αξιοκρατία και την ισότητα είναι η οικογενειακή αναπαραγωγή εξουσιών, όπου κι αν εκδηλώνεται: όχι μόνο στα πολιτικά έδρανα, αλλ' ακόμη π.χ. και σε πανεπιστημιακά τμήματα. Η χώρα μας, εξάλλου, χαρακτηρίζεται από την ένταση του φαινομένου, αλλά δεν έχει την αποκλειστικότητα. Πολιτικά τζάκια υπάρχουν παντού, από την Ινδία ώς τη Γαλλία και από τις ΗΠΑ (με την οικογένεια Κένεντι και τον γαμπρό της Α. Σβαρτσενέγκερ ώς την οικογένεια Μπους και το ζεύγος Κλίντον) ώς την Κούβα με τους αδελφούς Κάστρο.
Ούτε ο ελληνικός ούτε κάποιος άλλος πολιτισμός ασκούν σήμερα συστηματική ή έστω αισθητή κριτική στο φαινόμενο. Δεν λείπουν ο σκωπτικός σχολιασμός, αλλά η σοβαρή συζήτηση και η διάθεση για οποιαδήποτε παρέμβαση ή στρατηγική εξορθολογισμού και περιορισμού της εξουσίας του κοινού αίματος. Πώς θα μπορούσε να αντιδράσει ο μεσοαστός, όταν ο ίδιος είναι συμμέτοχος; Αναζητεί ένα «μέσο» για το παιδί του, όχι απλώς αγνοώντας, αλλά φθείροντας θεσμούς και όργανα. «Το παιδί μου πρέπει να διοριστεί γιατί είναι το πιο άξιο», πιστεύει. Απωθεί το αυτονόητο, ότι η αξιοσύνη και η υπεροχή προκύπτουν μόνο με αμερόληπτες διαδικασίες επιλογής. Η φαυλότητα των άλλων, εκδηλωμένη ή αναμενόμενη, γίνεται πρόσχημα για τη δική του και τα οικογενειακά δέντρα θάλλουν σε υψώματα εξουσίας.
Στην Ιστορία οι πολιτισμοί που προσπάθησαν να ξεφύγουν οριστικά από τις κυριαρχίες και τους καθορισμούς της καταγωγής ανήκουν στις εξαιρέσεις. Η Γαλλική Επανάσταση και η σκέψη του Ζ. Ζ. Ρουσσώ αποτελούν μάλλον το χρονικά εγγύτερο παράδειγμα. Η αθηναϊκή δημοκρατία ιδίως κληροδότησε ένα μοντέλο βαθύτερης σύγκρουσης ανάμεσα στις δομές του κοινού αίματος και του κοινού τόπου. Το θυμόμαστε ολοένα και σπανιότερα.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Εκδ. Επίκεντρο (2009) 148 κ.ε. Βλ. στοιχεία προηγουμένως από βιβλία των Γ. Τζιοβάρα (1996) και Α. Μακρυδημήτρη (1997).
2. Ι. Σωτήρχου, «Ε» 11/9/2007.
3. Αρθρο Δ. Τσιούφου, «Ημερησία» 23-25/3/2007
enet.gr
Ηταν αρχές της δεκαετίας του '80, όταν ακόμη η κατάρρευση του σοβιετικού κράτους δεν είχε αρχίσει. Η φιγούρα του Αντρέα, σχεδιασμένη, αν δεν κάνω λάθος, από τον Βασ. Μητρόπουλο, απευθυνόταν στον Μπρέζνιεφ: «Θα ήθελα να ήξερα, Λεονίντ, πώς τα καταφέρνετε εκεί στη Μόσχα να κρατάτε την εξουσία ισόβια». Χαλαρή ακολουθούσε η απάντηση του Μπρέζνιεφ: «Θα σου εξηγήσω, Αντρέα, αν και συ μου εξηγήσεις πώς τα καταφέρνετε εκεί στην Ελλάδα να περνάτε την εξουσία από πατέρα σε γιο».
Εν τω μεταξύ, ώς και σε εγγονό. Οπως όμως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, η υπενθύμιση του κωμικού σχολίου δεν... στοχεύει ειδικά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και επίδοξο πρωθυπουργό· για τον απλούστατο λόγο ότι και ο σημερινός πρωθυπουργός είναι επιφανής ανιψιός που έχει εκ δεξιών του υπουργό Εξωτερικών την κόρη πρώην πρωθυπουργού.
Ο συνταγματολόγος Κ. Χρυσόγονος στο βιβλίο του «Ιδιωτική δημοκρατία»1 αναφέρεται στη δυναστική ιδέα, καταγράφοντας κάποια απόρρητα της Δημοκρατίας. Από τους 93 πρωθυπουργούς που θήτευσαν από το 1828 έως το 2007, ποσοστό 22,5% (που αναμένεται να αυξηθεί το 2009) συνδέονταν μεταξύ τους με στενή συγγενική σχέση.
Ανάλογα ποσοστά συγγένειας ανιχνεύονται και μεταξύ των Ελλήνων βουλευτών. Στα κόμματα της Αριστεράς το φαινόμενο είναι σαφώς περιορισμένο, αλλά όχι άγνωστο.
Ούτε χρήσιμο ούτε ευχάριστο θα ήταν εδώ να καταχωρίζαμε κατάλογο ονομάτων. Πιο ενδιαφέρον θα ήταν να μετρήσουμε ή να ταξινομήσουμε. Ενα άρθρο-έρευνα στην εφημερίδα αυτήν2, παραμονές εκλογών 2007, το είχε επιχειρήσει. Είχε ξεχωρίσει πολιτικούς-απογόνους, αδέλφια και ανίψια, καθώς και συζύγους. Ως και συζύγους πρώην, αλλά «κληροδόχους» γραφείου και πελατείας, συναντά κανείς στα ελληνικά πολιτικά τζάκια. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας εντοπίζονται απόγονοι υπουργών του ΠΑΣΟΚ και αντίστροφα. Η ανάγνωση του συγκεκριμένου άρθρου επιβεβαίωνε την υποψία ότι οι πολιτικοί - συγγενείς είνα περισσότεροι απ' όσους φαίνονται. Από κύκλους συγγενών άλλωστε στρατολογούνται συχνά οι πρωθυπουργικοί ή υπουργικοί σύμβουλοι και οι διευθυντές υπουργικών γραφείων.
Αν οι βουλευτικές θέσεις κατακτώνται από συγγενείς, οι γενικές γραμματείες των υπουργείων και οι διοικήσεις των ΔΕΚΟ συνιστούν την επικράτεια των κουμπάρων3. Οι κουμπάροι επιστρατεύονται άνετα, αφού η πνευματική συγγένεια δεν αποκαλύπτεται με το επώνυμο. Ο επίτιμος Κ. Μητσοτάκης εξάλλου έχει χιλιάδες συντέκνους.
Από τις εκλογές του 2007 φθάνουμε, λοιπόν, στις αντίστοιχες του 2009, με δεδομένους ιστορικούς όρους και χωρίς δραματικές αλλαγές. Ο υπαρκτός σοσιαλισμός έχει καταρρεύσει και ο καπιταλισμός θριαμβεύει. Το κεφάλαιο δεν έχει ταυτότητα, έγραφε ο Κ. Μαρξ, αλλά ανθεκτικές στον χρόνο επιχειρήσεις, Ρότσιλντ, Ροκφέλερ, Αγγελόπουλων, τον διαψεύδουν. Η βασιλεία, θεσμός που συμβόλιζε σε επίπεδο κορυφής την κοινωνική δυναμική της κληρονομικής διαδοχής, έσβησε ή σβήνει.
Στους κανόνες και στις μεθόδους παραγωγής εξουσίας συναντώνται οι δημοκρατικές εκλογές και η λογική της αγοράς. Ούτε όμως η τυπική (χωρίς κράτος δικαίου και χωρίς κρατική πρόνοια) Δημοκρατία ούτε η αγορά διαθέτουν αμυντικούς μηχανισμούς για την οικογενειοκρατία. Η καταγωγή (εθνική, φυλετική, οικογενειακή) παρά τις εξελίξεις, τους αφορισμούς και τις παρακάμψεις παραμένει πανίσχυρος ρυθμιστής: είναι η σχέση που κατορθώνει να διαπερνά όλα τα συστήματα εξουσίας.
Αδίκως σπεύδουν πολλοί να στιγματίζουν ειδικά τον χώρο της πολιτικής. Η οικογενειακή διαδοχή επενεργεί σε όλες τις σχέσεις και τους τομείς, συμβάλλει στην αναπαραγωγή της γνώσης, της τέχνης, άλλοτε αποτελεί αγκύλωση και άλλοτε αγαθό. Αυτό που ναρκοθετεί την αξιοκρατία και την ισότητα είναι η οικογενειακή αναπαραγωγή εξουσιών, όπου κι αν εκδηλώνεται: όχι μόνο στα πολιτικά έδρανα, αλλ' ακόμη π.χ. και σε πανεπιστημιακά τμήματα. Η χώρα μας, εξάλλου, χαρακτηρίζεται από την ένταση του φαινομένου, αλλά δεν έχει την αποκλειστικότητα. Πολιτικά τζάκια υπάρχουν παντού, από την Ινδία ώς τη Γαλλία και από τις ΗΠΑ (με την οικογένεια Κένεντι και τον γαμπρό της Α. Σβαρτσενέγκερ ώς την οικογένεια Μπους και το ζεύγος Κλίντον) ώς την Κούβα με τους αδελφούς Κάστρο.
Ούτε ο ελληνικός ούτε κάποιος άλλος πολιτισμός ασκούν σήμερα συστηματική ή έστω αισθητή κριτική στο φαινόμενο. Δεν λείπουν ο σκωπτικός σχολιασμός, αλλά η σοβαρή συζήτηση και η διάθεση για οποιαδήποτε παρέμβαση ή στρατηγική εξορθολογισμού και περιορισμού της εξουσίας του κοινού αίματος. Πώς θα μπορούσε να αντιδράσει ο μεσοαστός, όταν ο ίδιος είναι συμμέτοχος; Αναζητεί ένα «μέσο» για το παιδί του, όχι απλώς αγνοώντας, αλλά φθείροντας θεσμούς και όργανα. «Το παιδί μου πρέπει να διοριστεί γιατί είναι το πιο άξιο», πιστεύει. Απωθεί το αυτονόητο, ότι η αξιοσύνη και η υπεροχή προκύπτουν μόνο με αμερόληπτες διαδικασίες επιλογής. Η φαυλότητα των άλλων, εκδηλωμένη ή αναμενόμενη, γίνεται πρόσχημα για τη δική του και τα οικογενειακά δέντρα θάλλουν σε υψώματα εξουσίας.
Στην Ιστορία οι πολιτισμοί που προσπάθησαν να ξεφύγουν οριστικά από τις κυριαρχίες και τους καθορισμούς της καταγωγής ανήκουν στις εξαιρέσεις. Η Γαλλική Επανάσταση και η σκέψη του Ζ. Ζ. Ρουσσώ αποτελούν μάλλον το χρονικά εγγύτερο παράδειγμα. Η αθηναϊκή δημοκρατία ιδίως κληροδότησε ένα μοντέλο βαθύτερης σύγκρουσης ανάμεσα στις δομές του κοινού αίματος και του κοινού τόπου. Το θυμόμαστε ολοένα και σπανιότερα.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Εκδ. Επίκεντρο (2009) 148 κ.ε. Βλ. στοιχεία προηγουμένως από βιβλία των Γ. Τζιοβάρα (1996) και Α. Μακρυδημήτρη (1997).
2. Ι. Σωτήρχου, «Ε» 11/9/2007.
3. Αρθρο Δ. Τσιούφου, «Ημερησία» 23-25/3/2007
enet.gr
ECRI: Μας ζητάνε και αναγνώριση «μακεδονικής» μειονότητας. Η Ελλάδα πρέπει να αντιδράσει δυναμικά!
Με ένα 68σέλιδο πόρισμα, που επρόκειτο να δοθεί σήμερα στη δημοσιότητα, η Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και των Διακρίσεων, του Συμβουλίου της Ευρώπης (ECRI), θέτει ευθέως θέμα αναγνώρισης «μακεδονικής» όπως την αποκαλεί, μειονότητας στην Ελλάδα αλλά και της «μακεδονικής γλώσσας», ενώ καλεί την Ελλάδα να διασφαλίσει όλα τα δικαιώματα των «Μακεδόνων», που τα στερήθηκαν λόγω Εμφυλίου.
