Πρόσκληση του Πατριωτικού Μετώπου στην αμερικανίδα συγγραφέα Ellen Brown να επισκεφθεί την Ελλάδα.

Πρόσκληση του Πατριωτικού Μετώπου στην αμερικανίδα συγγραφέα Ellen Brown να επισκεφθεί την Ελλάδα. Εντατικές επαφές στελεχών του ΠΑΜ με το σύστημα της κρατικής τράπεζας της Βόρειας Ντακότα. Παρά τα όσα λένε οι νεοταξίτες, υπάρχουν λύσεις για το χρέος.

Πρόσκληση στην αμερικανίδα συγγραφέα του βιβλίου «Ο ιστός του Χρέους» κ. Ellen Hodgson Brown να επισκεφθεί και να μιλήσει στην Ελλάδα, απεύθυνε το Πατριωτικό Μέτωπο.

Ο πρόσκληση αυτή, εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο των δράσεων του Κινήματος, έτσι ώστε να εξετασθούν όλες εκείνες οι διαφορετικές παράμετροι που έχουν να κάνουν με τις εναλλακτικές προτάσεις για επίλυση του προβλήματος του «πλασματικού» χρέους της Πατρίδας μας, στους διεθνείς τοκογλύφους. Και η πρόταση της κ. Brown, θεωρείται σήμερα διεθνώς, ως η πλέον ενδιαφέρουσα, στο ζητούμενο της αναδιαπραγμάτευσης του ελληνικού χρέους προς τις διεθνείς συμμορίες της Wall Street.

Να υπογραμμίσουμε εδώ πως οι προτάσεις της κ. Brown κινούνται κυρίως, στη κάθετη αμφισβήτηση της λογικής της «εικονικότητας» του χρέους (μεγεθών δηλαδή που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματική διάσταση των υποχρεώσεων του οφειλέτη), στην ανάγκη επαναπροσδιορισμού της παραγωγής ροής χρήματος (cash flow) με τη δυνατότητα που πρέπει να έχουν τα κράτη να διαχειρίζονται αυτή τη ροή προς όφελος των κοινωνιών τους και στις ριζοσπαστικές επιλογές για απεγκλωβισμό των κοινωνιών από την θηλιά των τοκογλύφων.

Ως κλασικό παράδειγμα απεγκλωβισμού από την εικονική αγχόνη, που έχει στηθεί στους λαιμούς των λαών από τον «ιστό» των τοκογλύφων, η κ. Brown αναφέρει την περίπτωση της Πολιτείας Βόρεια Ντακότα των ΗΠΑ. Με τους τραπεζοοικονομικούς παράγοντες της οποίας, όπως και με την ελληνική Ομογένεια που κατοικεί εκεί, έχει έλθει ήδη σε επαφή το ΠΑΜ. Έτσι ώστε να διδαχθούμε ακόμη περισσότερα για το πώς μπορούμε να απεγκλωβιστούμε από την πορεία προς την αγχόνη την οποία σχεδίασε και υλοποιεί στην Πατρίδα μας και στον Λαό μας, η σημερινή κατοχική συμμαχία των συγκυβερνώντων ΓΑΠ-ΔΝΤ-ΤΡΟΙΚΑ-ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ-ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ.

Είναι ενδιαφέρον εδώ να σημειώσουμε πως η Πολιτεία της Βόρειας Ντακότα, σε αντίθεση με άλλες πλουσιότερες Πολιτείες όπως αυτή της Καλιφόρνια που βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, έχει στη δεκαετία του 2000 αυξήσει το ΑΕΠ της κατά 56%, το κατά κεφαλή εισόδημα των πολιτών της αυξήθηκε κατά 43%, ενώ οι μισθοί αυξήθηκαν κατά 34%. Την ίδια ώρα, η Πολιτεία της Βόρειας Ντακότα, το τρέχον έτος έχει δημοσιονομικό πλεόνασμα ύψους 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων!

Όπως αναφέρει η κ. Brown, το μυστικό της επιτυχίας οφείλεται στην κρατική τράπεζα της Βόρειας Ντακότας. Η κρατική αυτή τράπεζα ιδρύθηκε από την Πολιτειακή Βουλή το 1919, με πρώτο στόχο να απαλλάξει τους κτηνοτρόφους και τους μικροεπιχειρηματίες από τα νύχια του «κράτους» των τραπεζιτών. Σύμφωνα με τον πολιτειακό νόμο, η Πολιτεία πρέπει να καταθέτει όλα τα κεφάλαια της στην κρατική αυτή τράπεζα, ενώ την ίδια ώρα η Πολιτεία εγγυάται τις καταθέσεις της. Παράλληλα η κρατική αυτή τράπεζα, εγγυάται τη ρευστότητα των ιδιωτικών τραπεζών, σε σχέση πάντα με την παροχή δανείων προς τους αγρότες, την ανάπτυξη ακίνητων περιουσιών, τα σχολεία και τις μικρές επιχειρήσεις και εν γένει την οικονομική ανάπτυξη των κατοίκων της Πολιτείας της Βόρειας Ντακότα. Μια χρηματοπιστωτική δηλαδή φιλοσοφία, που καμία απολύτως σχέση δεν έχει με την «Τράπεζα της Ελλάδος» και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα .

Προφανώς το πρότυπο αυτό που λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία για έναν περίπου αιώνα, συνδέεται άμεσα και με την ανάγκη επαναπροσδιορισμού των χρηματοπιστωτικών επιλογών που έχουμε στη χώρα μας. Με κρατικοποίηση των μεγάλων τραπεζών και πρωταρχικά της Εθνικής, η οποία θα πρέπει να ξαναλειτουργήσει ως μοχλός ανάπτυξης της χώρας μας, αλλά και συμπίεσης των τοκογλυφικών επιλογών των ιδιωτικών τραπεζών. Μια πρόταση που πρώτο το Πατριωτικό Μέτωπο υιοθέτησε ως μονόδρομο για έξοδο από την κρίση, με πέρασμα του ελέγχου της εθνικής μας οικονομίας αλλά και της ρευστότητας του χρήματος στον εθνικό έλεγχο. Και φυσικά, την προώθηση εκείνων των χρηματοπιστωτικών επιλογών μέσω ενός ισχυρού εθνικού νομίσματος, που θα έδιναν και πάλι ώθηση στην μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση, που ιστορικά ήταν και πρέπει να παραμείνει η ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας.