Δρούτσας: Πρέπει να παίξουμε «επίθεση» γιατί ζούμε σε δύσκολη γειτονιά

Ο Δεκέμβριος ήταν μήνας με έντονη κινητικότητα στα εθνικά μας ζητήματα. Ζεστό όμως προβλέπεται και το πρώτο εξάμηνο του 2010.

Η Τουρκία επιμένει σε νέα ζητήματα, οι Σκοπιανοί εμμένουν στην αδιαλλαξία τους και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης.
Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Δρούτσας, κοντά στον Γιώργο Παπανδρέου από την εποχή που ήταν υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σημίτη, είναι ξεκάθαρος στις απαντήσεις του.

Η Τουρκία δείχνει να διευρύνει την ατζέντα και με κάθε ευκαιρία να θέτει ζητήματα που αφορούν τη Θράκη. Πώς θεωρείτε ότι πρέπει να αντιμετωπίζονται τέτοια ζητήματα από την πλευρά μας;

ο λέω για άλλη μία φορά και δεν θα κουραστώ να το λέω: Η Ελλάδα δεν συζητά θέματα Ελλήνων πολιτών με καμία ξένη κυβέρνηση.
Αυτό η σημερινή κυβέρνηση το έχει ξεκαθαρίσει από την πρώτη στιγμή και ας λένε ό,τι θέλουν η Τουρκία, οι Τούρκοι αξιωματούχοι, ακόμη και ο Τούρκος πρωθυπουργός. Και καλό θα είναι, εδώ στην Ελλάδα, να ακούμε περισσότερο τι λέει η ελληνική κυβέρνηση και όχι τι μπορεί να λέει η Τουρκία ή τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα αυτής της χώρας.

Μήπως πρέπει πλέον η Ελλάδα να ασκεί εξωτερική πολιτική με σαφείς και μακροχρόνιους στόχους και να μην παίζει μόνο «άμυνα»;

Μα ακριβώς αυτό είναι το μήνυμά μας.
Αυτός είναι ο πυρήνας της πολιτικής της κυβέρνησής μας.
Όταν παίζεις άμυνα, όπως λέτε, αφήνεις τους άλλους να ορίζουν το περιεχόμενο το πλαίσιο και τους κανόνες του παιχνιδιού και τότε βρίσκεσαι σε μειονεκτική θέση.
Από δω κι εμπρός, εμείς διαμορφώνουμε την ατζέντα, εμείς δείχνουμε την κατεύθυνση.
Αξιοποιούμε κάθε ευκαιρία, δημιουργούμε οι ίδιοι ευκαιρίες, παίρνουμε πρωτοβουλίες, σχεδιάζουμε με φιλοδοξία.
Ασκούμε εξωτερική πολιτική με αυτοπεποίθηση.
Η Ελλάδα πρέπει να είναι ένα βήμα μπροστά.
Έχουμε ανοιχτά θέματα. Θέματα που απαιτούν μεγάλο διπλωματικό κεφάλαιο. Γι αυτό πρέπει να είμαστε ενεργοί, έξυπνοι και γρήγοροι.
Ζούμε σε δύσκολη γειτονιά κι εάν θέλουμε -κι εμείς θέλουμε, αυτός είναι ο στόχος μας- η Ελλάδα να ξαναγίνει πρωταγωνιστής, πρέπει να παίξουμε «επίθεση».
Η φοβική, συμπλεγματική και εσωστρεφής Ελλάδα της απουσίας και της σιωπής ανήκει στο παρελθόν.
Δημιουργούμε μία Ελλάδα που συμμετέχει με όραμα, φωνή και ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις.

Για μία δεκαετία έχουμε τις συζητήσεις για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ).
Έχουν ωφελήσει τη χώρα μας ή νομιμοποιούμε τις προκλήσεις των Τούρκων;

Όταν ξεκινήσαμε αυτή τη διαδικασία υπήρχε σαφές χρονοδιάγραμμα και είχαμε δημιουργήσει σαφείς προϋποθέσεις, ακόμη και συνθήκες πίεσης απέναντι στην Τουρκία.
Υπήρχαν οι αποφάσεις του Ελσίνκι που απαιτούσαν αποτελέσματα μέχρι το 2004.
Δυστυχώς αυτή η προθεσμία παρήλθε, χωρίς η προηγούμενη κυβέρνηση να κάνει ταμείο όταν έπρεπε.
Χάθηκαν μεγάλες, ιστορικές ευκαιρίες τότε.
Σκοπός μας δεν ήταν με τις διερευνητικές επαφές να δίδεται απλώς η εικόνα ότι «κάτι γίνεται, κάτι προχωράει».
Ακριβώς αυτή η εικόνα ωφέλησε μόνο την Τουρκία, χωρίς να ασκείται η οποιαδήποτε πίεση απέναντί της, χωρίς να αναγκάζεται να κάνει βήματα.
Είναι προτεραιότητά μας, λοιπόν να ξαναδώσουμε δυναμική στις επαφές αυτές.
Θέλουμε να φτάσουμε σε αποτέλεσμα και μάλιστα σε εύλογο χρόνο.
Με προσεκτικά βήματα, σοβαρή προετοιμασία, απόλυτη προσήλωση στον στόχο μας, της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.
Και εάν αυτό δεν είναι δυνατόν, ας πάμε στη Χάγη.
Η Ελλάδα, το τονίζω, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί.

