Το Βερολίνο επίκεντρο της προπαγάνδας της χειραγώγησης



Ο σοσιαλισμός πιο επίκαιρος από ποτέ (από φετινή διαδήλωση στο Βερολίνο με τη συμμετοχή της ΚΟ Γερμανίας του ΚΚΕ)
ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

Ολες αυτές τις μέρες στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο εκδηλώνεται ένας «καταιγισμός» προπαγάνδας με την αξιοποίηση της χρήσης του συμβόλου που λέγεται «Τείχος του Βερολίνου». Επίκεντρο το Βερολίνο, όπου και κορυφώνονται αύριο οι «εορταστικές εκδηλώσεις». Αφιερώματα επί αφιερωμάτων σε έντυπα, τηλεοπτικές εκπομπές και συνεντεύξεις - η δημόσια τηλεόραση και στη χώρα μας πρωτοστατεί - για να στηρίξουν το εφεύρημα της «επανένωσης της Ευρώπης» με αφορμή τα «20 χρόνια από την πτώση του σιδηρού παραπετάσματος (9 του Νοέμβρη 1989) που έφερε τη δημοκρατία και την ελευθερία στις κομμουνιστικές δικτατορίες». Ετσι αποκαλούν τις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ό αιώνα, διαδικασία που εγκαινιάστηκε με την Επανάσταση του Οχτώβρη στη Ρωσία και την ίδρυση της ΕΣΣΔ.

Ποιοι κάνουν αυτή τη λυσσαλέα προσπάθεια; Οι σημερινοί δολοφόνοι του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που ματοκύλισαν τη Γιουγκοσλαβία, ματοκυλίζουν το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Μέση Ανατολή κ.ά. Και μόνο αυτό το γεγονός πρέπει να αποτελεί κριτήριο για να βγαίνουν συμπεράσματα από τη σκοπιά των ταξικών συμφερόντων που εκφράζει κάθε πλευρά. Και βέβαια η κριτική προσέγγιση απέναντι στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε με την εκτίμηση των λαθών, των παρεκκλίσεων δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να «πετάξει μαζί με τα νερά και το παιδί». Η προσφορά του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ανατολική Γερμανία, που τώρα είναι στο επίκεντρο της επίθεσης των αστών, και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών και της ΕΣΣΔ είναι ιστορικά αποδεδειγμένη και κανείς δεν μπορεί να την παραγνωρίσει. Τόσο στα πρωτόγνωρα επιτεύγματα που πέτυχαν αυτοί οι λαοί όσο και στην εικόνα του κόσμου - για να μη μιλήσουμε για την πρωταγωνιστική συμβολή της ΕΣΣΔ στη συντριβή του φασισμού - τα χρόνια ύπαρξης του σοσιαλισμού. Αυτή την παρακαταθήκη είναι που φοβούνται οι αστοί, το κεφάλαιο γι' αυτό και τόσο λυσσασμένα θέλουν να τη σβήσουν από τις μνήμες και τις σκέψεις των λαϊκών στρωμάτων, που μόνο να κερδίζουν έχουν από την ανατροπή του καπιταλισμού. Αλλωστε, οι καπιταλιστές το ξέρουν καλύτερα γιατί αυτό που αποκαλούν μαζί με τους οπορτουνιστές «ανελεύθερα καθεστώτα», ο σοσιαλισμός με τις όποιες αδυναμίες του, είναι αυτό που τους στέρησε προνόμια, εξουσία για να τα δώσει στους πολλούς, στους πραγματικούς παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου, τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα.

Για να ανακόψουν αυτή την προοπτική είναι που παρελαύνουν αυτές τις μέρες στις φιέστες χειραγώγησης οι πρωτεργάτες της αντεπανάστασης, Γκορμπατσόφ, Βαλέσα, Χάβελ, οι ηγέτες των ιμπεριαλιστικών κρατών και συνασπισμών.

Οι εργαζόμενοι στην πρώην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία και τις άλλες χώρες όσο και αν τώρα τους θαμπώνουν με τα «καθρεφτάκια» των συναυλιών των U2, Μπον Τζόβι, τα «δρώμενα» με τα «ντόμινο της ανατροπής», τις φωταψίες και τις «αναπαραστάσεις» με ολίγον «Στάζι» και Στάλιν, αντιμετωπίζουν στο «πετσί» τους τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής παλινόρθωσης.

Συνολικά, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, το 16% του πληθυσμού της ΕΕ ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Στην ίδια τη Γερμανία η ανεργία φτάνει το 9% στη Δυτική και 17% στην πρώην ΓΛΔ. Παντού χτυπιούνται εργασιακά και συλλογικά δικαιώματα, ιδιωτικοποιούνται η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια και διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες. Οι λεωφόροι της ...δημοκρατίας και της ελευθερίας σήμαναν για εκατομμύρια ανθρώπους αποκλεισμό, απόγνωση, περιθωριοποίηση, την ίδια στιγμή που αυγαταίνουν τα πλούτη των λίγων κεφαλαιοκρατών. Γι' αυτό ο σοσιαλισμός είναι πιο αναγκαίος από ποτέ.


Δημ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