Βλάβες απ' το τσιγάρο δεν είναι εντελώς αναστρέψιμες τελικά

Λονδίνο: Οι αλλαγές στην γονιδιακή έκφραση που προκαλούνται από το κάπνισμα μπορεί να εμμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την διακοπή του καπνίσματος, υποστηρίζουν Καναδοί ερευνητές σε άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο BMC Genomics.Η μελέτη του Αντικαρκινικού Ερευνητικού Κέντρου της Βρετανικής Κολομβίας δείχνει ότι μπορεί να υπάρχει μια μοριακή εξήγηση για τον διαρκή αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου των πνευμόνων και άλλων πνευμονικών ασθενειών μεταξύ των πρώην χρηστών. Όταν οι καπνιστές σταματούν το τσιγάρο ο οργανισμός τους σταδιακά αρχίζει να αποκαθιστά την βλάβη που έχουν προκαλέσει τα τσιγάρα. Αλλά εν αντιθέσει με την δημοφιλή πεποίθηση, δεν ανακάμπτουν τελικά όλοι οι οργανισμοί. Αν και ο κίνδυνος καρδιακής νόσου, για παράδειγμα, τελικά επιστρέφει σε αυτό που αναλογεί και σε έναν μη καπνιστή, ο κίνδυνος εκδήλωσης καρκίνου των πνευμόνων και εμφυσήματος παραμένει αυξημένος ακόμα και αν ο ασθενής δεν έχει καπνίσει ούτε ένα τσιγάρο για πολλές δεκαετίες. Οι Καναδοί ειδικοί ανέλυσαν τα επίπεδα της γονιδιακής έκφρασης σε ιστό που είχε αφαιρεθεί από τους αεραγωγούς τεσσάρων μη καπνιστών (δεν είχαν καπνίσει ποτέ), οκτώ ενεργών καπνιστών και 12 πρώην καπνιστών που δεν είχαν καπνίσει ούτε ένα τσιγάρο από ένα μέχρι 32 χρόνια. Ορισμένα γονίδια με τροποποιημένη έκφραση στους καπνιστές είχαν επιστρέψει σε φυσιολογικά επίπεδα στους πρώην καπνιστές. Αλλά η έκφραση άλλων 124 γονιδίων δεν είχε επιστρέψει στο φυσιολογικό. Οι πρωτεΐνες που παράγονται από αρκετά απ' αυτά τα γονίδια σχετίζονται με τα νοσήματα των πνευμόνων. Για παράδειγμα, αρκετά γονίδια σχετίζονται με τον κυτταρικό κύκλο που εκφράζεται σε χαμηλότερα επίπεδα τόσο σε πρώην αλλά και νυν καπνιστές. Αυτό είναι συνεπές με τα μειωμένα ποσοστά κυτταρικού διαχωρισμού στους αεραγωγούς των ασθενών με χρόνια βρογχίτιδα ή εμφύσημα. Ομοίως, αρκετά γονίδια που κωδικοποιούν πρωτεΐνες εμπλεκόμενες στην αποκατάσταση του DNA εκφράζονταν επίσης σε χαμηλότερα επίπεδα στους πρώην και νυν καπνιστές. Η νοσηρότητα μπορεί να είναι μια άλλη εξήγηση για την τροποποιημένη γονιδιακή έκφραση. Οι πρώην καπνιστές στην παρούσα μελέτη ήταν όλοι τους βαρείς καπνιστές (τουλάχιστον ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα για 30 ή περισσότερα χρόνια) και είχαν όλοι εμφανίσει σημάδια χρόνιας βρογχίτιδας ή εμφυσήματος. Τα πρότυπα έκφρασης των γονιδίων όμως δεν συσχετίζονταν με την σοβαρότητα της πνευμονικής νόσου, γεγονός που σημαίνει ότι κάτι άλλο ευθύνεται. Μια άλλη, αδημοσίευτη ακόμα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Βοστόνης υποστηρίζει ότι το ίδιο το κάπνισμα προκαλεί μακροχρόνιες γενετικές αλλαγές. Τα κύτταρα στους αεραγωγούς φαίνεται να έχουν αλλαγές σε μοριακό επίπεδο που εμμένουν για πολλά χρόνια μετά την διακοπή του καπνίσματος. Αν και μελέτες σαν τις προαναφερόμενες είναι σημαντικές, δεν εδραιώνουν σχέση αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ τροποποιημένης γονιδιακής έκφρασης και πνευμονικής νόσου. Οι Καναδοί ερευνητές ήδη ετοιμάζονται να διενεργήσουν μελέτη για τον εντοπισμό των αλλαγών της γονιδιακής έκφρασης και τo ποσοστό νοσηρότητας σε καπνιστές πριν και μετά την διακοπή της βλαβερής συνήθει