Ένα έθνος ταμένο για δόξα!

Με την ίδρυση του πρώτου νεοελληνικού κράτους το 1830 και λόγω της εδαφικής στενότητας της χώρας αναπτύχθηκε η πολιτική του αλυτρωτισμού και της Μεγάλης Ιδέας.Κύριος στόχος της πολιτικής αυτής ήταν η απελευθέρωση όλων των σκλάβων ελληνικών πατρίδων και η ενσωμάτωση τους στον εθνικό κορμό.Ήταν με λίγα λόγια η δημιουργία μιας νέας ελληνικής αυτοκρατορίας, σκοπός και στόχος της φυλής μας από αιώνες.Ιστορικά η πρώτη επίσημη πολιτική θέση για την Μεγάλη Ιδέα ήταν ο λόγος του Ιωάννου Κωλέττη στη Βουλή to 1844 αλλά και η ελληνικότατη απάντηση του βασιλιά Όθωνα το 1861 όταν οι Άγγλοι του προσέφεραν τα Επτάνησα ως αντάλλαγμα για απάρνηση κάθε ενέργειας των Ελλήνων εκτός Ελληνικού κράτους. «Προορισμός του Ελληνικού κράτους παραμένει πάντοτε, η απελευθέρωση όλων των υποδούλων Ελλήνων».Εάν επικρατούσε η ψοφοδεής πολιτική των ηττοπαθέστατων μυαλών(πάντοτε υπήρχαν και θα υπάρχουν), η Ελλάς θα ήταν το πολύ λίγο πιο πάνω από την Αθήνα.Επειδή όμως επικράτησε η ορθή, φυσιολογική και εθνικά συμφέρουσα απελευθερωτική πολιτική, η Ελλάδα μεγάλωσε.Το 1881 στο ελληνικό κράτος προσαρτήθηκε η Θεσσαλία και μικρό κομμάτι της Ηπείρου, κατά τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13 απελευθερώθηκε η υπόλοιπη Ήπειρος, η Μακεδονία και τα νησιά του Β.Α Αιγαίου.Ακολούθησε η Μικρασιατική Εκστρατεία και οι Έλληνες έφτασαν κοντά στο όνειρο, πάντα με αγώνες και αίμα για τους οποίους το έθνος πρέπει να είναι πάντοτε υπερήφανο. Στον στρατιωτικό τομέα ο Έλληνας φαντάρος τσάκιζε τον σκληροτράχηλο τουρκικό στρατό ακόμη και κατά την άτακτη υποχώρηση.Δεν τα κατάφερε η Ελλάδα, κυρίως λόγω της άπειρης πολιτικής της ηγεσίας.Μεγάλωσε όμως αφου κέρδισε κομμάτι της Θράκης. Δυστυχώς η πολιτική του αλυτρωτισμού έπαψε να είναι σημαία της Ελλάδος από το 1922.Απο αυτή την χρονική στιγμή η Ελλάς σε βάθος χρόνου δεν διεκδικεί εδάφη αλλά κινδυνεύει να χάσει και τα ήδη ελεύθερα.
Στις μέρες μας υπάρχουν κράτη τα οποία είναι εξ ολοκλήρου ή σε ένα μεγάλο βαθμό επάνω σε ελληνικότατα εδάφη και συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί οι οποίοι βρίσκονται εκτός ελληνικών συνόρων.Η Βόρεια Ήπειρος, η Βόρεια Μακεδονία, η Βόρεια και Ανατολική Θράκη, ο Πόντος, η Ιωνία και η Κύπρος είναι ακόμη σκλάβες ελληνικές πατρίδες.Και γι αυτό η Ελλάς δεν κάνει απολύτως τίποτα.Για να θέσεις υπό τον έλεγχο σου μια περιοχή που ιστορικά σου ανήκει δεν πρέπει κατ΄ ανάγκη να κηρύξεις πόλεμο, αρκεί να την καταστήσεις οικονομικά εξαρτώμενη από σένα και αργότερα να την διεκδικήσεις με πολιτικά και διπλωματικά μέσα.Για παράδειγμα η Βόρεια Ήπειρος δικαιούται και σύμφωνα με το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας του 1914 να είναι διοικητικά αυτόνομη από την Αλβανία, αλλά αυτό ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε από την Ελλάδα, ειδικά μετά την λεγόμενη μεταπολίτευση του 1974.Βέβαια πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι εδάφη που χάνονται με πόλεμο κερδίζονται με πόλεμο(η Β.Ήπειρος δεν χάθηκε σε κάποιο πόλεμο).Θέλω να είμαι αισιόδοξος έστω κι αν ο ιμπεριαλισμός ενδεδυμένος με το ωραίο κοστούμι της Δημοκρατίας κονιορτοποιεί τα όνειρα καθενός λαού ξεχωριστά.
Επίσης θα ήθελα να απευθυνθώ σε όλους αυτούς που θεωρούν τον πατριωτισμό φασισμό και τους απελευθερωτικούς αγώνες του έθνους ως «κατακτητικούς» και «ιμπεριαλιστικούς».Για να ζείτε και να αναπνέετε τον αγέρα της ελευθερίας κάποιοι πέθαναν.Κι επειδή ξέρω ότι η απάντηση τους θα είναι ότι η μισή Κύπρος είναι υπό κατοχή, το λιγότερο που έχουν να κάνουν είναι να αντισταθούν και όχι να μιλούν απαξιωτικά ρίχνωντας την ευθύνη στους άλλους.
Το όνειρο της μεγάλης Ελλάδος δεν απέθανε στα ερείπια της κατεστραμμένης Σμύρνης μας, ούτε η ιδέα της Ένωσης έσβησε στα ερείπια της τουρκοπατημένης Κερύνειας.Οι ιδέες δεν πεθαίνουν.
Βυζαντινός