Ἄν πρόκειται νά μᾶς ζητηθοῦν εὐθῦνες γιά τούς ἄλλους ἀνθρώπους
-ἐφόσον μᾶς ἔχει πεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος : κανένας νά μήν ζητάει τό
δικό του, ἀλλά καθένας νά φροντίζει γιά τό συμφέρον τοῦ ἄλλου. (Α
Κορ. 10, 24)- πόσο περισσότερο θά εἴμαστε ὑπόλογοι γιά τήν ἔλλειψη
τῆς φροντίδα μας πρός τά παιδιά μας;
Θά μᾶς πεῖ ὁ Θεός: Δέν τό 'χες το παιδί κοντά σου ἀπό βρέφος; Δέν σέ
ἔχω ὁρίσει δάσκαλό του, προστάτη, κηδεμόνα καί ὁδηγό του; Δέν τό εἶχα
ἀφήσει ὁλοκληρωτικά στά χέρια σου;
Σοῦ ἔχω δώσει ἐντολή, νά τό διαπλάσεις ἀπό πολύ μικρό καί νά τό
παιδαγωγήσεις σωστά. Νομίζεις ὅτι θά βρεῖς ἔλεος, ἄν ἀδιαφορήσεις καί τό
ἀφήσεις νά χαθεῖ;
Τί ἔχεις νά ἀπαντήσεις πάνω σ' αὐτό ἄνθρωπέ μου;
Μήπως θά μοῦ πεῖς, ὅτι τώρα πού μεγάλωσε τό παιδί, εἶναι γιά μένα
δύσκολο αὐτό τό ἔργο καί σκληρό; Αὐτό ἄνθρωπέ μου ἔπρεπε νά τό εἶχες
ὑπολογίσει ἀπό τότε, πού τό παιδί ἦταν μικρό καί εὔπλαστο καί μποροῦσε
εὔκολα νά ὑπακούει. Ἁπό τότε ἔπρεπε νά τό διαπαιδαγωγήσεις
προσεκτικά καί νά τό συνηθίσεις νά κινεῖται καί νά σκέπτεται σωστά.
Ἁπό τότε ἔπρεπε νά τό διορθώνεις καί νά κόβεις τίς ἀδυναμίες του. Τότε
πού ἡ ἡλικία ἦταν ἀκόμα τρυφερή καί ὅλα ἦταν πιό εὔκολα. Τότε ἔπρεπε
νά εἶχες ξερριζώσει τά ἀγκάθια.
Ἄν δέν τά παραμελοῦσες τότε πού ἀναπτύσσονταν τά πάθη, δέν θά
εἶχαν τώρα ριζώσει καί δέν θά ἦσαν σήμερα δυσκολοθεράπευτα. Γι' αὐτό
ἀκριβῶς μᾶς παραγγέλει ἡ Ἁγ. Γραφή καί μᾶς λέει: Κάνε τό παιδί σου, νά
σκύψει τό κεφάλι, ἀπό τή μικρή του κιόλας ἡλικία , τότε πού εἶναι πιό
εὔκολη ἡ διαπαιδαγώγησή του (Σοφ. Σειρ. 7, 23).
Ἰωάν.Χρυσόστομος: P.G. 51, 327 κ.ἑξ.
-ἐφόσον μᾶς ἔχει πεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος : κανένας νά μήν ζητάει τό
δικό του, ἀλλά καθένας νά φροντίζει γιά τό συμφέρον τοῦ ἄλλου. (Α
Κορ. 10, 24)- πόσο περισσότερο θά εἴμαστε ὑπόλογοι γιά τήν ἔλλειψη
τῆς φροντίδα μας πρός τά παιδιά μας;
Θά μᾶς πεῖ ὁ Θεός: Δέν τό 'χες το παιδί κοντά σου ἀπό βρέφος; Δέν σέ
ἔχω ὁρίσει δάσκαλό του, προστάτη, κηδεμόνα καί ὁδηγό του; Δέν τό εἶχα
ἀφήσει ὁλοκληρωτικά στά χέρια σου;
Σοῦ ἔχω δώσει ἐντολή, νά τό διαπλάσεις ἀπό πολύ μικρό καί νά τό
παιδαγωγήσεις σωστά. Νομίζεις ὅτι θά βρεῖς ἔλεος, ἄν ἀδιαφορήσεις καί τό
ἀφήσεις νά χαθεῖ;
Τί ἔχεις νά ἀπαντήσεις πάνω σ' αὐτό ἄνθρωπέ μου;
Μήπως θά μοῦ πεῖς, ὅτι τώρα πού μεγάλωσε τό παιδί, εἶναι γιά μένα
δύσκολο αὐτό τό ἔργο καί σκληρό; Αὐτό ἄνθρωπέ μου ἔπρεπε νά τό εἶχες
ὑπολογίσει ἀπό τότε, πού τό παιδί ἦταν μικρό καί εὔπλαστο καί μποροῦσε
εὔκολα νά ὑπακούει. Ἁπό τότε ἔπρεπε νά τό διαπαιδαγωγήσεις
προσεκτικά καί νά τό συνηθίσεις νά κινεῖται καί νά σκέπτεται σωστά.
Ἁπό τότε ἔπρεπε νά τό διορθώνεις καί νά κόβεις τίς ἀδυναμίες του. Τότε
πού ἡ ἡλικία ἦταν ἀκόμα τρυφερή καί ὅλα ἦταν πιό εὔκολα. Τότε ἔπρεπε
νά εἶχες ξερριζώσει τά ἀγκάθια.
Ἄν δέν τά παραμελοῦσες τότε πού ἀναπτύσσονταν τά πάθη, δέν θά
εἶχαν τώρα ριζώσει καί δέν θά ἦσαν σήμερα δυσκολοθεράπευτα. Γι' αὐτό
ἀκριβῶς μᾶς παραγγέλει ἡ Ἁγ. Γραφή καί μᾶς λέει: Κάνε τό παιδί σου, νά
σκύψει τό κεφάλι, ἀπό τή μικρή του κιόλας ἡλικία , τότε πού εἶναι πιό
εὔκολη ἡ διαπαιδαγώγησή του (Σοφ. Σειρ. 7, 23).
Ἰωάν.Χρυσόστομος: P.G. 51, 327 κ.ἑξ.
Read more: http://pentapostagma.blogspot.com/2010/06/blog-post_8865.html#ixzz0q04CsPm6
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου