Ένας φίλος ζει σε ένα χωριό. Όλοι κι όλοι οι κάτοικοι είναι 4 οικογένειες.
Ο φίλος λοιπόν που λέτε έχει ένα σπίτι με μεγάλο κήπο, γεμάτο δένδρα και έχει κι ένα σκύλο. Πολύ αγαπημένο. Ένας σκυλάκος γλυκύτατος, μαζεμένος από τον δρόμο. Ένας σκυλάκος που ο φίλος μου πολύ τον αγαπάει. Ενας σκυλάκος, που του άρεσε να κυκλοφορεί έξω από την πόρτα της αυλής και να την αράζει, με απόλυτη εμπιστοσύνη, εκεί στα πέριξ.
Ο φίλος δεν μένει όλο το χρόνο στο χωριό. Μόνο το καλοκαίρι. Στη διάρκεια της απουσίας του το χειμώνα βρίσκει διάφορα σημάδια τής απόλυτης δίποδης κτηνωδίας, ναί ακόμη κι εκεί, στο χωριό των 4 οικογενειών. Βρίσκει ας πούμε το λάστιχο, που έχει για το αυτόματο πότισμα, γεμάτο τρύπες. Σκεφθείτε παρακαλώ την εικόνα. Ένας ανθρωπόμορφος δίποδος πίθηκος "σαλτάρει" τον τοίχο τού σπιτιού, πηδάει στον κήπο, στέκεται, σκέφτεται: τι μπορώ να καταστρέψω εδώ μέσα;;; και ορμάει.
Σήμερα λοιπόν, Σάββατο 22/5/2010, ένας τέτοιος κτηνώδης ανθρωπόμορφος πίθηκος μπήκε στο αυτοκίνητό του, έβαλε σημάδι του φίλου μου το σκύλο, που κοιμόταν αμέριμνος έξω από την αυλή και με όλη την ταχύτητα του αυτοκινήτου του πέρασε πάνω από το ζώο.
Ο σκυλάκος ούρλιαξε, ο φίλος μου πετάχτηκε έξω, είδε το αυτοκίνητο του κτηνανθρώπου να απομακρύνεται, άρπαξε στην αγκαλιά του το ζώο και έτρεξε στον κτηνίατρο. Ο γιατρός διαπίστωσε εσωτερική αιμμοραγία, έκανε ό,τι μπορούσε να κάνει και του είπε: από δω και πέρα, μόνο ο Θεός μπορεί να βοηθήσει.
Πώς είπατε; Αν ο φίλος μου θα κάνει μήνυση στον κτηνάνθρωπο; Όχι, δεν θα κάνει. Διότι εκεί που ζει, ο μόνος νόμος που επικρατεί είναι ο νόμος της κτηνωδίας και ο φίλος μου φοβάται μήπως, όταν λείπει, του κάψουν και το σπίτι.
Πώς είπατε; Μα ποιός είναι αυτός ο τόπος;;;;
Δυστυχώς, η Κρήτη αγαπητοί μου. Η Κρήτη, που δυστυχώς γεννάει και τέτοια θηρία. Ποιυ ντροπιάζουν πρώτα το νησί τους και μετά την Ελλάδα. Θηρία που δεν αξίζουν να λέγονται Κρήτες!
Θυμάμαι κάποτε είμαστε μια παρέα σε κάποιο φιλικό σπίτι και ανάμεσά μας ήταν και ο αδελφός μιας πολιτικού. Από την Κρήτη. Ο οποίος μας περιέγραφε με την μεγαλύτερη φυσικότητα και απάθεια πώς κρεμάνε τα σκυλιά τους και πώς σκοτώνουν τα ζώα που δεν χρειάζονται πια. Κι όταν εκφράσαμε την αηδία μας για όσα αυτό τό δίποδο έλεγε, μας κοίταξε με τη μεγαλύτερη έκπληξη του κόσμου. Βλέπετε, δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό του ότι μπορεί να μην είναι όλοι οι άνθρωποι δίποδα κτήνη όπως αυτός.
Πώς είπατε; Θα μου κάνετε μήνυση; Επειδή περιγράφω την κτηνωδία κάποιων Κρητικών που ντροπιάζουν το νησί τους; Θα έχει πλάκα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου