Harpy: Η άγνωστη απειλή για την ελληνική αεράμυνα

Η Τουρκία προμηθεύθηκε 102 (ή κατά άλλες πηγές 108) φονικά Μη-Επανδρωμένα Εναέρια Οχήματα (UAV) Harpy για εκτέλεση επιχειρήσεων καταστολής εχθρικής αεράμυνας το 1999. Η αποκάλυψη έγινε μόλις το 2002 όταν άρχισαν οι πρώτες παραδόσεις των συστημάτων στη Τουρκία. Αν και τυπικά εντάσσονται στη Τουρκική Πολεμική Αεροπορίας (ΤΗΚ), τα Harpy φέρονται από ειδικά διασκευασμένα φορτηγά οχήματα που θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν σε οποιαδήποτε στρατιωτική εγκατάσταση των ΤΕΔ. Κάθε όχημα εξαπόλυσης μπορεί να μεταφέρει 16 ή 18 Harpy ενώ η κάθε συστοιχία αποτελείται από τρία οχήματα. Το Harpy κατευθύνεται στην περιοχή του στόχου μέσω συστήματος INS, πετώντας σε μεγάλο ύψος και μόλις εντοπιστεί εχθρική H/M εκπομπή, αρχίζει την κάθοδο και καταστρέφει τις κεραίες των ραντάρ με τη κεφαλή Υψηλής Εκρηκτικότητας (ΗΕ) βαρους 32kg. Ο προγραμματισμός της πτήσης εκτελείται από το έδαφος και μετά την εκτόξευσή του δεν υπάρχει η δυνατότητα επικοινωνίας ή ανάκλησης, που τα καθιστά αναλώσιμα, ενώ αχρηστεύονται όταν διακοπεί η εκπομπή ραντάρ. Ωστόσο τα βασικά του πλεονεκτήματα παραμένουν το μεγάλο βεληνεκές (περίπου 400km) και η εκτέλεση των αποστολών εχθρικής αεράμυνας (Suppression of Εnemy Αir Defences/SEAD) χωρίς να απασχολούνται αεροσκάφη F-16 με βλήματα αντι-ραντάρ AGM-88B HARM.

Τα τουρκικά Harpy αποτελούν το πλέον σημαντικό στοιχείο αιφνιδιασμού των ελληνικών δυνάμεων σε περίπτωση εφαρμογής στρατηγικής πρώτου πλήγματος από την Άγκυρα, ιδιαίτερα για τα στατικά ραντάρ του ανατολικού Αιγαίου, αποδεικνύοντας παράλληλα πόσο πολύτιμα είναι τα 4 αεροσκάφη Εγκαιρης Προειδοποίησης & Ελέγχου (ΑΕW&C) EMB-145H Erieye της Πολεμικής Αεροπορίας.
Εκτός από το Ισραήλ και τη Τουρκία, το Harpy βρίσκεται στα οπλοστάσια της Χιλής, της Κίνας, της Ινδίας και της Νότιας Κορέας ενώ επιβεβαιωμένη επιχειρησιακή χρήση έχει πραγματοποιηθεί κατά της Συρίας.

strategy