Ο Ιθαγενής Αβοριγίνας της Αθήνας είναι ένας κάτοικος του κέντρου της Αθήνας, λίγο κάτω από την Ομόνοια. Εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα και εδώ είναι το σπίτι μου. Δεν είμαι ρατσιστής, κάθε άλλο.
Και μάλιστα βλέπω με συμπάθεια πολλά «λούμπεν» στοιχεία που για διάφορους λόγους βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας και κυκλοφορούν στη γειτονιά μας. Ούτε η ως ένα βαθμό ελεγχόμενη εισροή μεταναστών από τις χώρες του τ. Σοβιετικού μπλοκ με ενόχλησε, γιατί παρ’ όλες τις δυσκολίες αρχικής ένταξης και τα κρούσματα εγκληματικότητας, προσφέρουν στην εθνική οικονομία, στο καταρρέον σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, ενώ αποτελούν τονωτική ένεση για την πληθυσμιακή μας συρρίκνωση.
Άλλωστε οι άνθρωποι αυτοί, σταδιακά θα ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία, είτε εξ’ αιτίας συναφών με τις δικές μας παραδόσεων, αξιών, θρησκείας ή ανεξιθρησκίας. Και πιστεύω ότι επιτέλους πρέπει να αλλάξει ο κώδικας εθνικότητας που προβλέπει το αστείο και παρωχημένο ζήτημα της απόδειξης ελληνικότητας αίματος !. Όμως, αν και δεν είμαστε κι’ εμείς οι ίδιοι απ’ ευθείας απόγονοι του Περικλή (!), εδώ στην Ελλάδα σήμερα κατοικεί μία σχετικά ομοιογενής εθνική ομάδα με κύρια κοινά χαρακτηριστικά της την ελληνική γλώσσα, τις κοινές πολιτιστικές παραδόσεις και αξίες και στην πλειοψηφία της με κοινό θρήσκευμα, αυτό της ελληνορθόδοξης παράδοσης. Η οποία αμφισβητείται από ορισμένους και προσωπικά σέβομαι την αμφισβήτηση αυτή, αλλά, ακόμα και τότε δεν αίρονται οι παραπάνω διαπιστώσεις για τη συνοχή της ελληνικής (και όχι υπερεθνικιστικής) ταυτότητας της χώρας.
Τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε μετατραπεί σε...
τόπο απορρίμματος των τοξικών αποβλήτων του παγκόσμιου καπιταλισμού, με τη συστηματική εισροή εκατοντάδων χιλιάδων υπεργεννητικών και μη ενσωματώσιμων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών από τη γείτονα Τουρκία. Η οποία αγνοεί προκλητικά τις συμβατικές της υποχρεώσεις και για το θέμα αυτό και εφαρμόζει συστηματικά το δόγμα Οζάλ « Δε χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες. Θα τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια ανθρώπους από εδώ μεριά και θα τελειώνουμε με αυτού» Με το κύμα εισροής τους, σε λίγα χρόνια θα μας έχουν υπερκεράσει αριθμητικά, για να μην αναφερθούμε σε άλλα προβλήματα όπως της τρομοκρατίας, κλπ.
Στην κάτω Ομόνοια καταλήγουν όλοι αυτοί οι δεκάδες-εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες με τις οικογένειές με το τσούρμο των συμπαθέστατων κατά τα άλλα παιδιών τους.
Σε προσωπικό επίπεδο είναι κι’ αυτοί άνθρωποι, πουλιά της παγκόσμιας δυστυχίας. Αλλά η κάτω Ομόνοια, η Ψωροκώσταινα, δεν είναι σε θέση να λύσει το πρόβλημα του 1δις των λιμοκτονούντων παγκοσμίως. Ούτε η φιλανθρωπία είναι το φάρμακο για την αντιμετώπιση της φτώχειας και κατά τον Καρλ Μαρξ. Αυτό τελευταίο παρατίθεται για όσους αδαείς αριστεροδηλωσίες το παίζουν « ανθρωπιστές», ή εμπορεύονται τον ανθρωπισμό.
Ας έρθουν όλοι αυτοί οι βολεμένοι που κατά κανόνα κατοικούν στα πολυτελή βόρεια ή νότια προάστια, να δουν τι τρομερά συμβαίνουν στη χώρα των Αβοριγίνων της Κάτω Ομόνοιας. «’Ελα να μάθεις στην πλατεία Βάθης τι ζωή περνώ» τους φωνάζουμε και κάνουν πως δεν ακούν και μας αποκαλούν ρατσιστές, ρατσιστές όντες οι ίδιοι.
Από τις φιλόξενες στήλες του Press-gr, χωρίς φόβο και πάθος, εγκαινιάζουμε μια στήλη με τίτλο «Εδώ Κάτω Ομόνοια» και την υπογράφουμε ως Ιθαγενείς Αβοριγίνες της Ομόνοιας.
Αν οι διάφοροι «ανθρωπιστές» και ειδικότερα ο πανάθλιος Δήμαρχος Νικήτας Κακλαμάνης όπως και ο εξ’ ίσου αλλά κατά τι λιγότερο άθλιος, επικεφαλής της αντιπολίτευσης του Δήμου Κώστας Σκανδαλίδης, δεν ενδιαφέρονται για εμάς ως κοινούς Έλληνες πολίτες της Αθήνας, ποιος ξέρει ίσως μας συμπαθήσουν ως μειονότητα Ιθαγενών που υφίστανται βίαιη καταπάτηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων τους στη γη όπου γεννήθηκαν !
http://press-gr.blogspot.com/
Αναρτήσεις
.webp)