Ποιο είναι το κέρδος μας από τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, αφού η Ε.Ε. δεν επέβαλε κυρώσεις στην Άγκυρα;
Βλέπετε λύση στο Κυπριακό έως τον Απρίλιο;

Στο Συμβούλιο βάλαμε κάποια πράγματα ξανά στη σωστή τους θέση.
Και μόνο από τις αντιδράσεις των υποστηρικτών της Τουρκίας, είναι εμφανές ότι Ελλάδα και Κύπρος, με ενιαία φωνή, πετύχαμε τους στόχους μας. Κατοχυρώσαμε τις θέσεις και τα συμφέροντά μας με ακόμα πιο σαφή τρόπο στα Συμπεράσματα του Συμβουλίου.
Και αυτά η Τουρκία θα τα βρίσκει μπροστά της σε κάθε επόμενο βήμα της ενταξιακής της πορείας.
Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, Ελλάδα και Κύπρος θέλουμε λύση τώρα.
Αλλά λύση σωστή, βιώσιμη και λειτουργική.
Λύση «κυπριακή και ευρωπαϊκή».
Τεχνητά χρονοδιαγράμματα δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά.
Η πρόοδος των διαπραγματεύσεων δεν είναι αυτή που θα θέλαμε και αυτό οφείλεται ξεκάθαρα σε έλλειψη πολιτικής βούλησης από την τουρκοκυπριακή πλευρά και βεβαίως την Άγκυρα.
Ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας δίνει αγώνα για τη λύση του Κυπριακού και έχει την πλήρη στήριξη της Ελλάδας. Πρέπει επιτέλους και η Τουρκία να αφήσει τον κ. Ταλάτ να κάνει το ίδιο.

Είμαστε στη γωνιά για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων;

Σε καμία περίπτωση. Έχουμε καθαρές θέσεις, την «εθνική κόκκινη γραμμή». Είναι σημαντικό επίτευγμα αυτή η συναίνεση της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Αυξάνει τη αυτοπεποίθησή μας.
Μας δίνει διαπραγματευτική ισχύ.
Με την πρωτοβουλία του Γιώργου Παπανδρέου να συναντήσει απευθείας τον πρωθυπουργό των Σκοπίων, όλος ο κόσμος κατάλαβε ποιος πραγματικά θέλει τη λύση και εργάζεται γι αυτήν.
Εμείς έχουμε πει επανειλημμένως: Τείνουμε χείρα φιλίας προς τα Σκόπια, ιδιαίτερα προς το λαό της γειτονικής χώρας, επιθυμούμε τη συνεργασία, θέλουμε να είμαστε πραγματικός αρωγός στην ευρωπαϊκή πορεία τους.
Αλλά αυτό προϋποθέτει την επίλυση του θέματος της ονομασίας και καλούμε τα Σκόπια να προσέλθουν με ειλικρινώς εποικοδομητικό πνεύμα στις διαπραγματεύσεις υπό τον ΟΗΕ.

Έχετε πει ότι θέλετε συναίνεση στα εξωτερικά.
Πώς βλέπετε την ανάληψη της ηγεσίας της Ν.Δ. από τον Αντώνη Σαμαρά και τη ρητορική του ΛΑΟΣ;

Οι πολίτες μας έδωσαν καθαρή εντολή να κάνουμε ριζικές αλλαγές στον τρόπο που ασκείται η εξωτερική πολιτική.
Δώσαμε το στίγμα μας από την πρώτη στιγμή.
Δώσαμε νέα δυναμική σε όλα τα θέματα που μας απασχολούν.
Για εμάς, η συναίνεση στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής είναι προτεραιότητα.
Είναι σημαντικό συστατικό επιτυχίας και ισχύος για τη χώρα μας.
Ο συντηρητικός χώρος περνάει περίοδο ανακατατάξεων.
Δεν αρμόζει στη δική μου θέση να σχολιάζω ζητήματα διαχείρισης της λεγόμενης «πολυκατοικίας».
Ελπίζω μόνο η «μάχη του ρετιρέ» να αφήσει αλώβητη την διπλωματία μας και τα εθνικά μας συμφέροντα.
Ελπίζω ότι ο «διαχειριστής» δεν θα γίνει τελικά αυτός που κάνει τον πιο μεγάλο «σαματά» με εύκολα συνθήματα.
Γιατί, τότε, δυστυχώς, το πεδίο συναίνεσης θα χαθεί κάτω από φωνές και κορόνες.