Ο εμίρης έγινε κακομοίρης.....

Εφημερίδα «Καθημερινή»- Ο παράδεισος του αφορολόγητου, της οικονομικής ευμάρειας και της κατασκευαστικής δραστηριότητας, το πιο «φιλελεύθερο» από τα Αραβικά Εμιράτα, το πολυπολιτισμικό Ντουμπάι, έχει γίνει πόλος έλξης και για τους συμπατριώτες μας. Σχεδόν 2.000 Έλληνες ζουν και δουλεύουν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Μερικοί εξ αυτών μοιράστηκαν με την «Κ» τις εντυπώσεις τους από την καθημερινότητά τους στο σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης, το Ντουμπάι. Δέλεαρ, όπως όλοι ομολογούν, είναι οι παχυλοί μισθοί και οι δυνατότητες επαγγελματικής ανέλιξης. Παράλληλα, ο ήλιος και η θάλασσα κάνουν τους Έλληνες εμιγκρέδες να νιώθουν «στα νερά» τους. «Το να είσαι Έλληνας είναι ένα πολύ καλό διαβατήριο στην Ανατολή και προπάντων στα Εμιράτα», τονίζει ο 37χρονος οικονομολόγος Βασίλης Δημαράκης, που έχει ζήσει ήδη σε 37 πόλεις του εξωτερικού. «Οι σχέσεις με τους Άραβες γίνονται ακόμα καλύτερες δε, αν έστω προσπαθήσεις να μάθεις τη γλώσσα τους!»

Όμως, το Ντουμπάι αποτελεί συνήθως μια ενδιάμεση στάση. «Οι αλλοδαποί έρχονται, εργάζονται, αποταμιεύουν και φεύγουν. Είμαστε υποχρεωμένοι, επομένως, να κάνουμε συνεχώς νέους φίλους», υπογραμμίζει ο Περικλής Σακκόπουλος, που ζει εκεί από το 1992 με την οικογένειά του. «Οι ξένοι, άλλωστε, δεν δένονταν με το Ντουμπάι, επειδή δεν είχαν το δικαίωμα ιδιοκτησίας», εξηγεί ο κ. Σακκόπουλος. «Το καθεστώς αυτό άλλαξε πρόσφατα υπό το βάρος της διεθνούς πίεσης: τώρα μπορεί ένας αλλοδαπός να αγοράσει ακίνητη περιουσία, που θα του ανήκει -κατά το αγγλικό πρότυπο- για εκατό χρόνια». Οι αλλοδαποί στο Ντουμπάι είναι είτε Άραβες από τις υπόλοιπες χώρες της Μέσης Ανατολής, είτε Ασιάτες, είτε Δυτικοί. Το ελληνικό στοιχείο φαίνεται ότι επικοινωνεί εξίσου καλά με Άραβες -κυρίως με τους «δυτικότροπους» Λιβανέζους- και με Δυτικούς. Η ταξική, ωστόσο, διαστρωμάτωση βάσει εθνικότητας είναι σαφής. «Τα κριτήρια ακόμα και για την επιλογή εργατικού δυναμικού είναι συχνά φυλετικά, άλλωστε δεν υπάρχει εργατικό δίκαιο που να προάγει τα δικαιώματα των εργαζομένων», τονίζει ο κ. Δημαράκης.

«Οι Ασιάτες ως επί το πλείστον εργάζονται στην παροχή υπηρεσιών των ξενοδοχείων ή στα εργοτάξια», προσθέτει. Οι ντόπιοι, οι «Εμιρετιανοί», όπως είναι αναμενόμενο, έχουν κάποια επιπλέον προνόμια. «Εμένα προσωπικά με ενοχλεί να βλέπω ότι, ενώ οδηγώ το κλιματιζόμενο αυτοκίνητό μου, οι Ινδοί εργάτες δουλεύουν στην οικοδομή στους 51 βαθμούς», καταλήγει ο κ. Δημαράκης.

