Το Εθνικό Μουσείο της Πατησίων.

Κατεβαίνω την Τοσίτσα στο Πολυτεχνείο.
Έντονη η μυρουδιά από ούρα και κάποιοι χρήστες έχουν ρίξει
τα κορμιά τους στις άκρες δίπλα στο Κτίριο με τα κλειστά παράθυρα
μόνιμα από τους εργαζόμενους σε αυτό βλαστημώντας την ώρα
και την στιγμή που βρέθηκαν εκεί και δεν μπορούν να ξεκολλήσουν.
Κάποιοι τουρίστες που πηγαίνουν προς το Μουσείο κοιτάνε
και σχολιάζουν.
Συνεχίζουν όμως για να θαυμάσουν τον Αρχαίο μας
Πολιτισμό τουλάχιστον.
Έξω από το Εθνικό Μουσείο λίγο μακριά από τα σκαλιά ακούγονται
τα please από δύο χρήστες με απλωμένο χέρι.
Πουθενά Αστυνομία.
Η μέθοδος των "διοδίων" πιάνει τις περισσότερες φορές και
στους ξένους.
Μπαίνουν μπροστά τους ενοχλητικά και τους εμποδίζουν.
Ο ξεναγός προσπαθεί να κάνει τον τροχονόμο.
Έμαθα ότι τα βράδυα βρίσκουν καταφύγιο στα σκαλιά
και στο γρασίδι χρήστες και άστεγοι όλων των εθνοτήτων
και απειλούν τους νυχτοφύλακες όταν επιχειρούν να τους διώξουν.
Το πρωϊ οι καθαρίστριες αντιμετωπίζουν πρόβλημα
με τις ακαθαρσίες στα σκαλιά και αλλού.
Στο πεζοδρόμιο μπροστά της Πατησίων οι γνωστοί
Αφρικανοί έμποροι έχουν απλώσει τα σεντόνια με τα GUCCI
"διαλιέχτε" κάνοντας τις τουρίστριες να κοιτάνε τις τσάντες
τους αν είναι ίδιες με των σεντονιών και τους άντρες τους
να βλαστημάνε τα λεφτά που πληρώσανε γι αυτές
στα GUCCI STORES της Πατρίδας τους.
Άλλοι κοιτάνε τον Τουριστικό Οδηγό αν γράφει
για την Αγορά του ΑΛ-ΧΑΛΙΛΙ που υπάρχει έξω από
το Αρχαιολογικό μας Μουσείο!

Aθηναίος