Η επιτροπή καλεί την Ελλάδα να προχωρήσει στην αναγνώριση των ενώσεων και της ελεύθερης έκφρασης «Μακεδόνων και Τούρκων» που ζουν στην Ελλάδα, υποστηρίζοντας ότι «ενώσεις που ψάχνουν εθνική ταυτότητα είναι πολύ σημαντικές για τη λειτουργία της Δημοκρατίας».
Υπενθυμίζει ότι εκκρεμεί, ακόμη, στο Ανώτατο Δικαστήριο η εκδίκαση της υπόθεσης Σιδηρόπουλου, για την αναγνώριση του «Σπιτιού της Μακεδονικής Κουλτούρας» και αποκαλύπτει ότι οι εκπρόσωποι «μακεδονικής» μειονότητας έχουν ενημερώσει το Συμβούλιο της Ευρώπης ότι επιθυμούν να ξεκινήσουν ένα διάλογο για τη χρήση της «μακεδονικής γλώσσας» στην ελληνική τηλεόραση.
Αγνοώντας τις απαντήσεις των ελληνικών Αρχών, με βάση τις οποίες τεκμηριώνεται ότι δεν υπάρχει «μακεδονική» μειονότητα και δεν ομιλείται «μακεδονική» γλώσσα στην Ελλάδα, η επιτροπή απαιτεί να εξετασθούν οι κατηγορίες των... «Μακεδόνων», ότι υπήρξε διακριτική συμπεριφορά των ελληνικών Αρχών εναντίον τους.
Για τη μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα, η επιτροπή, παρ' όλο που αναγνωρίζει ότι έχουν ληφθεί μέτρα από την κυβέρνηση για την πρόσβαση των μουσουλμάνων στην εκπαίδευση και τον δημόσιο τομέα, εστιάζει την κριτική της στο ότι δεν έχουν απαλειφθεί τα εμπόδια διοικητικής φύσεως για την κατασκευή τζαμιού στην Αθήνα, καθώς και ότι παραμένει σε εκκρεμότητα το θέμα της εκλογής μουφτήδων και ιμάμηδων από τους μουσουλμάνους της Θράκης.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ http://greeknation.blogspot.com/2009/09/blog-post_7399.html
Η επιτροπή καλεί την Ελλάδα να προχωρήσει στην αναγνώριση των ενώσεων και της ελεύθερης έκφρασης «Μακεδόνων και Τούρκων» που ζουν στην Ελλάδα, υποστηρίζοντας ότι «ενώσεις που ψάχνουν εθνική ταυτότητα είναι πολύ σημαντικές για τη λειτουργία της Δημοκρατίας».
Υπενθυμίζει ότι εκκρεμεί, ακόμη, στο Ανώτατο Δικαστήριο η εκδίκαση της υπόθεσης Σιδηρόπουλου, για την αναγνώριση του «Σπιτιού της Μακεδονικής Κουλτούρας» και αποκαλύπτει ότι οι εκπρόσωποι «μακεδονικής» μειονότητας έχουν ενημερώσει το Συμβούλιο της Ευρώπης ότι επιθυμούν να ξεκινήσουν ένα διάλογο για τη χρήση της «μακεδονικής γλώσσας» στην ελληνική τηλεόραση.
Αγνοώντας τις απαντήσεις των ελληνικών Αρχών, με βάση τις οποίες τεκμηριώνεται ότι δεν υπάρχει «μακεδονική» μειονότητα και δεν ομιλείται «μακεδονική» γλώσσα στην Ελλάδα, η επιτροπή απαιτεί να εξετασθούν οι κατηγορίες των... «Μακεδόνων», ότι υπήρξε διακριτική συμπεριφορά των ελληνικών Αρχών εναντίον τους.
Για τη μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα, η επιτροπή, παρ' όλο που αναγνωρίζει ότι έχουν ληφθεί μέτρα από την κυβέρνηση για την πρόσβαση των μουσουλμάνων στην εκπαίδευση και τον δημόσιο τομέα, εστιάζει την κριτική της στο ότι δεν έχουν απαλειφθεί τα εμπόδια διοικητικής φύσεως για την κατασκευή τζαμιού στην Αθήνα, καθώς και ότι παραμένει σε εκκρεμότητα το θέμα της εκλογής μουφτήδων και ιμάμηδων από τους μουσουλμάνους της Θράκης.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ http://greeknation.blogspot.com/2009/09/blog-post_7399.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