Και άλλα «αγκάθια»
Στην καθημερινή ζωή υπάρχουν και άλλα «αγκάθια». Μολονότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια εξευρωπαϊσμού, οι ρυθμοί παραμένουν συχνά «ανατολίτικοι». Εδώ, οι διαδικασίες κινούνται αργά και πλαγίως... Οι γνωριμίες, «wasta», είναι η μαγική λέξη που «επιταχύνει» συχνά τη δυσκίνητη γραφειοκρατία. «Πρόκειται για ένα προσωποπαγές κράτος και μια εξίσου προσωποπαγή κοινωνία», προσθέτει ο κ. Δημαράκης, «ακόμα και για τη σύνδεση τηλεφώνου, Ιντερνετ κ.λπ. πρέπει να είσαι παρών!». Το κυκλοφοριακό είναι ένα ακόμα μελανό σημείο. «Όλοι κυκλοφορούμε με τα αυτοκίνητα μας, επειδή το συγκοινωνιακό δίκτυο δεν είναι εκτεταμένο», εξηγεί ο Αλέξης Σάκαρης, αρχιζαχαροπλάστης σε ένα από τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία. «Όμως λόγω της έντονης κατασκευαστικής δραστηριότητας πολλοί δρόμοι κλείνουν, με αποτέλεσμα να δημιουργείται συμφόρηση...». Αναμένεται το πρόβλημα να μειωθεί σημαντικά, γιατί τον Σεπτέμβριο θα λειτουργήσει το μετρό.

Αλλάζει συνεχώς!
«Είναι πρόκληση για ένα μηχανικό να δουλεύει στο Ντουμπάι», ομολογεί ο 57χρονος μηχανικός Ματθαίος Λύγκιαρης. Τα κατασκευαστικά έργα προχωρούν με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς «δουλεύουμε σε βάρδιες 48 ή 60 ώρες την ημέρα, τα εργοτάξια δεν κλείνουν ποτέ, αργία είναι μόνο η Παρασκευή, ιερή μέρα των Μουσουλμάνων». Το Μετρό, στο οποίο εργάζεται ο κ. Λύγκιαρης, ολοκληρώνεται σε πενήντα μήνες - χρόνο ρεκόρ! Ταυτόχρονα είναι υπό κατασκευή το Burj Dubai, που θα αποτελέσει τον υψηλότερο πύργο στον κόσμο. Από πέρυσι το καλοκαίρι λειτουργεί το Palm Jumeira, τεχνητό νησί σε σχήμα φοίνικα και αναμένονται να κατασκευαστούν και άλλα δύο νησιά-φοίνικες, το Palm Jebel και Palm Deira! «Εν εξελίξει βρίσκεται και το Word Project, ένα νησί στο σχήμα της υδρογείου», εξηγεί ο κ. Λύγκιαρης. «Απουσιάζεις ένα μήνα και μετά δεν αναγνωρίζεις το Ντουμπάι!», περιγράφει ο κ. Σάκαρης «το τοπίο αλλάζει συνεχώς!».

-------------------------------------------------------------------------------

Τα νεώτερα από το Ντουμπάι λένε...."δυστυχώς επτωχεύσαμεν..."

Οι εμίρηδες έγιναν κακομοίρηδες οι Ελληνικές Κατασκευαστικές

φτωχότερες και εκατοντάδες Έλληνες εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι.

Τα βαρέλια με το πετρέλαιο που έβγαζαν δεν έφτασαν.


Έπαιρναν δάνεια για τα δάνεια τα οποία έδιναν οι ξένοι

τραπεζίτες ποντάροντας στις κελεμπίες και στους πολυγαμικούς

σεϊχηδες.

Τώρα ζητήσανε παρατάσεις δηλώνοντας στα Αραβικά....

"Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος..."

Δηλαδή...."φιλαράκια δεν υπάρχει μία..."


Aθηναίος