του Γιάννη Πήλιουρα
Η εκκλησία και η πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα στην Αθήνα.
Αυτές τις μέρες πρώτη είδηση στην εσωτερική μας επικαιρότητα είναι τα λυπηρά επεισόδια που συμβαίνουν στην περιοχή της πλατείας του Αγ. Παντελεήμονα μεταξύ αναρχοαριστερών κινήσεων και κατοίκων της περιοχής. Ο λόγος; Ο έλεγχος της πλατείας!
Τόσο η περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα όσο και οι γύρω περιοχές του ιστορικού κέντρου της Αθήνας μαστίζονται από το φαινόμενο της γκετοποίησης των λαθρομεταναστών. Είναι γνωστές οι σκηνές που εκτυλίσσονται με βιασμούς, δολοφονίες για λίγα ευρώ, άθλιες συνθήκες διαβίωσης για πολλούς αλλοδαπούς με τους κατοίκους να βρίσκονται σε απόγνωση.
Χαρακτηριστικό της όλης κατάστασης είναι μια σύντομη ιστορία: Ένας διερχόμενος να μπαίνει σε ψιλικατζίδικο του Αγ. Παντελεήμονα και μόλις οι ιδιοκτήτες καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για Έλληνα να τον κρατάνε με το ζόρι για να τον κεράσουν ότι ήθελε, μιας και είχε περάσει πάρα πολύς καιρός που Έλληνας αγόραζε από το μαγαζάκι. Αυτές και άλλες πολλές καθημερινές ιστορίες τρέλας δεν μπορείς να τις πιστέψεις αν δεν ζήσεις έστω και για λίγο την κατάσταση. Και αυτός είναι κι ο λόγος που ορισμένοι απορούν γιατί συμβαίνουν όλα αυτά.
Αυτό όμως που είναι άξιο αναφοράς και διαλόγου είναι η στάση των κατοίκων της περιοχής. Οι περισσότεροι κοιτάνε πως θα μετακομίσουν ενώ όσοι δεν έχουν τέτοια δυνατότητα παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση μέσα στην γειτονιά. Κάπως έτσι στήθηκε και η Επιτροπή κατοίκων. Κάποιοι την χαρακτήρισαν όργανο ακραίων ομάδων, άλλοι μια οργάνωση πολιτικών σκοπιμοτήτων. Η πραγματικότητα όμως δείχνει πως δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο παρά για το σύμβολο της αυτοοργάνωσης των Ελλήνων της γειτονιάς. Όταν το κράτος δηλώνει απών, με την Αστυνομία να εκτελεί τα καθήκοντά της «διακριτικά» τότε έρχεται η ώρα που οι κάτοικοι πρέπει να πιέσουν για το καλό του τόπου τους. Έτσι ξεκινούν από την ίδια τους την γειτονιά και την φέρνουν στην επικαιρότητα.
Βέβαια κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι η επιτροπή κατοίκων δεν έπεσε θύμα πολιτικής σπέκουλας. Όλα τα κόμματα, το καθένα από την δική του μεριά, προσπάθησε είτε να την οικειοποιηθεί καπελώνοντας τις εκδηλώσεις της, αφήνοντάς την ακάλυπτη είτε την διέβαλλαν συστηματικά παίζοντας το παιχνίδι της λάσπης στον ανεμιστήρα. Παρόλα αυτά τέτοιου είδους κινήσεις είναι καταδικασμένες να αποτύχουν όταν μέλη σε αυτή την προσπάθεια είναι κάτοικοι όλων των τάξεων, των πολιτικών χρωμάτων και υπηκοοτήτων. Το παράδειγμα αυτής της προσπάθειας καλούνται να το ακολουθήσουν όλες οι γειτονιές που αντιμετωπίζουν προβλήματα τέτοιας υφής προκειμένου να περισώσουν την αξιοπρέπεια της γειτονιάς τους. Αυτή η λύση είναι μονόδρομος πλέον είτε μας αρέσει είτε όχι.
Έχοντας υπόψη τα παραπάνω καλούμαστε πλέον να αναλογιστούμε ποια θα πρέπει να είναι η δική μας στάση: Η απλή τηλεθέαση ή η άμεση δραστηριοποίηση; Σήμερα ο Άγιος Παντελεήμονας και η Κυψέλη. Αύριο μπορεί να έρχεται η ώρα και για την δικιά μας γειτονιά. Ώρα για δράση λοιπόν!
ΠΗΓΗ
Κυριακή 19 Ιουλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου