Και οι αν-ιθαγενείς, τι φρούτο είναι πάλι τούτο; Όταν το άρθρο 19 έκανε θραύση

του Παύλου Νεράντζη, protagon Μια και πολύς γίνεται λόγος και πολύ περισσότερο θόρυβος για τη χορήγηση ιθαγένειας με αφορμή το σχετικό νομοσχέδιο, ας θυμηθούμε μερικές ιστορίες αφαίρεσης ιθαγένειας από το ελληνικό κράτος την εποχή, όχι και τόσο μακριά, που οι κυβερνώντες έδειχναν το ειδεχθές πρόσωπό τους έναντι πολιτικών αντιπάλων και εσωτερικών εχθρών. Είναι οι ίδιοι μισαλλόδοξοι που και σήμερα φωνασκούν, φοβούμενοι ότι θα μολυνθεί η καθαρότητα της άρειας ελληνικής φυλής από μερικές χιλιάδες μετανάστες, που είτε ζουν εδώ και χρόνια ενταγμένοι στην κοινωνία μας, είτε γεννήθηκαν εδώ. Ερήσθω εν παρόδω το νομοσχέδιο αφορά στην παρούσα φάση 260 000 άτομα εκ των οποίων 160 000 είναι ομογενείς, 62 000 νόμιμοι αλλοδαποί με άδεια αορίστου χρόνου ή δεκαετούς διάρκειας, 14 000 με άδεια επί μακρόν διαμένοντος και 25 000 που περιμένουν ... στο ακουστικό τους να τους δοθεί άδεια. Με τους ανιθαγενείς, όμως, που έχασαν την ελληνική ιθαγένεια, βάση του ρατσιστικού άρθρου 19 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας (ν.δ.3370/1955), τι γίνεται; Το 1998 το άρθρο αυτό καταργήθηκε όταν τέθηκε σε ισχύ ο νόμος 2638, αλλά ούτε αυτός ο νόμος, ούτε ο νεότερος, ο 3284 του 2004 προέβλεπε ότι οι ομάδες των ανιθαγενών θα μπορούσαν να ανακτήσουν την ελληνική ιθαγένεια. Μοναδική διέξοδος η διαδικασία πολιτογράφησής τους, που δεν είχε συνήθως αίσιο για αυτούς τέλος. Και για να μη νομίσει κανένας ότι μιλάμε για μια χούφτα ανθρώπους, σας πληροφορώ ότι από το 1955 μέχρι το 1998 60 000 αλλογενείς, δηλαδή Έλληνες υπήκοοι, αλλά κατά το άρθρο 19, μη καταγόμενοι από Έλληνες γονείς, μη έχοντες ελληνική συνείδηση, μη συμπεριφερόμενοι ως Έλληνες, έχασαν την ελληνική ιθαγένεια. Για να χαρακτηριστούν αργότερα, όσοι μπόρεσαν να επιστρέψουν αν-ιθαγενείς. Ιστορία πρώτη. Στην Ουγγαρία λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Βουδαπέστη υπάρχει ένα χωριό, που δημιουργήθηκε από Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες, μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού. Εβδομήντα χιλιάδες Έλληνες στα τέλη του 1949 είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, μετά από τέσσερα χρόνια εμφυλίου πολέμου. Στις 30 Μαρτίου 1952 εκτελέστηκε στην Αθήνα ο Νίκος Μπελογιάννης και λίγες μέρες αργότερα, στις 3 Απριλίου, οι κάτοικοι του χωριού αποφάσισαν ομόφωνα να δώσουν στο νέο τόπο τους το όνομα Μπελογιάννης. Όλοι πίστευαν ότι η παραμονή τους στην ξενιτιά ήταν προσωρινή και σύντομα θα επέστρεφαν στην πατρίδα. Τα χρόνια περνούσαν, το χωριό έφτασε να έχει 5000 κατοίκους, χιλιάδες πολιτικοί πρόσφυγες πήραν το δρόμο της επιστροφής, αλλά από το χωριό Μπελογιάννης σχεδόν κανένας. Τους επισκέφτηκα στις αρχές του 1995. Το ελληνικό κράτος αρνούνταν επίμονα να τους δώσει πίσω την ελληνική ιθαγένεια. Κι ας ήταν πια πολλοί από αυτούς υπερήλικες, κι ας είχαν περάσει χρόνια από τότε που δόθηκε γενική αμνηστία και αναγνωρίστηκε η εθνική αντίσταση. «Υπάρχουν άτομα που κάνανε 10, 15, 20 αιτήσεις προς το ελληνικό κράτος» μου ΄λεγαν, αλλά η απάντηση ήταν πάντα αρνητική. Ή δεν υπήρχε καμία απάντηση. Και το χειρότερο η ελληνική πρεσβεία δεν τους έδινε καμία εξήγηση. «Νιώθαμε και νιώθουμε Έλληνες. Και πάντα ζούσαμε και ζούμε με τον νόστο να επιστρέψουμε στην πατρίδα μας» ήταν τα λόγιά τους. Απόδειξη ότι οι περισσότεροι, που κατάγονταν από τη Μακεδονία, ουδέποτε δέχθηκαν να πάρουν την ουγγρική υπηκοότητα. Κοντολογίς ήταν απάτριδες. Πολλοί πέθαναν στο χωριό με τον καημό της επιστροφής. Ώσπου έφτασε ο Παπούλιας για να καταλάβει τι συμβαίνει και αργότερα ο Πάγκαλος, αν θυμάμαι καλά, για να δώσει λύση στο πρόβλημα. Το έγκλημα των κατοίκων του Μπελογιάννης; Στα χωριά τους μιλούσαν τα μακεντόσκι, τη σλαβομακεδονική διάλεκτο. Δηλαδή κατά το σχετικό άρθρο 19 περί ιθαγένειας ήταν μη Έλληνες στο γένος. Κι ας ίδρυσαν σύλλογο και δίδασκαν την ελληνική γλώσσα στα παιδιά τους εκεί στη ξενιτιά. Ποια ήταν, αλήθεια, η συνείδηση των Ελλήνων της Ηπείρου στη Βιέννη, οι οποίοι ήταν βλάχοι, όπως ο Σίνας και ο Δούμπας; Προφανώς ελληνική. Ιστορία δεύτερη. Στη Θράκη, μερικά χιλιόμετρα βορειότερα από την Ξάνθη, βρίσκονται, όπως είναι γνωστό, τα πομακοχώρια. Επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη ακόμη, μπορούσες να επισκεφτείς την περιοχή μόνον αν έπαιρνες ειδική άδεια για την οποία έπρεπε να περιμένεις δύο μέρες και στο δρόμο έξω από την Ξάνθη υπήρχε στρατιωτικό φυλάκιο, που έλεγχε ντόπιους και «ξένους» αν είχαν τα απαραίτητα έγγραφα. Το επίσημο κράτος, και επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ισχυριζόταν ότι το μέτρο ήταν απαραίτητο γιατί ήταν παραμεθόριος περιοχή, επιτηρούμενη ζώνη. Στην ουσία όλοι γνώριζαν ότι επρόκειτο για έλεγχο των κινήσεων της μειονότητας. Τότε σε μια περιοδεία του υπουργού Βορείου Ελλάδος, του αείμνηστου Τζιτζικώστα, είχα βάλει στοίχημα μαζί του για το αν οι κάτοικοι του Εχίνου νοιώθουν Έλληνες, Τούρκοι ή Πομάκοι. Την επόμενη μέρα η συζήτηση με καμιά 30ριά πομάκους στο κεντρικό καφενείο του χωριού ήταν αποκαλυπτική. Άκουσα προσωπικές ιστορίες ανθρώπων, άλλος που πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο και τραυματίστηκε, αλλά ουδέποτε πήρε αναπηρική σύνταξη, άλλος που ήθελε να σπουδάσει το παιδί του, αλλά του έβαλαν χίλια δυο εμπόδια, άλλος που ήθελε να πάρει άδεια ταξί, αλλά δεν μπορούσε για άγνωστους λόγους. Μου διηγήθηκαν ακόμη για συγγενείς τους που είχαν φύγει, «μη έχοντας άλλη διέξοδο», στην Τουρκία, είτε για σπουδές, είτε σε αναζήτηση κάποιας δουλειάς. Έφυγαν προσωρινά, αλλά δεν μπόρεσαν ποτέ να επιστρέψουν. Το ελληνικό κράτος τους αφαίρεσε σιωπηρά την ελληνική ιθαγένεια. Ακόμη και ομαδικά την αφαίρεσε από οικογένειες που ταξίδεψαν για λίγες εβδομάδες στην Τουρκία. Ήταν και αυτοί για τους κυβερνώντες τότε οχθροί (!) του ελληνικού γένους. Αντίστροφο συμπέρασμα: η χορήγηση ιθαγένειας δεν σημαίνει απαραίτητα ισονομία και ισοπολιτεία έναντι αυτών που την αποκτούν. Ούτε και αναγνώριση της διαφορετικότητάς τους. Για αυτούς, όμως, τους ανιθαγενείς δεν φαίνεται ν΄ αναφέρει κάτι το νέο νομοσχέδιο. Ή κάνω λάθος; Ο Γιώργος Παπανδρέου, απευθυνόμενος το 2004 στους κατοίκους του Εχίνου, είχε δηλώσει ότι πάλεψε και αυτός για να καταργηθεί το άρθρο 19. Η Επιτροπή του ΟΗΕ για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων (CERD) και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI) επανειλημμένα έχουν ζητήσει από τη Ελλάδα να εφαρμόσει τα κατάλληλα μέτρα για την ανάκτηση της ιθαγένειας. Μωρέ τι φρούτο είναι πάλι αυτοί οι αν-ιθαγενείς, μου λέει η φίλη μου η Ελένη. Ή είναι ιθαγενείς ή δεν είναι. KAI H ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ Πρωτον ο γραφων το συγκεκριμενο αρθρο αναφερεται στον προλογο του στο επιμαχο νομοσχεδιο για την παροχη ιθαγενειας στους μεταναστες και τις αιτιολογημενες αντιδρασεις της συντριπτικης πλειοψηφιας των Ελληνων .Συγκρινει ειρωνικα τις καταστασεις που επικρατουσαν την δεκαετια του 1950 και το κυριοτερο τους Ελληνες που αντιδρουν και τους ονομαζει : ( Είναι οι ίδιοι μισαλλόδοξοι που και σήμερα φωνασκούν, φοβούμενοι ότι θα μολυνθεί η καθαρότητα της άρειας ελληνικής φυλής από μερικές χιλιάδες μετανάστες, που είτε ζουν εδώ και χρόνια ενταγμένοι στην κοινωνία μας, είτε γεννήθηκαν εδώ. ) Ακουστε λοιπον κυριε , μισλλοδοξος ειστε εσεις κι οχι ολοι εμεις που αντιμετωπιζουμε καθε μερα χιλιαδες λαθρομεταναστες στις γειτονιες μας ! Που φοβομαστε να κυκλοφορησουμε στην πολη μας ! Που μας ληστευουν καθε μερα ! Που βιαζουν τις γυναικες μας ! Που σκοτωνουν τους συμπατριωτες για λιγα ευρω! Οσο για το ποσοι ειναι οι μεταναστες αφηστε να το ξερουμε εμεις που ζουμε μαζι τους , γιατι απο οτι φαινεται δεν ζειτε στην Ελλαδα , `η εχετε τα ματια κλειστα `η ανηκετε στον γνωστο χωρο που μισει την ΕΛΛΑΔΑ !Τα νουμερα που μας λετε κυριε ειναι αυθαιρετα και βρισκονται μονο στην φαντασια σας ! Οι μεταναστες στην ΕΛΛΑΔΑ ειναι πανω απο 2500000 , νομιμοι και παρανομοι . Η ιθαγενεια θα δοθει σε αυτους που μενουν νομιμα στην τουλαχιστον 5 χρονια , στα παιδια τους , σε αυτους που εχουν αδειες 10ετους διαρκειας `η επι μακρον διαμενοντες , σε αυτους που εχουν παρει πολιτικο ασυλο , στα παιδια που γεννιουνται σε ΕΛΛΗΝΙΚΟ εδαφος και ας ειναι οι γονεις τους λαθρομεταναστες . Και βεβαια στους λαθρομεταναστες γονεις των παιδιων .Φανταζεστε τον αριθμο τους ; Οσο για το δευτερο θεμα , για την αφαιρεση της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ιθαγενειας απο τους ΕΛΛΗΝΕΣ που εφυγαν το 1949 για τις σοσιαλιστικες χωρες θυμαμαι το 1981 ο Ανδρεας Παπανδρεου ειχε λυσει σε σημαντικο βαθμο το μειζον αυτο θεμα αφηνοντας τους να επιστρεψουν στην χωρα , εκτος απο αυτους που δηλωναν<< μακεδονες>> . Ηταν τα γνωστα κοκκινα δελτια ,τα οποια ισχυουν ακομη και καλα εκανε! Αυτοι ηταν Ελληνες που συμφωνησαν με το παραμυθι του τιτο για την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μας και σε συνδυασμο με το μισος που ειχαν για την ΕΛΛΑΔΑ συμφωνησαν να ονομαζονται ετσι , οτι δηλαδη ανηκουν σε καποιο φανταστικο μακεδονικο εθνος .Καλα κανουν σε αυτους τους προδοτες και τους εχουν σε κοκκινα δελτια! Οσο για αυτους που λετε οτι νιωθουν ΕΛΛΗΝΕΣ και θελουν πισω την ιθαγενεια τους σιγουρα ειναι ενα προβλημα που πρεπει να λυθει. Οσο για τους Πομακους το εγκλημα του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ κρατους που τους εχει παρατησει στο ελεος της τουρκικης προπαγανδας και αγκαλιας ειναι διαρκες .