Ο UCK και το εμπόριο νεφρών Σέρβων αιχμαλώτων

Όσοι μιλάνε για εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία και υποστηρίζουν με πάθος την «ανεξαρτησία» της επιτροπής που συστάθηκε για να διερευνήσει τα εγκλήματα πολέμου στο Κόσσοβο ας μη διαβάσουν όσα ακολουθούν. Γιατί, απλούστατα, θα ραγίσει η εικόνα που έχουν διαμορφώσει σχετικά με Σέρβους «εγκληματίες» και Κοσοβάρους «αμνούς». Βέβαια, οι «δημοκράτες» υπέρμαχοι των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» επιβάλλουν το νόμο της σιωπής σε όσους, με επιχειρήματα, χαλούν αυτή την εικονική πραγματικότητα.
Θύμα αυτού του νόμου της σιωπής έπεσε η πρώην εισαγγελέας του Ποινικού Δικαστηρίου για τα Εγκλήματα Πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία Κάρλα Ντελ Πόντε. Στο βιβλίο της «La Caccia» («Το Κυνήγι»), που μόλις κυκλοφόρησε από τον ιταλικό εκδοτικό οίκο Feltrinelli η Ντελ Πόντε παραθέτει στοιχεία που δείχνουν πως η παραστρατιωτική φασιστική οργάνωση του UCK πλούτιζε κάνοντας εμπόριο οργάνων που αφαιρούσε από Σέρβους αιχμαλώτους.Κι άλλες φορές έχουν γίνει αναφορές σ’ αυτά τα εγκλήματα, ωστόσο είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζονται στοιχεία που έφερε στο φως η δικαστική έρευνα. Συγκεκριμένα αναφέρονται, με δικαστική ακρίβεια, λεπτομέρειες για τη συστηματική αφαίρεση νεφρών από τουλάχιστον 300 Σέρβους αιχμαλώτους που ήταν έγκλειστοι σε μυστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο κεντρικό Κοσσυφοπέδιο. Τα νεφρά αυτά διοχετεύτηκαν αμέσως στην υπόγεια αγορά μεταμόσχευσης οργάνων στην Ευρώπη. Το κέρδος του UCK ήταν περίπου 4 εκατομμύρια μάρκα.

Η Ντελ Πόντε επισκέφθηκε το στρατόπεδο αιχμαλωσίας των Σέρβων, διαπίστωσε ότι υπήρχε ιατρείο με πλήρη εξοπλισμό, και βρήκε μάλιστα και έναν μάρτυρα, τον οποίο αναφέρει με την κωδική ονομασία Κ-144. Αλλά, όπως αναφέρει, «οι έρευνες που αφορούσαν τον UCK ήταν οι λιγότερο δημοφιλείς ανάμεσα σε εκείνες που ανέλαβε το Δικαστήριο για τα Εγκλήματα Πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία». Γι’ αυτό και δεν υπήρξε συνέχεια. Εύλογο! Ο πόνος των αμερικανοευρωπαίων ήταν να εμφανίσουν τους Σέρβους ως χασάπηδες και τους Κοσοβάρους ως θύματα, όχι το αντίθετο. Αυτό, κατά την πρώην δικαστή, φαίνεται και από την πρόσφατη αθώωση από το Δικαστήριο του Κοσοβάρου εγκληματία πολέμου Ραμούς Χαραντινάι, «αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας του γεγονότος ότι οι μάρτυρες κατηγορίας δεν εμφανίστηκαν στην αίθουσα του δικαστηρίου». Στο βιβλίο σημειώνονται οι ευθύνες του αρχηγού της παραστατιωτικής οργάνωσης και σημερινού «πρωθυπουργού» του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι ο οποίος την περίοδο που διέμενε στην Ελβετία «συσσώρευε μυστηριωδώς μεγάλα πλούτη». Οι αποκαλύψεις του βιβλίου έχουν φέρει σε πολύ δύσκολη θέση την κυβέρνηση της Ελβετίας η οποία είναι από τις πρώτες που αναγνώρισαν τη μονομερή κήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου και διατηρεί άριστες σχέσεις με τον «πρωθυπουργό» του. Η προγραμματισμένη παρουσίαση του βιβλίου στην Ιταλία ματαιώθηκε μυστηριωδώς και η Ντελ Πόντε (που τώρα είναι πρεσβευτής της Ελβετίας στην Αργεντινή) κλήθηκε να επιστρέψει στη χώρα της και να μην κάνει κανένα δημόσιο σχόλιο για το βιβλίο της.