Το 1987 , λεει , η Μαργκαρετ Θατσερ ειχε εκφρασει με τον πιο ξεκαθαρο κι ουσιαστικο τροπο το μελλον που ετοιμαζε ο κοσμος της Αγορας για ολους εμας . Ειπε η φοβερη : " Δεν υπαρχει κοινωνια , υπαρχουν οικογενειες και επιχειρησεις . Οι ανθρωποι πρεπει να νοιαζονται πανω απ' ολα για τον εαυτο τους. Ειναι υποχρεωση ολων μας να φροντιζουμε πρωτα τον εαυτο μας " .
Σχολιαζει πανω σ' αυτο ο Τασος Σαγρης :
" Διδαχτηκαμε να αγωνιζομαστε ο ενας εναντια στον αλλον για να μπορουμε να επιβιωνουμε στο αναγκαιο κλιμα " ανταγωνιστικοτητας " . Ειδαμε ολες τις επιθυμιες , τις αναγκες και τα ονειρα μας να γινονται εμπορευματα. Για 30 χρονια ο ατομικισμος και η κυνικη αδιαφορια εγιναν η βαση του κοινωνικου οικοδομηματος. Οι Ελληνες πηραν υπερτοκισμενα δανεια για να πανε χλιδατες διακοπες , να σπουδασουν τα παιδια τους στο εξωτερικο, να πληρωσουν ιδιωτικα νοσοκομεια, να αγορασουν ακριβα αυτοκινητα. Γυρνωντας σπιτι, εξαντλημενοι απ' τη δουλεια, χαζεψαν για χρονια βλεποντας ηλιθιοτητες στην τηλεοραση, πιστευοντας και δοξαζοντας κλεφτες πολιτικους , ψευτες δημοσιογραφους , μετριους ποδοσφαιριστες και αθλιες τραγουδιστριες. Η " λιτοτητα " ηταν το παραμυθι που καθε νεα κυβερνηση διδασκε στους υπηκοους της χωρας σαν " εθνικο καθηκον ". Πρωτα ηταν η εισοδος στη Ευρωπη , μετα το ευρω, το χρηματιστηριο, οι Ολυμπιακοι Αγωνες , μετα η " χρηματοπιστωτικη κριση " , τωρα το εθνικο χρεος. Ο Ελληνας ηταν παντα καλοκαρδος αλλα τεμπελης στα ματια της εξουσιας , η δουλεια μας δεν ηταν ποτε αρκετη και ετσι ηταν παντα πολιτισμικα δικαιλογησιμο οτι πληρωναμε τα παντα ακριβοτερα και πληρωνομασταν 50% λιγοτερο απο ολες τις ευρωπαικες χωρες."
{ ORESTIS }
Read more: http://planus.pblogs.gr/2010/06/re-margkaret-ti-einai-ayto-poy-ekanes.html#ixzz0qITxRzYN
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου