Γρήγορη άνοδος, ραγδαία πτώση στου Ψυρρή....

ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ του 1980 αρκετοί καλλιτέχνες έστησαν στου Ψυρρή τα ατελιέ τους επειδή τα ενοίκια ήταν πολύ χαμηλά σε σχέση με άλλες γειτονιές του κέντρου της Αθήνας.

Οι άνθρωποι αυτοί, μάλιστα, ήλπιζαν ότι η περιοχή θα έπαιρνε έναν άλλον χαρακτήρα, λόγω και της γραφικότητάς της, και ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε «Σόχο της Αθήνας».
Περί τα τέλη της δεκαετίας του '90, μία σειρά από αποφάσεις του τότε ΥΠΕΧΩΔΕ και του Δήμου της Αθήνας άνοιγαν το δρόμο για να φυτρώσουν σαν μανιτάρια τα μπαρ και τα κλαμπ. Λέγεται, μάλιστα, ότι το πιο σημαντικό έγγραφο της εποχής εκείνης ήταν ένα προεδρικό διάταγμα του 1998 «Περί καθορισμού χρήσεων γης και ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης στην περιοχή Ψυρρή-Κέντρου (Ομόνοιας)», το οποίο δεν όριζε κάποια ζώνη αμιγούς κατοικίας, ενώ δεν περιείχε περιορισμούς για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφετέριες, μπαρ, εστιατόρια κ.ά.). Τότε οι κάτοικοι υποστήριζαν ότι έπρεπε να υπάρχει απόσταση 50 μέτρων μεταξύ δύο κέντρων διασκέδασης).
Ετσι, η περιοχή του Ψυρρή έφτασε να αποτελεί για περίπου δέκα χρόνια τη σημαντικότερη «βιομηχανία» διασκέδασης στην Αθήνα, με περίπου 150 καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος («πολιτιστικά κέντρα») σε λιγότερο από δύο τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Μακρύς κατάλογος
Τώρα, είναι ζήτημα αν στην ευρύτερη περιοχή λειτουργούν τα μισά. Στην οδό Αριστοφάνους, για παράδειγμα, έχουν βάλει λουκέτο δέκα μαγαζιά, δύο παραμένουν κλειστά τις καθημερινές και μόνο δύο μικρά μπαρ βρίσκονται σε κανονική λειτουργία. Στην οδό Καραϊσκάκη μόνο το Cubanita και ο φούρνος -πλέον- με τα κουλούρια είναι ανοικτά τις καθημερινές, ενώ ρολά έχουν κατεβάσει πέντε μαγαζιά συν δύο στο στενάκι της Μίκωνος.
Αλλα έξι μαγαζιά με λουκέτο βρίσκονται επί της οδού Μιαούλη, όπου οκτώ ωστόσο παραμένουν ανοικτά. Ανάμεσά τους βέβαια είναι τα τρία «ρακομελάδικα», τα οποία πάντως δεν έχουν την ίδια κίνηση που είχαν παλαιότερα.
Τέσσερα κλειστά και έξι ανοικτά ήταν τα μαγαζιά της Αγίων Αναργύρων. Παρ' όλο που ο συγκεκριμένος δρόμος παραμένει από τους πιο «ζωντανούς» στην περιοχή, εν τούτοις και εκεί η κίνηση είναι μειωμένη. Λουκέτα, όμως, έχουν μπει και σε μαγαζιά που βρίσκονται επί της πλατείας Ηρώων, καθώς και σε άλλους -πολυσύχναστους στο παρελθόν- δρόμους, όπως στη Σαρρή, στη Λεπενιώτου κ.ά.
Η επισκεψιμότητα στην περιοχή ξεκίνησε να φθίνει προ τριετίας περίπου για τέσσερις βασικούς λόγους:
*Στις οδούς -εισόδους της περιοχής- όπως η Μενάνδρου, η Ευριπίδου και η Σοφοκλέους υπήρξε μεγάλη αύξηση της εγκληματικότητας. Πριν φτάσει αυτή να αγριέψει και να πάρει τη μορφή ένοπλων ληστειών, είχε γίνει «κουραστική» για τους θαμώνες των μαγαζιών της περιοχής η αγωνία μήπως βρουν ανοικτό το αυτοκίνητό τους το πρωί. Ετσι, πολλοί το έδιναν στα πάρκινγκ επιβαρύνοντας με επιπλέον 10 ευρώ τη βραδινή τους έξοδο.
