Καλησπέρα σε όλους. Ξανά μαζί, μετά από πολύ καιρό. Ξανά με φωτογραφίες από την όμορφη Κύπρο. Φωτογραφίες που αποδεικνύουν την δουλειά που γίνεται στον τομέα της εκπαίδευσης. Μακάρι αυτές τις φωτογραφίες να τις είχα τραβήξει σε κάποιο Ελληνικό πανεπιστήμιο. Ξεκινάμε λοιπόν. Από τον Στρόβολο για το Πανεπιστήμιο. Η πρώτη εντύπωση που μένει, είναι η διαδρομή. Ήρεμη και γαλήνια, ανάμεσα σε δέντρα και τη φύση. Ίσως να πετύχαμε καλή μέρα με λίγη κίνηση. Με το που φτάνεις στον περιβάλλοντα χώρο, σαστίζεις. Όλα τα κτίρια χτισμένα σε ένα απέραντο οικόπεδο πρασίνου. Όπου και αν κοιτάξεις βλέπεις πράσινο. Δεν έμειναν όμως μόνο εκεί οι ¨κουμπάροι¨ μας. Φοινικόδεντρα εκατέρωθεν δίνουν μια άλλη ομορφιά στο ήδη υπάρχον τοπίο. 
Η είσοδος επιβλητική. Μην σας ξεγελάει η φωτογραφία. Φυσικά και υπάρχει η ράμπα για τους ανάπηρους. 
Βρισκόμαστε στο εσωτερικό των κτιρίων. Η καθαριότητα, σε κερδίζει κατευθείαν. Δεν ξέρω τι γίνεται την περίοδο της μεγάλης προσέλευσης φοιτητών, αλλά όταν την επισκεφτήκαμε εμείς όλα ήταν πεντακάθαρα. Πέραν της καθαριότητας, ο καλλωπισμός του εσωτερικού είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την ψυχολογία του φοιτητή. Φοιτητές είμαστε και εμείς και γνωρίζουμε. Αλλιώς νιώθεις όταν μπαίνεις στο ΤΕΙ Θεσ/νικης και αλλιώς όταν μπαίνεις στο πανεπιστήμιο της Κύπρου. 
Από τη στιγμή που υπάρχουν παραπάνω από δύο όροφοι, επιβεβλημένη θεωρείται και η ύπαρξη ανελκυστήρα. Ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας για τους ανάπηρους, τους ηλικιωμένους που θέλουν για κάποιο λόγο να επισκεφτούν το πανεπιστήμιο, ακόμα και για κάποιον φοιτητή που χτύπησε το πόδι του ή για κάποιον λόγο έχει κινησιακές δυσκολίες. 
Μέσα στον ανελκυστήρα, υπάρχει πίνακας που υποδεικνύει τη θέση της κάθε αίθουσας ώστε να μην ψάχνουμε σαν τρελοί, δεξιά και αριστερά, όπως γίνεται στα Ελληνικά πανεπιστήμια στα οποία αναγκάζεσαι να ρωτήσεις 10 φορές μέχρι να φτάσεις στη αίθουσα που θέλεις. Υπήρχαν αρκετοί αναξιοποίητοι χώροι στο εσωτερικό των κτιρίων. Με τον καιρό, έδωσαν την θέση τους σε μικρούς χώρους συνεύρεσης, όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία. 
Τα γήπεδα για τις ανάγκες άθλησης των φοιτητών, κρίνονται κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά. Ο φοιτητής μπορεί να "κλείσει" δωρεάν το γήπεδο για κάποια συγκεκριμένη ώρα, εφόσον βέβαια πληροί τις προϋποθέσεις ( να είναι πλήρεις οι ομάδες και να είναι φοιτητές). Προσθέστε και το γυμναστήριο στο οποίο γράφονται δωρεάν οι φοιτητές, και έχετε την πλήρη εικόνα. 
Την περίοδο του Πάσχα, πέσαμε πάνω σε πολλές εργασίες συντήρησης και βελτιώσεων, δείγμα της δουλειάς που κάνουν οι Κύπριοι. Όσο και ωραίο αν είναι κάτι, αν το αφήσεις, θα σε αφήσει. Παρακάτω φαίνεται η καφετέρια του πανεπιστημίου, συνοδευόμενη με φοινικόδεντρα και συντριβάνι. 
Εργαστήρια. Έτη φωτός μπροστά οι Κύπριοι. Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις. 
Κυλικείο. Καφέδες και σνακς για να περάσει η ώρα και καναπέδες για να ανάπαυση. 
Και άλλοι εξωτερικοί χώροι ανάμεσα στα κτίρια. 
Η ταμπέλα του πανεπιστημίου, με φόντο την Τούρκικη σημαία στο βάθος. Μπορεί κανείς να καταλάβει εύκολα τα συναισθήματα του Κύπριου. 
Τελικά, αυτό που θέλεις να κάνεις μόλις τελειώσει η βόλτα στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου, είναι να γυρίσεις πίσω στην Ελλάδα, να "ξεγραφτείς" από τη σχολή σου και να ξαναδώσεις Πανελλαδικές, μήπως και περάσεις εκεί. Εγώ τουλάχιστον, αυτό ήθελα να κάνω.
Αναρτήσεις
Πριν από 10 δευτερόλεπτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου