"Η κατάσταση με τους ναρκομανείς και αλλοδαπούςστο κέντρο της Αθήνας έχει ξεπεράσει κάθε όριο"

"Είχα ακούσει και διαβάσει για πολλές περιπτώσεις επιθέσεων σε ανύποπτους περαστικούς, αλλά σήμερα το πρωί ήταν η σειρά μου να ζήσω κάτι παρόμοιο.

Βρισκόμουν με το αυτοκίνητό μου στο φανάρι της οδού Σοφοκλέους και στη διασταύρωση με την οδό Πειραιώς, περιμένοντας να ανάψει το πράσινο.

Τότε ένας αλλοδαπός ναρκομανής μου ανοίγει την πόρτα του οδηγού, προσπαθώντας να με βγάλει έξω, ενώ ένας συνεργός του την ίδια στιγμή ανοίγει την πόρτα του συνοδηγού και ψάχνει να βρει αν έχω μέσα στο αυτοκίνητο οτιδήποτε που μπορεί να μου πάρει (ευτυχώς δεν είχα τίποτα).

Η σωματική μου διάπλαση, μου επέτρεψε να αμυνθώ και τελικά με σχετική ευκολία τα έβγαλα πέρα και με τους δύο, αφού βέβαια είχα την τύχη να μην οπλοφορούν. Το τι θα γινόταν πάντως αν στη θέση μου βρισκόταν ένας ηλικιωμένος ή μια γυναίκα, μπορείτε εύκολα να το φανταστείτε.

Σημειωτέον, ότι κάθε φορά που περνάω από το συγκεκριμένο σημείο, υπάρχει μια κλούβα της αστυνομίας, που όμως σήμερα δεν ήταν εκεί.

Γράφω για το περιστατικό που μου συνέβη, όχι για να βρω το δίκιο μου, ή να επιρρίψω ευθύνες στην αστυνομία, το κράτος κλπ. για το χάλι που βιώνουμε καθημερινά στην Αθήνα. Το έχουμε πάρει απόφαση πλέον, ότι με τόση εγκληματικότητα γύρω μας, η σωματική μας ακεραιότητα ή η ζωή μας εξαρτάται από την τύχη και (όπου οι συνθήκες το επιτρέπουν) από εμάς τους ίδιους.

Τα γράφω όμως για να τα διαβάσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι συμπολίτες μου, ώστε να έχουν το νου τους, γι' αυτό και διάλεξα το δικό σας blog, που έχει τεράστιο αναγνωστικό κοινό.

1. Αποφεύγετε να περνάτε από κάθε ύποπτο σημείο, αν και δεν ξέρω πλέον ποιά σημεία ΔΕΝ είναι ύποπτα.
2. Αν πρέπει οπωσδήποτε να περάσετε από εκεί, επειδή δεν υπάρχει άλλος δρόμος, φροντίστε να έχετε κλειστά τα παράθυρα του αυτοκινήτου σας και τις πόρτες ασφαλισμένες.
3. Μην αφήνετε σε κοινή θέα αντικείμενα που τραβούν το βλέμμα, ή - ακόμη καλύτερα - μην τα έχετε καν μαζί σας.
4. Καλή τύχη, γιατί εκεί που φτάσαμε, σίγουρα κάποια στιγμή θα τη χρειαστείτε.

Αυτή δυστυχώς είναι η Αθήνα μας και η Ελλάδα μας εν έτει 2010, έτσι όπως μας τις κατάντησαν. Από λίκνο του πολιτισμού και του φωτός, σε τόπο διαφθοράς, βίας και φόβου για το συνάνθρωπο."

Μπράβο στον ανίκανο κακλαμάνη και στον φίλο των αναρχικών δολοφόνων Χρυσοχοίδη. ΑΝΙΚΑΝΟΙ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Αναρτήθηκε από Alexandros