*Οταν, λοιπόν, όλο και περισσότερος κόσμος έλεγε «τι να πάμε να κάνουμε στου Ψυρρή, θα μας ανοίξουν το αμάξι», άνθιζε χάρις στο μετρό το Γκάζι αλλά και η νέα πιάτσα με καφέ και μπαρ στην οδό Πανόρμου στους Αμπελόκηπους. Οι νέες πιάτσες με τα νέα στέκια τράβηξαν τον κόσμο. Αλλωστε, όπως αναφέρει η θεωρία του μάρκετινγκ, όλα τα προϊόντα έχουν έναν κύκλο ζωής και αν δεν ανανεωθούν θ' αντικατασταθούν από άλλα. Οχι, πάντως, ότι και στις νέες πιάτσες δεν έχει συμβεί ν' ανοίξουν αυτοκίνητα, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει η ίδια ανησυχία για κλοπές και ληστείες.
*Μέσα στις αναδουλειές, λοιπόν, οι καταστηματάρχες του Ψυρρή άρχισαν να κάνουν την αυτοκριτική τους. «Πουλάγαμε πολύ ακριβά τα ποτά και πολλά ήταν και μπόμπες», «οι τιμές στα φαγητά ήταν υψηλές και η ποιότητα χαμηλή» κ.λπ. Πράγματα, δηλαδή, που συμβαίνουν και σήμερα στις άλλες πιάτσες οι καταστηματάρχες τα σκέφθηκαν στου Ψυρρή αφού ο κόσμος έφυγε και τα μισά μαγαζιά έκλεισαν.
*Η οικονομική κρίση που πλήττει τους τελευταίους μήνες την Ελλάδα έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στου Ψυρρή. Δηλαδή ενώ η κίνηση ήταν ούτως ή άλλως πεσμένη για τους λόγους που αναφέρονται παραπάνω, ακόμη και εκείνοι που εξακολουθούσαν να βγαίνουν στην περιοχή περιόρισαν τις βόλτες τους λόγω έλλειψης χρημάτων. Οπως έγραφε η «Κ.Ε.» την περασμένη εβδομάδα, έρευνες έχουν δείξει ότι το πρώτο πράγμα από το οποίο «έκοψαν» οι Ελληνες για να αντεπεξέλθουν στην οικονομική στενότητα είναι η ψυχαγωγία. Επίσης, τα στοιχεία από τις εταιρείες αλκοολούχων ποτών δείχνουν ότι η πτώση της κατανάλωσης στα μαγαζιά έχει πέσει κατά 20%.
Από την κατρακύλα της «βιομηχανίας διασκέδασης» στου Ψυρρή δεν έχασαν μόνο οι επιχειρηματίες. Αλλωστε, σε πολλές περιπτώσεις -το λένε και οι ίδιοι- ευθύνονται και αυτοί για ό,τι έγινε. Το κακό είναι, όπως θα ίσχυε και για ένα οποιοδήποτε εργοστάσιο που κλείνει κάποιες γραμμές παραγωγής, οι εκατοντάδες άνθρωποι που εργάζονταν ως σερβιτόροι, μπάρμεν, μουσικοί, μάγειρες και καθαριστές στις επιχειρήσεις αυτές. Ανθρωποι που είτε δούλευαν με πλήρη ή μερική απασχόληση ζούσαν από αυτή τη δουλειά και τώρα αρκετοί βρίσκονται στον μακρύ κατάλογο του ενός εκατομμυρίου ανέργων της Ελλάδας.
Ο μόνος, επί του παρόντος, που δείχνει να εμπιστεύεται την περιοχή επεκτείνοντας τις δραστηριότητές του είναι ο ιδιοκτήτης του παρασκευαστηρίου κουλουριών στην οδό Καραϊσκάκη, που καταλαμβάνει πλέον μία γωνία ολόκληρη με το ολοκαίνουριο πρατήριο άρτου δίπλα στο παλιό του μαγαζάκι.
πηγή