Και τώρα, τόνος ιχθυοτροφείου ... Ελληνική πατέντα για την υποβοήθηση της αναπαραγωγής του απειλούμενου είδους

17.02.24

«Πετύχαμε την καλύτερη γονιμοποίηση του τόνου, υποβοηθώντας την παραγωγή αυγών. Αυτό το πετύχαμε εμφυτεύοντας ορμόνες στον ιστό των τόνων με μια μικρή συσκευασία, ένα πλαστικό χαρτάκι. Πρόκειται για μια “πατέντα” Ισραηλινών επιστημόνων την οποία εξελίξαμε εμείς στο Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών προκειμένου να προσαρμόζεται στον τόνο». O κ. Κωνσταντίνος Μυλωνάς είναι ερευνητής στο Ινστιτούτο Υδατοκαλλιέργειας του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών, στο Ηράκλειο. Παράλληλα, είναι υπεύθυνος του τομέα αναπαραγωγής σε δύο ερευνητικές ομάδες που στο πλαίσιο ευρωπαϊκού προγράμματος αναζητούν τρόπους για τη σωτηρία του κόκκινου τόνου και την ενίσχυση των πληθυσμών του στη Μεσόγειο. Η έρευνα εκπονήθηκε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σε μονάδες παραγωγής τόνου στην Ιταλία, τη Μάλτα και την Ισπανία, ενώ το Ινστιτούτο Υδατοκαλλιέργειας έχει καταθέσει πρόταση στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ούτως ώστε ανάλογο πρόγραμμα να εφαρμοσθεί και στις Εχινάδες, στην Αιτωλοακαρνανία. «Καταφέραμε να εξελίξουμε μια ισραηλινή πατέντα και να αναπαραγάγουμε μεγάλη ποσότητα αυγών τόνου, φτάνοντας σε μία ημέρα ακόμα και στα 34 εκατομμύρια αυγά», εξηγεί ο κ. Μυλωνάς. Τα εμφυτεύματα με την ορμόνη εμφυτεύονται στα ψάρια ενδομυϊκά από εκπαιδευμένο δύτη, ενώ κολυμπούν στον ιχθυοκλωβό εκτροφής χρησιμοποιώντας ειδικά προσαρμοσμένο ψαροντούφεκο ή καμάκι. «Η ορμόνη GnRΗa απελευθερώνεται στο αίμα του ψαριού σταδιακά σε μια περίοδο 2 εβδομάδων», λέει ο κ. Μυλωνάς, συμπληρώνοντας πως κατ΄ αυτόν τον τρόπο υποβοηθείται σημαντικά η γονιμοποίηση. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού οι επιστήμονες κατάφεραν να παραγάγουν περισσότερα από 180 εκατομμύρια αυγά τόνων σε συνθήκες εκτροφής σε ιχθυοκλωβούς. Η επιτυχημένη αναπαραγωγή θεωρείται μεγάλη επιτυχία στον έλεγχο της αναπαραγωγής και τη θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια. Είναι επίσης ένα σημαντικότατο βήμα προς την «εξημέρωση» του κόκκινου τόνου και τη διατήρηση του είδους που υπεραλιεύεται λόγω της ολοένα και αυξανόμενης αγοράς του σούσι και αντιμετωπίζει έτσι σοβαρό κίνδυνο εξαφάνισης. Τα υπάρχοντα αποθέματα όσον αφορά τον πληθυσμό του κόκκινου τόνου συγκεντρώνονται κυρίως στον Ατλαντικό Ωκεανό και τη Μεσόγειο, όπου μεταναστεύει για να αναπαραχθεί. Σύμφωνα με στοιχεία της Ε.Ε. τα επιτρεπόμενα αλιεύματα ερυθρού τόνου ανέρχονται σήμερα σε 50.000 τόνους ετησίως, ενώ κατά την ίδια περίοδο «παράγονται» μόλις 25.000 τόνοι. Σύμφωνα με το WWF, πάντως, τα επίσημα όρια αλίευσης δεν τηρούνται και είναι χαρακτηριστικό ότι το 2007, όταν επιτρεπόταν η αλίευση 29.500 τόνων στη Μεσόγειο, αλιεύθηκαν περισσότεροι από 60.000- δηλαδή διπλάσια ποσότητα. Όπως επισημαίνεται από το WWF, «το περιθώριο κέρδους και η αξία του τόνου- ιδίως στην αγορά της Ιαπωνίας όπου και καταλήγει το μεγαλύτερο ποσοστό που αλιεύεται στη Μεσόγειο- είναι τεράστια. Έτσι, οι αλιευτικοί στόλοι τόνου στη Μεσόγειο έχουν επενδύσει σε καινούρια και γρήγορα σκάφη με κυκλωτικά δίχτυα, παράνομα αεροσκάφη εντοπισμού κοπαδιών, σόναρ και ραντάρ τελευταίας τεχνολογίας». Αιχμαλωσία Όπως έχει διαπιστώσει η περιβαλλοντική οργάνωση, τόνοι αιχμαλωτίζονται από τα αλιευτικά και μεταφέρονται στη συνέχεια σε ειδικές μονάδες πάχυνσης. Παραμένουν εκεί τουλάχιστον επί ένα εξάμηνο και ταΐζονται μία φορά την ημέρα με ψάρια όπως σαρδέλα και γαύρο, τα οποία έχουν αλιευθεί εκτός Μεσογείου. «Η συγκεκριμένη διαδικασία όχι μόνο είναι αναποτελεσματική (απαιτούνται 10-25 κιλά τροφής για την «παραγωγή» 1 κιλού τόνου), αλλά είναι και επικίνδυνη για το θαλάσσιο περιβάλλον της Μεσογείου, λόγω της πιθανότητας μετάδοσης εξωτικών ασθενειών σε τοπικούς πληθυσμούς ψαριών», σημειώνει το WWF.

http://andronianoi.ucoz.com/