ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ:

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΗΣ.

Όχι φυσικά γιατί ο ακτιβισμός από μόνος του μπορεί να υποκαταστήσει την πολιτική σκέψη.

Αλλά κυρίως γιατί οφείλει να λειτουργεί στην πράξη συμπληρωματικά μ αυτήν, και το σημαντικότερο να δίνει σαφές περιεχόμενο στην πολιτική δράση.

Στις μέρες μας ο Ελληνισμός έχει στοχοποιηθεί με τρόπο και σε έκταση πρωτοφανή για τα πολιτικά ήθη, και τα «πρωτόκολλα στις διακρατικές σχέσεις έχουν πέραν του δέοντος τσαλαπατηθεί.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/02/blog-post_5616.html

Ο μεγάλος ένοχος είναι το πολιτικό σύστημα και τα τερτίπια του, οι πολιτικοί και η ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνουν, η πολιτική μας ανοχή σ όλα αυτά. Μια ανοχή που συντηρεί τη σαπίλα, τους κοψοχέρηδες, την ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή των νοσηρών φαινομένων.
Αυτή τη σελίδα του συμβιβασμού, της ανοχής και της σιωπηρής αγανάκτησης, που εκλαμβάνεται άλλοτε ως αδυναμία και άλλοτε ως συγκατάβαση, έχουμε υποχρέωση να τη γυρίσουμε οριστικά.



Ο Ελληνισμός δέχεται μια ολομέτωπη επίθεση, κι αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι μόνο η αρχή. Σ αυτή την επίθεση ο Ελληνικός λαός έχει απομείνει μονάχος, αφού και το ίδιο το πολιτικό σύστημα δε δείχνει δύναμη, διάθεση και αποφασιστικότητα να συμπαραταχθεί μαζί του στις μεγάλες μάχες που έρχονται. Δείχνει απρόθυμο και άβουλο να αφυπνίσει τον έλληνα πολίτη. Άτολμο να συναισθανθεί τη μεγάλη του ευθύνη απέναντι στην ίδια την ιστορία.

Θλιβερός πρωταγωνιστής σ αυτή την ανθελληνική αθλιότητα, είναι η ίδια η Ελληνική κυβέρνηση. Ένας θίασος μαθητευόμενων πολιτικών, που με τις επιλογές του έθεσε σαν πρώτο στόχο την Ελληνική κοινωνία, και με τους πολιτικούς του χειρισμούς πλειοδοτεί σε έναν ενδοτισμό που ανοίγει την όρεξη σε κάθε λογής απροκάλυπτες ανθελληνικές επιθέσεις.

Η ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΠΡΕΠΕΙ Ν ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΣΤΟΧΟ ΠΡΩΤΗΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

Τα καθήκοντα που προκύπτουν μπροστά σ αυτήν την ανίερη συμμαχία είναι πολλά. Και πρώτιστο αυτών είναι η υποχρέωση για το πολιτικό ξεμπρόστιασμα των σχεδίων, των εμπνευστών, των συμπρωταγωνιστών και των συνενόχων τους.

Ο ακτιβισμός σας μορφή αντίστασης, έχει το δικό του ειδικό βάρος σ αυτή την αντιπαράθεση του ελληνικού λαού με τη λυκοσυμμορία του παγκοσμιοδιακυβερνητικού εκτρώματος.

Και θα καταχτά ακόμα μεγαλύτερο ειδικό βάρος, στο βαθμό που συμβάλλει καθοριστικά στην αφύπνιση του Ελληνικού λαού για την οργάνωση της πάλης του μέχρι την τελική νίκη.

Σ αυτή την κατεύθυνση, τρία πράγματα είναι εκείνα που θα καθορίσουν το πόσο επιτυχημένα θα ανταποκριθεί:

1. Η συνέχεια του και όχι η αποσπασματικότητα που θα τον καταδικάσει να λειτουργεί ως ανώδυνο πυροτέχνημα χωρίς σχέδιο και προοπτική.αυτό προϋποθέτει πολιτικοποίηση των στόχων, γενίκευση των αιτημάτων, σαφέστατα αιτήματα, ξεκαθαρισμένη προοπτική.


2. Η ιδιαιτέρου συμβολισμού επιλογή των στόχων του. Η οποία οφείλει να αναδεικνύει τα σύμβολα εξουσίας που καταδυναστεύουν τον πολίτη, που προωθούν συμβάλλουν και στηρίζουν συγκεκριμένες πολιτικές. Ταυτόχρονα οφείλει να αναδεικνύει και τα συμβολικά προπύργια αντίστασης του Ελληνισμού. Εκείνα που θα αναδεικνύουν το χαρακτήρα της πολιτικής του δράσης και θα δίνουν μια ξεχωριστή διάσταση στο πολιτικό και κοινωνικό ζητούμενο της πάλης του.


3. Ο δυναμισμός στη «φιλοσοφία» του με στόχο την αλλαγή των όρων στην πολιτική πάλη.

Κεντρικό ζητούμενο είναι:

Η στοχοποιημένη κοινωνία να περάσει άμεσα από το ρόλο του ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, στο βάθρο του αμείλικτου ΚΑΤΗΓΟΡΟΥ, ικανή να καταδεικνύει και να στοχοποιεί ανεξίτηλα τους υπεύθυνους, τις αιτίες, και τους μεγάλους ενόχους για την κατάντια και τον ξεπεσμό.

Στο βαθμό που όλα τα παραπάνω θα παραμένουν στο κέντρο της προσοχής μας με αυστηρή προσήλωση και χωρίς καιροσκοπικές και εφήμερες εκπτώσεις, τότε ο Ελληνικός λαός θα αφυπνίζεται, θα κάνει δική του υπόθεση τον ακτιβισμό, και το σημαντικότερο. ένα μεγάλο και υπολογίσιμο λαϊκό κίνημα θα τον στηρίζει που κανείς δε θα μπορεί να προσπερνά αβασάνιστα τη δυναμική, τους στόχους του και την προοπτική του.
Και φυσικά στην περίοδο που διανύουμε, στο κέντρο της προσοχής πρέπει να είναι τα τρία κορυφαία ζητήματα:

1. Το λαθρομεταναστευτικό.

2. Η απόπειρα καντονοποίησης της χώρας με το σχέδιο Καλλικράτης και