Ο Ιούδας δια μέσου των αιώνων...Από το βιβλίο του Έλληνα πρέσβη στην Ρωσία Αριστείδου Ανδρόνικου

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι΄ Οι Φατιμίδαι

Η μυστική δράσις της δυναστείας των Φατιμίδων,η οποία εξήσκησε μεγίστην επιρροήν επί της εν Ανατολή και Β,Αφρική καταστάσεως, συνδέεται αναποσπάστως με την εμφάνισιν και εξάπλωσιν του Ισλαμισμού.
Πολλοί σοφοί της Ευρώπης και της Αμερικής ησχολήθησαν κατά τα τελευταία έτη εις την αναζήτησιν των πραγματικών αιτίων,τα οποία εγέννησαν και διέδωσαν την μουσουλμανικήν θρησκείαν,καθ’ην εποχήν ο Χριστιανισμός,νέα θρησκεία με ωραία ιδεώδη,δεν είχεν ακόμη δοκιμασθή υπό της ανθρωπότητος.Το φαινόμενον τούτο είναι πράγματι άξιον πολλής προσοχής,διότι ο Χριστιανισμός,με το κύριγμα της Αγάπης,όχι μόνον απετέλει δια την περίοδον εκείνην,όχι μόνον αποτελεί δια την σύγχρονον εποχήν,αλλά θα αποτελή και εις την αιωνιότητα θρησκείαν τόσον ευγενούς και θείου περιεχομένου,ώστε να μη υπάρχη ανάγκη ούτε νέας θρησκείας,ούτε μυστικών εταιριών,όπως αι συσταθείσαι μέχρι του 1925.
Ιδού τα κυριώτερα πορίσματα των σοφών,των ασχοληθέντων επι του σοβαρωτάτου τούτου δια την ιστορίαν του πολιτισμού και δια την σύγχρονον ακόμη πολιτικήν ιστορίαν της Ανατολής ζητήματος. Εκ της λαμπράς μελέτης και εμβριθούς ερεύνης του Luis Dasté (La Bastille 1908) αποδεικνύεται ότι ο Ισλαμισμός αναμφιβόλως εγεννήθη τη πρωτοβουλία των Εβραίων.
Ούτοι,δια να φέρουν αντιπερισπασμόν εις τον σφριγώντα χριστιανισμόν,ώθησαν τον Μωάμεθ εις την δημιουργίαν νέας θρησκείας,η οποία,δια να εξουδετερώση την θρησκείαν του Χριστού, προέβη εις την αναγνώρισιν ενός και μόνου Θεού,ώς και εις την αποδοχήν του Μωυσέως και Χριστού ως προφητών.
Ο Bernard Lazare,γνωστός Εβραίος συγγραφεύς λέγει ότι «η εμφάνισις του Ισλάμ εις την Αραβίαν έθεσε τέρμα εις την εξάπλωσιν του Χριστιανισμού,ακριβώς διότι εν αυτή έχουσιν υποβληθή όλαι αι ιουδαικαί ιδέαι της κυριαρχίας του κόσμου.Δια τούτο ακριβώς παρουσιάσθη ως αντίπαλος του Χριστιανισμού και τοιούτος υπάρχει μέχρι σήμερον.Αλλ΄οι Εβραίοι υπελόγισαν κακώς.Όταν ο Μωάμεθ ενισχύθη αρκούντως,ηθέλησε ν΄απαλλαχθή της εβραικής κηδεμονίας.
Όπως αποκλείση πάσαν περαιτέρω συνεργασίαν,εκήρυξεν εαυτόν Μεσσίαν δια της περιφήμου του Κορανίου δηλώσεως,καθ’ην εις υπάρχει Θεός,εις ο προφήτης αυτού ο Μωάμεθ,και ουδείς μετ’αυτόν».
Το κήρυγμα τούτο,το οποίον προκάλεσε την αγανάκτησιν των εβραίων,ήτο φοβερόν κτύπημα κατά της εβραικής θεωρίας περί προσεχούς ελεύσεως του Μεσσίου.
Η διάσπασις αύτη μεταξύ του Μωάμεθ και των Ιουδαίων δεν εβράδυνε να εκδηλωθή.Και ο Μωάμεθ τότε ανέγραψε εις το Κοράνιον περί εβραιών τα εξής:
«Όταν ο εβραίος ορκίζεται,ο όρκος του είναι ψευδής».(Κοραν. VIII σελ 15).
«Κατά την ημέραν καθ’ην ο Αλλάχ θα τους αναστήση,θα ορκίζωνται,όπως τώρα ορκίζονται έμπροσθεν ημών ότι ήσαν πάντοτε πιστοί!!..ώ! τι ψεύσται είναι αυτοί!!».(Κοραν. VIII σελ 18 ).
«Ούτε ο πλούτος ούτε τα τέκνα των θα τους δικαιώσουν εις τους οφθαλμούς του Παντοδυνάμου,αυτοί θα είναι θύματα του αιωνίου πυρός».(Κοραν. VIII σελ 20).
Όταν οι κορυφαίοι εβραίοι είδον ότι προς στιγμήν διαφεύγει των χειρών των το δημιούργημα των,τουτέστι το Ισλάμ,επενόησαν σατανικώτατα πολλάς μουσουλμανικάς αιρέσεις.
Ο Εβραίος ιστορικός και καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βρεσλάου Ερρίκος Γρέτς, λέγει, ότι η κατάληψις της Περσίας υπό των Σιιτών,οφείλεται εις την βοήθειαν των Εβραίων,οι οποίοι βραδύτερον συνετέλεσαν και εις τας μουσουλμανικάς νίκας εν Ισπανία.
Εβραίοι εδημιούργησαν την αίρεσιν των Σιιτών.Άρχηγός της αιρέσεως ήτο ο εξισλαμισθείς Εβραίος Εμπ.Αλσόδα Σαμπάι,ως τούτο μαρτυρούν και αι ιστορικαί έρευναι του R.Dozy «Essai sur l’histoire de l’Islam» και του S.Sacy «Religion des Druses».
Οι Σιίται διεδόθησαν εις την Περσίαν υποβοηθούμενοι από τας μυστικάς εταιρίας των Εβραίων και απέρριψαν εκ του Κορανίου το εξής χωρίον. «Εις Θεός,εις προφήτης αυτού Μωάμεθ και ουδείς μετ’αυτόν»,δια να αφήσουν ελεύθερον το έδαφος της ελεύσεως του Μεσσίου.Οι Σιίται υπεστήριξαν τον Αλή ως διάδοχον του Μωάμεθ.
Συγγενής αίρεσις των Σιιτών είνε η των Ισμαηλιτών,οίτινες κατώρθωσαν κατά τον Χ αιώνα να κατακτήσουν την Β.Αφρικήν και να ιδρύσουν την δυναστείαν των Φατιμίδων,εις τιμήν της Φατμάς θυγατρός του Μωάμεθ και γυναικός του Αλή. Το εκπληκτικώτερον όλων είνε,ότι ο πρώτος Χαλίφης της δυναστείας ταύτης ήτο καθαρού αίματος εβραικού,ονομαζόμενος Ομπέι-δαλλάχ-Αλ Μαχδή,οι δε κατωτέρου βαθμού Ισμαηλίται τον εθεώρουν ως την ενσάρκωσιν του Μαχδή,απεσταλμένου του Θεού.
Είνε άξιον περιεργείας πως οι εβραίοι κατώρθωσαν να εξαπατήσουν τους Ισμαηλίτας,οίτινες απετέλουν ισχυράν μυστικήν οργάνωσιν και να τους επιβάλουν ως Χαλίφην τον ομόφυλόν των Ομπέι-δαλλάχ. Ο υιός του Αμπαλλάχ, αρχηγού της αιρέσεως των Ισμαηλιτών,ονόματι Χουσείν,εγένετο ο αρχηγός των Καρμάκων (καθαρώς εβραικής οργανώσεως),οίτινες ήσαν διεσκορπισμένοι εις Περσίαν,Συρίαν,Αραβίαν.
Ο Χουσείν έζη εις μικράν πόλιν της Συρίας ονομαζομένην Σαλαμάχ,όπου διήγε βίον μυστηριώδη.Εις εκ των πλησιεστέρων του φίλων τω ενέπνευσε την ιδέαν να υπανδρευθή χήραν εβραίαν βαθύπλουτον,ήτις είχε μικρόν υιόν εκ του εβραίου πρώτου συζήγου της.Τον μικρόν αυτόν ο Χουσείν ανέθρεψε και τον ανέδειξε Ιμάμην(Sacy-Religion des Druzes).Τοιαύτη ήτο η προέλευσις του Χαλίφου Ομπέι-δαλλάχ της δυναστείας των Φατιμίδων.Προς απόκρυψιν της εβραικής καταγωγής του,εσφάγησαν όλοι οι κάτοικοι του Σαλαμάχ.Μ’όλα ταύτα ούτε η δυναστεία της Βαγδάτης των Αμπασίδων,ούτε η Ισπανική των Ομεάδων τον ανεγνώρισαν ως απόγονον του Αλή.
Επί 200 σχεδόν έτη(909-1171)εκυριάρχει εις την Βόρειον Αφρικήν η μυστική αύτη εταιρεία,ήτις έφερε το επιβλητικόν όνομα της δυναστείας των Φατιμίδων,ενώ πραγματικώς ήτο εβραική οργάνωσις.Η φοβερά αύτη δυναστεία εξωλοθρεύθη από νέον κατακτητήν,τον Σαλαδίνον,τον γνωστόν αντίπαλον των Σταυροφόρων,κατά το 1171 μ.χ. Πάντως 15 όλοι Χαλίφαι της δυναστείας των Φατιμίδων ήσαν εβραικής καταγωγής, δουλεύσαντες φαινομενικώς μεν εις μουσουλμανικά συμφέροντα,πράγματι δε εις το ιδεώδες της εβραικής κοσμοκρατορίας.
Τα δύο τελευταία άρθρα μου αρκούν νομίζω προς απόδειξιν της επιδράσεως των εβραίων επί της μουσουλμανικής θρησκείας.
Είναι όμως απείρως σπουδαιοτέρα η έρευνα των πραγματικών αιτίων της εμφανίσεως των αιρέσεων,αι οποίαι διήρεσαν την χριστιανικήν ανθρωπότητα.Ίδια η δράσις των Γνωστικών και των Νεογνωστικών,ήτοι των σημερινών Οκκουλτιστών,είναι άξια της μεγαλειτέρας προσοχής.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΕΣΒΗ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ, “Ο ΙΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ”, ΣΕΛΙΔΕΣ 140-144