"...πόσο άλλαξες...πόσο άλλαξες..."

Πρίν από μερικά χρόνια όταν η λέξη λαθρομετανάστης ήταν
άγνωστη στους περισσότερους Αθηναίους όπως
και οι λαθρομετανάστες επίσης, υπήρχε μια "τάξη"
στην εγκληματικότητα.
Μια συμφωνία Κυρίων και Κυριών.
Οι τραβεστί είχαν πιάτσα στη Συγγρού λίγα αγοράκια
στην Πλατεία Κουμουνδούρου και τα δικά τους μαγαζιά
τόπους συνάντησης και διασκέδασης στου Ψυρρή και μετά
στο Γκάζι.
Οι φτηνοί οίκοι ανοχής με Ελληνίδες πάντα στη Φυλής, στην Ιάσωνος,
στην Κεραμεικού,
οι μεσαίοι στα στενά της Πατησίων και οι πολυτελείας στο Κολωνάκι.
Σωστή χωροθέτηση που εξυπηρετούσε τους πάντες.
Εκδιδόμενες-ους, πελάτες και Αστυνομία.
Τα πάντα με πρόγραμμα όμορφα και ήρεμα.
Προσαγωγές για παραβάσεις ρουτίνας.
Ασφαλώς υπήρχαν και οι ληστές και οι διαρρήκτες στην πλειοψηφία
τους όμως τσακωμένοι με τη βία και με τα όπλα.
Όμορφες δουλειές.
Ο γριλάκιας που έμπαινε στα σπίτια σπάζοντας δύο γρίλιες
στο παράθυρο και ανοίγοντας το τσεμπερέκι (μάνταλο) με το
κατσαβίδι.
Άνοιγε έμπαινε στα νύχια άοπλος ούτε καν με σπρέϋ ύπνου
έπαιρνε κάτι τι και την κοπάναγε.
Την άλλη ημέρα στην Ασφάλεια οι σεσημασμένοι γριλάκηδες
παρόντες για καφέ.
Μετά από κανά δυό ώρες "εντάξει εγώ ήμουνα κυρ αστυνόμε"
και τελείωνε.
Μετά την επέλαση των λαθρομεταναστών στην Αθήνα στην Ασφάλεια
έσκισαν τα πτυχία τους και πέταξαν στα σκουπίδια τους φακέλους
με τους σεσημασμένους ως άχρηστο υλικό.
Οι σημερινοί κακοποιοί στην πλειοψηφία τους αλλοδαποί πρώτα
πυροβολούν και μετά φωνάζουν "ντίνεις λεφτά γκιατί σου ρίχνω
και στο άλλο πόντι..."
Στα δελτία ειδήσεων λόγω χρόνου ενημερώνουν μόνο για ληστείες
μετά φόνου.
Ακόμα και οι ηλικιωμένοι όταν δίνουν κατάθεση ως μάρτυρες
για την ληστεία στου γείτονα απέναντι προσδιορίζουν και τον τύπο
του όπλου από τον πυροβολισμό που άκουσαν.
Έχουν εκπαιδευτεί.
Απαγωγές ο Αθηναίος έβλεπε σε κινηματογραφικές ταινίες.
Ληστείες σε τράπεζες απολάμβανε από τον καναπέ του
σε αμερικάνικες παραγωγές στην τηλεόραση.
Σήμερα είναι εθελοντής κομπάρσος σε αυθεντικά γυρίσματα
ληστειών μέσα η έξω από την τράπεζα.
Οι πιο τυχεροί παίζουν και μικρούς αληθινούς όμως ρόλους
του θύματος της απαγωγής για να ξεφύγει ο αληθινός
δράστης.
Αργότερα εκπαιδευμένος σκιτσάρει μόνος του τον δράστη
στην Ασφάλεια και περιγράφει τον τύπο του όπλου π.χ.
περίστροφο Ruger GP100.
Ναρκωτικά υπήρχαν αλλά όχι στα περίπτερα.
Οι χρήστες δεν προτιμούσαν τα πεζοδρόμια τις πλατείες και
τα σκαλάκια...δεν ήταν προχωρημένοι ούτε τους άρεσε
να γίνονται θέαμα.
Η εικόνα με τους Αφρικανούς εμπόρους ναρκωτικών
στο Τρίγωνο του Θανάτου δεν θα μπορούσε πρίν
από μερικά χρόνια να έχει γραφτεί ούτε σαν σενάριο
για ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Στους οίκους ανοχής οι Ελληνίδες είναι σπάνιο είδος λες και
ασπάστηκαν το δόγμα του συγχωρεμένου του Αυλωνίτη...
"τάξις και ηθική..."
Ούτε τάξις ούτε ηθική....οι αλλοδαποί σωματέμποροι "αγόρασαν"
με το έτσι θέλω τις άδειες των "σπιτιών" τους και στην καλύτερη
των περιπτώσεων τις προσέλαβαν βοηθούς στις εισαγόμενες.
Αθήνα.... "πόσο άλλαξες...πόσο άλλαξες..."

Αθηναίος