Ποιος είναι ο Sam Veknin;
Ο Sam Veknin γεννήθηκε το 1961 στο Ισραήλ, όπου και σπούδασε. Από το 1996 μέχρι και σήμερα ζει στα Σκόπια.Αφού εξασφάλισε σε πολύ νεαρή ηλικία ένα PhD στη Φιλοσοφία της Φυσικής και παρακολούθησε μαθήματα οικονομικών, εργάστηκε ως manager ισραηλινών εταιρειών στη Γενεύη, το Λονδίνο και τη Ν. Υόρκη. Επέστρεψε στο Ισραήλ με καναδικά επενδυτικά κεφάλαια και ίδρυσε επενδυτικές και χρηματιστηριακές εταιρείες με κύκλο εργασιών πολλών εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, ενώ ταυτόχρονα σπούδαζε νομικά.Ξαφνικά μία ημέρα έκανε μία επίδειξη δύναμης και επιτυχίας και εξαγόρασε χρηματιστηριακά της Αγροτική Τράπεζα του Ισραήλ(!), όπως ο ίδιος δηλώνει στο βιογραφικό του. Το που σκόπευε να την πουλήσει αργότερα δεν το αναφέρει…Το 1995 δικάστηκε για χειραγώγηση μετοχών και απάτη για την εξαγορά της τράπεζας και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 11 μηνών. Στις άπειρες δημιουργικές και απερίσπαστες ώρες που του προσφέρθηκαν με τον εγκλεισμό του, άρχισε να κάνει δουλειά υποδομής, που θα τον εξυπηρετούσε στις μελλοντικές του ενασχολήσεις. Συνέγραψε το πρώτο βιβλίο του που… άπτεται της ψυχολογίας: «Ναρκισσισμός – η κακοήθεια της εγωπάθειας».
Το ίδιο διάστημα, όπως ο ίδιος δηλώνει, γίνεται βοηθός του καθηγητή S.G. Shoham της Νομικής (αξιοπερίεργο, όντας έγκλειστος για απάτη να γίνεται βοηθός καθηγητή της Νομικής) στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ και με την αποφυλάκισή του μετακομίζει στα Σκόπια (λέτε να του δόθηκαν οι «σχετικές οδηγίες» ή αποφάσισε να πάει στο πουθενά για να πλουτίσει;) και αρχίζει τη διεθνή καριέρα του στα Βαλκάνια (με ποιες συστάσεις άραγε;) ως οικονομολόγος και ειδικός στα χρηματιστηριακά σε μεγάλες εταιρείες της Τσεχίας, της Ρωσίας και των Σκοπίων. Επειδή είχε και προϋπηρεσία ως δημοσιογράφος (ένας πιστοποιημένος και καταδικασμένος ως απατεώνας να είναι δημοσιογράφος; Λέτε να συμβαίνουν και τέτοια στον κόσμο της δημοσιογραφίας και μάλιστα της διεθνούς δημοσιογραφίας;) στο Ισραήλ (έγραφε σε αμερικανικά έντυπα), ήταν και για λίγο ανταποκριτής της «Washington Times» πριν έρθει στα Σκόπια (έκανε όλες τις απαραίτητες επαφές προτού αναλάβει το «έργο» του), παράλληλα με τις χρηματιστηριακές του ενασχολήσεις στα Βαλκάνια αρχίζει να δημοσιεύει οικονομικά άρθρα τις «Nova Macedonijia», «Dnevnik», «Makedonijia Denes», «Izvestia», «The Middle East Times», «The New Presence» και «Central Europe Reviw» (για να μαθαίνουν κάποιοι στην Ελλάδα πως φτιάχνονται τα προφίλ των ανθρώπων που εργάζονται 48 ώρες το 24ωρο!).Δίδαξε χρηματιστηριακά στον Οργανισμό Ιδιωτικοποιήσεων της Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας, στο Χρηματιστήριο και στο υπουργείο Εμπορίου.Όταν η FYROM έγινε ανεξάρτητη, ο ίδιος έγινε σύμβουλος της κυβέρνησης της FYROΜ και του υπουργείου Οικονομικών, δηλαδή του Γκρούεφσκι, μέχρι και το 2002. Η σχέση των δύο ανδρών για εκείνο το χρονικό διάστημα βρίσκεται στο σκοτάδι, χωρίς να υπάρχουν πληροφορίες για οτιδήποτε συνέβαινε μεταξύ τους, ενώ από εκείνο το σημείο και μετά η καριέρα του Γκρούεφσκι παίρνει την ανιούσα, εκτινάσσοντάς τον στην κυριολεξία το 2003 στην αντιπροεδρία της κυβέρνησης και στην προεδρία του κόμματος VMRO-DPMNE.Την ίδια χρονική περίοδο ο Sam Vaknin αναλαμβάνει σοβαρά την υπόθεση της γενικής ενημέρωσης για τα Βαλκάνια στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ (με ποια υποδομή και με ποιόν να τον προωθεί άραγε;).
Ορίζεται βασικός ανταποκριτής του διεθνούς πρακτορείου ειδήσεων UPI, συντάκτης του «Global Politician», ιδρυτικό στέλεχος, αναλυτής στα «The Analyst Network», «The American Chronicle Media Group¨» κ.λ.π.Όλα δείχνουν πως τα Βαλκάνια τον περίμεναν πριν καν έρθει να εγκατασταθεί σε αυτά…Στη συνέχεια, και στις 24.2.2002 απέκτησε το πρώτο πιστοποιητικό εξειδίκευσης και ικανότητας για συμβουλευτικές τεχνικές από το Brainbench, αμερικανική εταιρεία που εκπαιδεύει τους ενδιαφερόμενους μέσω Internet με εξειδικευμένα μαθήματα και εκδίδει πιστοποιητικά καταλληλότητας του υποψηφίου υπαλλήλου για κρατική υπηρεσία ή και για υπεύθυνη θέση σε μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες μετά από ειδικά τεστ, όπου εξετάζονται οι γνώσεις, οι δεξιότητες, οι ικανότητες, η προσωπικότητα και η προηγούμενη επαγγελματική δραστηριότητά του (πώς πέρασε άραγε με επιτυχία αυτές τις «εξετάσεις» και πιστοποιήθηκε επιτυχώς με τέτοιο «βαρύ» επαγγελματικό παρελθόν; Είναι γνωστές αυτές οι σεμιναριακού χαρακτήρα εταιρείες που μέσω ασύγχρονου ή συγχρονισμένου e-learning και μέσα από evaluation tests πιστοποιούν, αφού πρώτα πληρωθούν από τους πελάτες τους- την ικανότητα ή τις γνώσεις που επιθυμεί να επικαλείται ο έκαστος πελάτης των εταιρειών αυτών).Ο Sam Vaknin κρίθηκε για όλα τα προαναφερθέντα με τον καθόλου ευκαταφρόνητο βαθμό του 4,25 με άριστα το 5!!!
Βέβαια, είναι τόσο διαβλητό το σύστημα των ιδιωτικών αυτών πιστοποιήσεων, που άνετα, ο οποιοσδήποτε μπορεί να αποκτήσει τίτλους σπουδών ή πιστοποιήσεις –για οτιδήποτε επιθυμεί- με χαρακτηριστική άνεση, αρκεί να καλύψει τις οικονομικές απαιτήσεις που του τίθενται. Γνωστή η περίπτωση μεγαλοπαράγοντα της Ν.Δ. στη Θεσσαλονίκη με την πλαστή πιστοποίηση σπουδών, αλλά και για όποιον ενδιαφερόμενο μπορώ να του αποστείλω τηλέφωνο επικοινωνίας για απόκτηση τίτλου σπουδών στην Αμερική. Είναι γνωστό πως η spam αλληλογραφία όλων μας γεμίζει από τέτοιου είδους μηνύματα. Γιατί να μην το έκανε και ο Sam Vaknin, ο οποίος σε πολλά σημεία του βίου του θυμίζει έναν δικό μας «ειδήμονα» στα οικονομικά και πολιτικά, ονόματι Κοσκωτά, με την διαφορά ότι ο Vaknin κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος, πιθανότατα εξυπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα και έχοντας πολύ καλές "πλάτες".Στις 10 Ιουλίου 2004 ο Sam Vaknin απέκτησε άλλα τρία πιστοποιητικά (θα ήταν σε τιμή ευκαιρίας ή του έγινε άραγε ειδική προσφορά;). Ανανέωσε, πριν λήξει η τριετία, το προηγούμενο και δύο επιπλέον. Ένα σαν οικονομικός αναλυτής, με αντίστοιχες βαθμολογικές επιδόσεις, και ένα ακόμη σαν ειδικός για σχεδιασμό ηλεκτρονικού εμπορίου. Όλο αυτό το διάστημα μέχρι και σήμερα, ενώ αρθρογραφεί ασταμάτητα, δίνει και ο ίδιος συνεντεύξεις σαν ειδικός στα Βαλκανικά θέματα (τελικά δεν ισχύει μόνο στην Ελλάδα το «είσαι ότι δηλώσεις»!) σε γνωστούς αμερικανούς δημοσιογράφους, για την οικονομία, τις επενδύσεις, την πολιτική διαφόρων χωρών των Βαλκανίων, την τρομοκρατία στα Βαλκάνια, τη διαφθορά των Βαλκανικών χωρών, κάνει προβλέψεις για το που και αν θα ξεσπάσει πόλεμος.
Είναι άραγε ο άνθρωπος θαύμα ή ο κλασικός θαμώνας ενός καφενείου, που έχει λόγο επί παντός επιστητού; Και αναρωτιέμαι, για μία ακόμη φορά, που βρίσκει τον χρόνο να τα κάνει όλα αυτά ταυτόχρονα; Ελπίζω να μην εμφανιστεί κανείς και ισχυριστεί πως βρίσκεται ολόκληρο επιτελείο που τον υποστηρίζει για όλες αυτές τις δραστηριότητες… Γιατί, αν κανείς ισχυριστεί κάτι τέτοιο, πρέπει να ομολογήσω πως θα με βρει στο πλάϊ του, επειδή κι εγώ αυτό πιστεύω…Δηλώνει τρελός ή είναι;Συνεχίζοντας, με τον βίο του «αγίου» Sam Vaknin:Ξαφνικά και ασυμβίβαστα με την επιτυχημένη βαλκανική του καριέρα, ενεργοποιεί και μία άλλη επαγγελματική του πτυχή, αυτήν που ξεκίνησε μέσα στη φυλακή με την συγγραφή του πρώτου του βιβλίου. Ο Vaknin αρχίζει να δημοσιοποιεί έναν μύθο που δημιούργησε γύρω από μία ψυχική πάθηση που τον διακατέχει και που από αυτήν ορμώμενος έγραψε το μεγάλο του έργο «Ναρκισσισμός – η κακοήθεια της εγωπάθειας», αναφερόμενος στον εαυτό του και το πρόβλημά του (άγνωστο είναι και πρέπει να ελεγχθεί ψυχιατρικά εάν πρόκειται για μία συνειδησιακή κραυγή προς την κοινωνία, μία κραυγή προειδοποίησης για την πραγματικότητα και την επικινδυνότητα της ύπαρξής του). Για να προωθήσει τις πωλήσεις του βιβλίου του και για να αποκτήσει διεθνή φήμη, δημιούργησε και συμβουλευτικά sites στο Internet γι αυτούς που νομίζουν ότι πάσχουν από την ίδια ασθένεια, διευκρινίζοντας κάθε φορά πως ναι μεν είναι ειδικός αλλά δεν είναι γιατρός… Προφανώς για αποφυγή νομικών επιπλοκών, εξασφάλισε το κατάλληλο πιστοποιητικό πως διαθέτει γνώση… συμβουλευτικών τεχνικών (με τη γνωστή, γρήγορη και αλάνθαστη μέθοδο που προαναφέραμε).
Η ασθένειά του διαγνώστηκε, όπως ισχυρίζεται, όταν πήγε στο στρατό στο Ισραήλ (όλοι οι «έξυπνοι» στο στρατό την παθαίνουν άραγε την «ζημιά»;), ονομάζεται «ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητας» και πλήττει αυτούς που έχουν περισσότερο ναρκισσισμό από όσο χρειάζεται… (ελπίζω να μην πάσχει και ο Τσίπρας από τέτοια ασθένεια…).Επιμένει πως την εντόπισε αρχικά ο Freud το 1914 και μετά ασχολήθηκε με αυτήν ένας γιατρός το 1980, ακριβώς την εποχή που ο Vaknin πήγε φαντάρος. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν την αναφέρει στις ψυχικές παθήσεις και τέτοια ασθένεια δεν είναι πουθενά καταγεγραμμένη. Ωστόσο, το 2006 η ασθένεια γίνεται αντικείμενο μελέτης από μία ομάδα φοιτητών στο πανεπιστήμιο του San Diego (ούτε αυτά που ισχυρίζεται ο Γκρούεφσκι για την ιστορία των Σκοπίων είναι πουθενά καταγεγραμμένα, αλλά βρέθηκαν πολλοί «καλοθελητές», ακόμη και εντός της Ελλάδος, να ασχοληθούν με τους ηλίθιους ισχυρισμούς του).Από τον Σεπτέμβριο του 2007 ο Vaknin άρχισε να δημοσιοποιεί συστηματικά τα συμπτώματα της ασθένειάς του με άρθρα και διεθνείς συνεντεύξεις (Δεν αρκείται στην αυτό-γελοιοποίηση, αλλά προχωρά και στην διεθνή του γελοιοποίηση. Και πάλι αναρωτιέμαι γιατί βρίσκω συνεχώς κοινά σημεία με τις ενέργειες του Γκρούεφσκι…) Όταν κάποιος πάσχει από ναρκισσισμό σε αρρωστημένη μορφή, ισχυρίζεται ο Vaknin, «παίζει ένα μακροπρόθεσμο ψυχολογικό παιχνίδι που είναι θανατηφόρο για την ψυχή του προσώπου που βρίσκεται μαζί με τον πάσχοντα…» (στο σημείο αυτό να τονίσουμε πως πρέπει να προσέξει ο Γκρούεφσκι τις παρέες του...).
Και πώς αναγνωρίζεται η ασθένεια; «Μέσα από μία τέλεια, σφαιρική, διεισδυτική κατακλυσμική κρίση ζωής»(!) ισχυρίζεται…Και πώς κρίνει ο ίδιος ότι πάσχει; «Μέσα από ένα διαζύγιο, από μία φυλακή, από μία πτώχευση (ήμουν εκατομμυριούχος), από τη δυσφήμιση (ήμουν διάσημος) και τώρα, 4 χρόνια μετά, νιώθω πως έχω υποτροπιάσει και είμαι χειρότερα από ποτέ» (η συνέντευξη δόθηκε το 1999. Άραγε είναι επικίνδυνη η ασθένεια για άλλους και πόσο έχει προχωρήσει από τότε;)Και ποια είναι η θεραπεία; «Πήγα μερικές φορές στον ψυχολόγο και προσπάθησα να του επιβάλλω την υπεροχή μου. Όταν απέτυχα, τον παράτησα…» (Το «καβάλημα» είναι σοβαρό και αν η ασθένεια είναι «μεταδοτική» νομίζω ότι ο Γκρούεφσκι ήδη ασθενεί).Και τι μπορεί να κάνει κανείς για έναν πάσχοντα στο άμεσο περιβάλλον του; «Να τον περιθάλψει, να τον κολακέψει, να τον λατρέψει, να τον θαυμάσει ή άλλως να εξαφανιστεί γρήγορα… γιατί ο πάσχων γίνεται εκδικητικός, επιθετικός, κυνικός και επικίνδυνος για την υγεία όλων» (να’ τα, να’ τα… μας ειδοποιεί ο τρελός πως κινδυνεύουμε από αυτόν ή από «κάποιον άλλο»;)Όλα αυτά όμως τα αποκάλυψε το 1999 σε μία του συνέντευξη σε ραδιοφωνικό σταθμό των ΗΠΑ, αλλά και τα δημοσιοποίησε σε site στο Internet το οποίο ασχολείται με θέματα υγείας («δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν» που λένε…).Στη συνέχεια, το 2003, ο Vaknin ήταν σύμβουλος της νεοσύστατης κυβέρνησης της FYROM και του υπουργού Οικονομικών (μέσω σεμιναρίου) Γκρούεφσκι. Και το 2002 η Brainbench, ενώ τον είχε –υποτίθεται- ελέγξει και ως προς την προσωπικότητά του, δεν διέγνωσε τίποτε και τον έκρινε ικανό… ούτε καν αξιολόγησε τους λόγους της φυλάκισής του… εκτός και αν το θεώρησε ως «κακή στιγμή»…Η πολιτική και η οικονομική αρθρογραφία του συνεχίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Σε ένα από τα τελευταία άρθρα του, ενώ αποστασιοποιείται από τις εξελίξεις κριτικάροντας τα τελευταία συμβάντα στη FYROM και δηλώνει πως «οι επενδυτές έλκονται από ιστορίες επιτυχίας και απωθούνται όταν διαφαίνονται προβλήματα και όταν διαπιστώνουν σε μία χώρα πως τα λεφτά εξαφανίζονται σε «λαδωμένες παλάμες», «βαθιές τσέπες» και ελβετικές και κυπριακές τράπεζες (μήπως θα έπρεπε να διερευνηθεί ο ρόλος των Κυπριακών Τραπεζών και την στήριξη που πιθανά προσφέρουν σε πελάτες τους-μέλη της Σκοπιανής κυβέρνησης), αρχίζει να ασχολείται και με τις επενδύσεις της Ελλάδας στα Βαλκάνια.Στις 12 Μαρτίου 2008 δημοσιεύει ένα άρθρο στο «International Analyst Network» με τίτλο «Η Ελλάδα και οι επενδύσεις της στα Βαλκάνια: Δούρειος Ίππος ή έμπιστος συνεταίρος»; Στις 3 Απριλίου 2008 δημοσιεύει στο “Conservative Voice” το ίδιο άρθρο με ελαφρώς διαφοροποιημένο τίτλο, “Greece and its investments in the Balkans”.Αναφέρεται λεπτομερέστατα στη στρατηγική των επενδύσεων της Ελλάδας στην FYROM και σε άλλες βαλκανικές χώρες στο δημόσιο τομέα, στον ενεργειακό, στις μεταφορές, στις τηλεπικοινωνίες, στις τράπεζες, με απώτερο στόχο τον έλεγχο της παραγωγής και των υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα στα Βαλκάνια, ώστε να αποκτήσει επιρροή και στην πολιτική ζωή των Βαλκανίων, της οποίας η τιμή, όπως υποστηρίζει ο Vaknin, είναι φθηνή και εξαγοράζεται εύκολα!!! Τόσο φθηνή ώστε να έχει την δυνατότητα ακόμη και η Ελλάδα να την πληρώσει!!! (δεν αναφέρει όμως εάν κάποιοι ήδη έχουν πληρώσει την πολιτική ζωή των Βαλκανίων… και αν ναι, ποιοι είναι αυτοί…).Μέσα στο 2008 τα ABC TV, ARTE (Germany), CAC News World (Canada), Film Finance Corporation NSW Film & Television Office αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν το ντοκιμαντέρ του γνωστού Αυστραλού σκηνοθέτη Ian Walker με θέμα την ιστορία του Sam Vaknin, που από σύμβουλος κυβερνήσεων και μεγάλων εταιρειών δηλώνει «I, Psychopath» (Εγώ, ο Ψυχοπαθής) και δέχεται να πάρει μέρος στην ψυχιατρική έρευνα για τη διερεύνηση του ψυχισμού του, για το κατά πόσο είναι θύμα της ασθένειας που ονομάζεται «ναρκισσιστικές διαταραχές προσωπικότητας» και, αν όντως συμβαίνει αυτό, είναι διατεθειμένος να υποβληθεί σε θεραπεία… Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί στα τέλη του 2008 (δεν πιστεύω να περιμένουν να υπάρχουν και εισπράξεις… τουλάχιστον προσωπικά βρίσκω πιο ενδιαφέρον το ντοκιμαντέρ που ασχολείται με την «έμμηνο ρήση των φαλαινών κατά την περίοδο της εφηβείας τους»)…
Συμπερασματικά μετά από όλα αυτά τα στοιχεία, ίσως θα πρέπει να αναλογιστούμε πολύ σοβαρά τις αφορμές (ανύπαρκτες ουσιαστικά), αλλά κυρίως τα αίτια της ψυχονευρωτικής και αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς του Σκοπιανού πρωθυπουργού, ο οποίος μαθήτευσε υπό του Sam Vaknin και στην συνέχεια τον προώθησε αλλά και τον διατηρεί ως μυστικο-σύμβουλο στις όποιες αποφάσεις του.
Οι επικίνδυνες προσωπικότητες δεν είναι ένα αστείο γεγονός… οι γελοίες προσωπικότητες όμως, αυτού του είδους, αξίζουν όντως ψυχιατρικής έρευνας και πολιτικής συστηματικής και διεθνούς κατάδειξης και εξουδετέρωσης, απογυμνώνοντας αλλά και ξεμπροστιάζοντας ταυτόχρονα όλους αυτούς που κρύβονται επιμελώς πίσω από τέτοιου είδους ανθρωπάρια-πρακτορίσκους που επιθυμούν να παίζουν τον ρόλο του Θεού σε ένα κοπάδι ανθρώπων, (στην προκειμένη περίπτωση στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής των Σκοπίων) που έχουν προηγουμένως φροντίσει να σκοτώσουν την κάθε τους ελπίδα…
Ας μιλήσουμε επιτέλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου