ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΞΑΔΕΛΦΟ ΓΙΩΡΓΟ ΚΥΡΛΑΚΗ-ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΑΓΩΡΑΣΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

O ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΛΑΚΗΣ Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΞΑΓΟΡΑΣΕ

Γιωργος Κυρλάκης!!! αυτός που εφτιαξε το σταθμό του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 17 Νοε 2008 AΠΟ ΤΟ ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ! ΣΤΟ ΔΩΣΜΟΥ ΚΑΝΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

Φορος τιμης στο Πολυτεχνειο

ΠΕΡΑΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΕΟΙ ΞΕΚΗΝΙΣΑΝ ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΝ ΡΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ. ΚΑΙ ΗΤΑΝ Η ΒΑΣΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΧΟΥΝΤΑ!!!

ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΠΑΡΑΞΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΑΚΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ

ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

ΘΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΔΩΣΕ Ο ΞΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΚΥΡΛΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥ ΕΦΤΑΞΕ ΤΟΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΓΟΩΡΓΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΡΑ. ΕΧΩ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΩ ΑΥΤΟ!!!

Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου [ 17 Νοεμβρίου 1973 ]

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΛΑΚΗΣ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΟΝ ΠΟΜΠΟ ΤΟΥ «ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ», 24 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ, ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΖΕΙ «Φρούριο» με 3.500 αστυνομικούς, συσκέψεις και ανησυχία «Το δικό μου Πολυτεχνείο»... ΠΑΝΟΣ ΜΠΑΙΛΗΣ

«Τα είδα όλα. Τα είδα όλα...». Δεν άντεξε ο Γιώργος Κυρλάκης. Δάκρυσε. Και όπως κυλούσαν τα δάκρυα γύριζε πίσω, σε κείνη τη νύχτα που είδε το τανκ να ρίχνει την πύλη, τον πανικό, τους στρατιώτες, τους αστυνομικούς, τους απλούς πολίτες, τους φοιτητές, τους νεκρούς.

Κάθε βήμα και μια μικρή ιστορία. Το αμφιθέατρο, το νοσοκομείο, ο πομπός που έφτιαξε σε λίγες ώρες πάνω σε ένα ταψί. Έχει τη δική του ιστορία ο σταθμός. Ώσπου να ακουστεί το «Εδώ Πολυτεχνείο» χρειάστηκε να γίνουν πολλά. Άριστος τεχνίτης ο, 46χρονος σήμερα, Γιώργος Κυρλάκης έριξε την ιδέα. «Έπαιζαν πιάνο ο Διονύσης Τσακνής και ο Ανδρέας Μικρούτσικος. Πεινάσαμε. Πήγαμε στο απέναντι εστιατόριο. Πήραμε ένα ταψί με κοτόπουλο και μανέστρα. Ανέβηκα στα εργαστήρια και άρχισα να φτιάχνω τον σταθμό. Στους 936 μεγακύκλους, όπως ο δικός μου πειρατικός που είχα πριν, ο "Ελεύθερος Καβαλάρης". Σε λίγες ώρες ήταν έτοιμος». Στέκεται για λίγο μπροστά στον χώρο όπου στήθηκε ο πομπός. Τώρα δεν υπάρχει τίποτε που να το θυμίζει.

Ξαναγυρνάει στο κτίριο της αρχιτεκτονικής όπου τις πρώτες ημέρες της δικής τους αντίστασης έστησαν χορό. Το μικρό γηπεδάκι του μπάσκετ όπου μαζεύτηκαν μετά την επέμβαση του στρατού. Η γωνία Τοσίτσα και Πατησίων όπου σήκωσε νεκρό στα χέρια του τον Διομήδη Κομνηνό. Η μικρή πόρτα στη Στουρνάρη που άνοιξε τη νύχτα για να φύγουν οι εγκλωβισμένοι εν μέσω πάνοπλων αστυνομικών που έδερναν, πυροβολούσαν, έβριζαν. Θέλει δεν θέλει πάει στην ασφάλεια, στη φυλακή, στο ξύλο, στους παλιούς συναγωνιστές που σήμερα, 24 χρόνια μετά, ζουν το Πολυτεχνείο με τον δικό τους τρόπο, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων.

«ΠΑΝΙΚΟΣ»

Χθες ο Γιώργος Κυρλάκης, ο «ηλεκτρονικός των εξεγερμένων», πρώτη φορά περπάτησε στους χώρους όπου έζησε τρεις εφιαλτικές ημέρες. «Να, από εδώ, από αυτήν την μικρή πόρτα βγήκαμε εκείνο το βράδυ. Δεξιά κι αριστερά στη Στουρνάρη χιλιάδες αστυνομικοί. Μας άφησαν να φτάσουμε ώς την Πλατεία Εξαρχείων. Μας απέκλεισαν και άρχισαν να χτυπούν. Πανικός». Τα χέρια του αρχίζουν να τρέμουν. Θέλει να φύγει. Περνάει αργά αργά την πύλη στη Στουρνάρη. Αυτό ήταν. Ανεβαίνει γρήγορα γρήγορα τα σκαλιά του κτιρίου Γκίνη. Πάει κατευθείαν στο αμφιθέατρο, όπου τότε γίνονταν οι συνελεύσεις. Οι διαφωνίες, οι αποφάσεις, η αγωνία... Όλα μπροστά του σαν τότε.

Ανεβαίνει τα σκαλιά της Αρχιτεκτονικής. Πάει κατευθείαν στον μικρό χώρο που είχαν μετατρέψει σε νοσοκομείο. «Μύριζε αίμα. Σφαγείο ήταν. Κάθε τραπέζι και ένας τραυματίας. Θυμάμαι έχαναν αίμα. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν η έλλειψη αίματος». Βγαίνει στον υπαίθριο. Θυμάται σαν και τώρα τις πρώτες ημέρες. Εκεί χόρευαν τα βράδια της Τετάρτης και της Πέμπτης ελληνικούς χορούς. Έτσι ένιωθαν. Στέκεται λίγη ώρα στην είσοδο της Αρχιτεκτονικής. Εκεί, ένα χρόνο αργότερα, με δημοκρατία πια, έστησε τις μικροφωνικές εγκαταστάσεις στην πρώτη επέτειο. Γελάει καθώς στον νου του έρχονται οι εικόνες του ξυλοδαρμού ενός νεαρού χαφιέ από τον σημερινό υπουργό Γεωργίας Στέφανο Τζουμάκα. «Είχε κάψει κόσμο εκείνο το παιδί».

ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ

Γιώργος Κυρλάκης. Ο άνθρωπος που έστησε τον πομπό στο Πολυτεχνείο. Πρωταγωνίστησε εκείνη την περίοδο και σήμερα, 24 χρόνια μετά, δακρύζει σαν περνάει την πύλη

Οι πόρτες του Πρυτανείου είναι καλυμμένες με λαμαρίνες για τον φόβο επεισοδίων. «Να, εδώ ήταν το γραφείο του πρύτανη. Εδώ ήταν εγκατεστημένος ο κυβερνητικός επίτροπος. Ήταν το μόνο γραφείο που κάψαμε». Απέχει λίγο από την κεντρική πύλη. Όπως εκείνο το βράδυ που το τανκ έριξε την πύλη. Η Ρηγοπούλου που έπεσε πάνω της η πόρτα, οι διαλυμένες Μερσεντές, οι φωνές. Από εδώ τα είδα όλα. Ποτέ δεν έμαθα τι έγιναν τρία παιδιά που ήταν μέσα στα αυτοκίνητα και έριχναν τα φώτα στους φαντάρους. Δεν τα είδα να βγαίνουν».

Όπως δεν έμαθε τι απέγινε ο ερασιτέχνης της Πλατείας Κολιάτσου που μέσα από τον δικό του πειρατικό σταθμό αναμετέδιδε το πρόγραμμα του δικού τους σταθμού.

Όταν μετά το μακελειό τηλεφώνησαν στο σπίτι του άκουσαν τη μάνα του να κλαίει. Αργότερα κάπου έμαθαν ότι είχε πυροβοληθεί στο κεφάλι από σαρανταπεντάρι.

Ο ΚΟΜΝΗΝΟΣ

Είναι μεσημέρι. Έξω από τον χώρο του Πολυτεχνείου λίγα άτομα. Κάποιοι γονείς περνούν με τα παιδιά τους. Κάποια από αυτά αφήνουν ένα λουλούδι. Από την πίσω πόρτα βγαίνει στη συμβολή Τοσίτσα και Πατησίων. «Εδώ ακριβώς είχε πέσει ο Κομνηνός. Είχε κτυπηθεί από ψηλά πίσω στο κεφάλι. Ήταν πλημμυρισμένος στα αίματα. Συρθήκαμε από την πύλη ώς εδώ. Τον ανεβάσαμε μαζί με ένα άλλο παιδί στο νοσοκομείο. Μας είπαν ότι είναι νεκρός. Με ένα ταξί τον στείλαμε στο Γενικό Κρατικό. Νεκρός».

Πέρασαν πολλά χρόνια για να συνέλθει από το σοκ. «Πώς να συνέλθεις; Ζήσαμε τόσο πολλά, και σήμερα...». Σήμερα θα ξαναπάει με τα παιδιά του στο Πολυτεχνείο. Θα πάρει ίσως μέρος και στην πορεία. «Για κείνα τα παιδιά και την ιστορία που πρέπει να μη χαθεί μαζί με αυτούς». Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, τεχνικός πια της ΕΡΤ, έχει βάλει τη ζωή του σε τάξη, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Όπως πολλοί που προτίμησαν τη σιωπή και ας ήταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές

.

Το... οχυρό. Με λαμαρινένιες κατασκευές «θωρακίσθηκε» το παλιό κτίριο της Πρυτανείας, το οποίο είχε πυρποληθεί σε επεισόδια το 1991, και απομονώθηκε από τους άλλους χώρους του Ιδρύματος

ΚΑΤΩ από δρακόντεια μέτρα της Αστυνομίας για την αποτροπή επεισοδίων και τον φόβο κατάληψης του χώρου του Πολυτεχνείου από ομάδες νεαρών αναρχικών, παρά τα αυξημένα μέτρα περιφρούρησης, αρχίζουν σήμερα οι τριήμερες εκδηλώσεις για τον εορτασμό της ιστορικής επετείου.

Μέχρι αργά χθες το βράδυ γίνονταν αλλεπάλληλες συσκέψεις τόσο στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης όσο και στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση για τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν γύρω από το Πολυτεχνείο και στα αλλά πανεπιστημιακά ιδρύματα τα οποία από χθες έχουν κλείσει τις πύλες τους, αλλά και σε «ευαίσθητες περιοχές και δρόμους» στην Ομόνοια και στα Εξάρχεια όπου είχαν σημειωθεί επεισόδια τα προηγούμενα χρόνια από ομάδες νεαρών αναρχικών.

Τα μέτρα της Αστυνομίας, τα οποία έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή από τις προηγούμενες ημέρες, κλιμακώνονται και θα ενταθούν αύριο και τη Δευτέρα.

Στα μέτρα συμμετέχουν 3.500 αστυνομικοί, ενώ όλη η αστυνομική δύναμη της Αττικής θα βρίσκεται σε ετοιμότητα για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων.

Ήδη από σήμερα, αστυνομικές δυνάμεις θα βρίσκονται παρατεταγμένες στην Ομόνοια, έξω από το Πνευματικό Κέντρο και σε άλλους κεντρικούς δρόμους προκειμένου να είναι έτοιμοι να επέμβουν σε περίπτωση που χρειασθεί.

Ιδιαίτερη ανησυχία εκφράζουν ανώτατοι αξιωματικοί, για εκδήλωση που έχει προγραμματίσει η οργάνωση Αναρχική Πρωτοβουλία για σήμερα στις 5 το απόγευμα στο χώρο του Πολυτεχνείου.

Εκδηλώσεις στον ίδιο χώρο έχουν προγραμματισθεί για σήμερα και από συνδικαλιστικές και φοιτητικές οργανώσεις.

Με απόφαση των πρυτανικών αρχών, οι πόρτες του Πολυτεχνείου τις τελευταίες ημέρες κλείνουν από τις 10 το βράδυ μέχρι τις 8 το πρωί, ενώ από τις 12 το μεσημέρι της Δευτέρας ο χώρος θα εκκενωθεί και οι πόρτες θα κλειδωθούν.

Μεγάλη ανησυχία έχουν προκαλέσει στους αρμοδίους τα όσα αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Κίνηση για ένα ανοιχτό, ζωντανό, αγωνιστικό Πολυτεχνείο, η οποία καλεί τη Δευτέρα στις 11 το πρωί, μία ώρα πριν κλείσουν οι πόρτες του Ιδρύματος, «σε μαζική αγωνιστική παρουσία στο Πολυτεχνείο, ώστε να ακυρώσουμε έμπρακτα το σχέδιο Πρυτανείας - Αστυνομίας για εκκένωση του χώρου και να καθορίσουμε από κοινού τη στάση μας».

Η ίδια Κίνηση έχει προγραμματίσει για σήμερα στις 5 το απόγευμα στο κτίριο της Αρχιτεκτονικής ανοιχτή συζήτηση για το Πολυτεχνείο καθώς και άλλη μια εκδήλωση για αύριο.

Οχυρό θυμίζει το παλιό κτίριο της Πρυτανείας, το οποίο είχε πυρποληθεί από ομάδες νεαρών το 1991. Τα παράθυρα που «βλέπουν» στην οδό Στουρνάρη έχουν «θωρακισθεί», ενώ με σιδερένιες κατασκευές το κτίριο έχει απομονωθεί από τους υπόλοιπους χώρους.

Έντονες είναι οι ανησυχίες και των ιδιοκτητών των καταστημάτων που βρίσκονται στους γύρω δρόμους από το Πολυτεχνείο, κυρίως στη Στουρνάρη και την Πατησίων, των οποίων τα καταστήματα έχουν πολλές φορές υποστεί σοβαρές ζημίες από ομάδες αναρχικών, με αποτέλεσμα οι ασφαλιστικές εταιρείες να μη δέχονται να τους τα ασφαλίσουν για τρομοκρατικές ενέργειες, αφού βρίσκονται στη λεγόμενη «επικίνδυνη ζώνη» του Πολυτεχνείου.

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

* Οι φοιτητές της γενιάς της κατάληψης του Πανεπιστημίου Πατρών (του '73) συγκεντρώνονται απόψε στις 7 μ.μ. στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης της Πάτρας. Αύριο, στις 11 το πρωί θα γίνει εκδήλωση για το Πολυτεχνείο στο Δημοτικό Θέατρο της Πάτρας, η οποία είναι αφιερωμένη στον καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου Χρήστο Λέφα, μέλος της Επιτροπής κατάληψης το '73, που χάθηκε πρόωρα ΠΗΓΗ