Ρόνι Μπιγκς : Το Όνομα μιας Παράξενης Ελευθερίας

Γράφει αποκλειστικά για το Foreign press η Άννα Κ. Αρέννινα

Ο Ρόνι Μπιγκς δεν ήταν και το καλύτερο παιδί του κόσμου. Δεν ήταν βέβαια και το χειρότερο. Μπορείς να βρεις δεκάδες χαρακτηρισμούς για ένα κλασικό «τρελοεγγλέζο» . Ένα μόνο δεν μπορείς να του αποδώσεις: του πληκτικού ανθρώπου…

Ο Ρόνι Μπιγκς ήταν ο δράστης, κυρίως όμως ο ιθύνον νους, της περίφημης «Μεγάλης Ληστείας του τρένου» του μακρινού 1963. Ο Μπιγκς και έντεκα φιλαράκια του, κατάφεραν με μοναδικό τρόπο και κυρίως αναίμακτα, να ακινητοποιήσουν κάτω από μία γέφυρα, το τρένο που εκτελούσε το δρομολόγιο Γλασκώβη-Λονδίνο και να το κάνουν … «καλοκαιρινό», ληστεύοντας 2,6 εκατομμύρια λίρες που αντιστοιχούν σε περίπου 50 εκατ. λίρες σε τρέχουσες τιμές (περίπου 58 εκατομμύρια ευρώ). Καθόλου άσχημα για τότε, καθόλου άσχημα και σήμερα ελέω οικονομικής κρίσης.

Εάν και συνελήφθη και κρατήθηκε σε φυλακές υψίστης ασφαλείας κατάφερε να δραπετεύσει με άνεση το 1965 (σας θυμίζει τίποτα;). Αργότερα κατέφυγε στην χώρα που ονειρεύονται όλοι να δραπετεύσουν μετά από καλές μπάζες: την Βραζιλία. Εκεί έμεινε πολλά χρόνια. Ελεύθερος και ωραίος.

Όσοι τον γνώρισαν μιλάνε για «ένα ωραίο και τρελό τύπο» που σεβόταν τις κλασικές αξίες : όμορφες γυναίκες, τζόγο, dolce vita και σαν γνήσιος Άγγλος, φυσικά το ποτό. Μιλάμε για πολύ ποτό. Τόσο που ένα βράδυ στη Βραζιλία (τύφλα στο μεθύσι) άρχισε να βρίζει θεούς και δαίμονες για τα ποτά της… Βραζιλίας, λέγοντας το μυθικό: «… Aυτό που χρειάζομαι τώρα είναι μια γαμημένη μπύρα σε ένα γαμημένο αγγλικό Pub»! Ήταν ωραίος τύπος ο Ρόνι. Και ο «τρελοεγγλέζος» το έκανε. Μία ημέρα του 2001, "νοσταλγώντας την πατρίδα", μετά από 36 έτη στην παρανομία, επέστρεψε οικειοθελώς αεροπορικώς στο Λονδίνο και παραδόθηκε…

Η συνέχεια στο http://www.foreignpress-gr.com/