Μόνο μεγαλειώδη θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την προχθεσινή (16-1-2010) συνάντηση Ελλήνων στο ξενοδοχείο President υπό την αιγίδα του περιοδικού Ιχώρ. Η μεγάλη αίθουσα χωρητικότητας οχτακοσίων ατόμων δεν στάθηκε ικανή να φιλοξενήσει τους υπερχίλιους Έλληνες που ανταποκρίθηκαν με θέρμη στο κάλεσμα για ενότητα και δράση υπέρ βωμών και εστιών, έτσι χρησιμοποιήθηκε συμπληρωματική αίθουσα.
Συγκίνηση, πνεύμα ομοφροσύνης, ψυχική ανάταση κι ελπίδα έλαμψαν στα πρόσωπα και στις καρδιές όλων όσοι ήμασταν εκεί. Μια συνάντηση σε όμορφο περιβάλλον, με όμορφους ανθρώπους (χωρίς χλαμύδες αυτή τη φορά) και με μπόλικες αγκαλιές.
Ήταν μια βραδιά απόδοσης τιμής στους πρωτεργάτες του ονομαζόμενου «ελληνικού κινήματος». Στους ανθρώπους που εδώ και μια εικοσαετία αποφάσισαν να βγουν απ' το μαντρί του ιουδαιοχριστιανικού κατεστημένου, συμπαρασύροντας σ' αυτή τους την έξοδο και αφυπνίζοντας όσους περισσότερους «Ρωμιούς» μπορούσαν να αγγίξουν με τον διαφωτισμό τους.
Μια βραδιά που τίμησε ακόμη, τα νέα παιδιά που εισδύουν μέσα στο Διαδίκτυο, για να αντλήσουν αλλά και για να μεταδώσουν πληροφόρηση, χωρίς λογοκρισίες, παρωπίδες και πρέπει, όλα αυτά τα «εργαλεία» δηλαδή που το σύστημα χρησιμοποιεί στη μετάδοση πληροφορίας. Νέοι άνθρωποι που εκμεταλλεύονται στο έπακρο την ιδιότητα του Δία - Αιθέρα να μεταφέρει και να γονιμοποιεί τα μηνύματα των καιρών. Άνθρωποι - καταλύτες στην μεγάλη Μάχη που καλούμαστε να δώσουμε ενάντια στη σαπίλα της θεοκρατίας και στους προσκυνημένους.
Τιμήθηκαν διανοητές, συγγραφείς, δημιουργοί και συλλογικοί φορείς που στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων τους έχουν τον Αγώνα για επανελλήνιση.
Δεν τιμήθηκαν όλοι, γιατί είναι πάρα πολλοί και δεν χωράγανε σε μια εκδήλωση δυόμισι ωρών. Όμως το όνειρο είναι να τιμηθούν όλοι. Γιατί ο Ελληνισμός είναι μια αγκαλιά. Κι αυτό είναι το ευεπίφορο μήνυμα της προχθεσινής εκδήλωσης. Υπάρχει κοινός πόθος στις καρδιές, κοινό όραμα για το μέλλον, κοινή ανάγκη για ελευθερία και αυτοδιάθεση από ένα καταδυναστευτικό ξενόφερτο καθεστώς. Κι αυτός ο πόθος είναι ικανός να κάνει τους Έλληνες να αγαπηθούν πάρα πολύ. Τόσο ώστε να καταφέρουν να κόψουν γόρδιους δεσμούς και αγκυλώσεις που τα προηγούμενα χρόνια μας κρατούσαν διχασμένους.
Η προχθεσινή βραδιά είναι μια σελίδα καινούρια, μια σελίδα άγραφη όπου ο καθένας από μας καλείται να συγγράψει την δική του πρόταση και δράση. Είμαστε όλοι πολεμιστές στην πρώτη γραμμή της μάχης, αδούλωτοι Έλληνες που μας ενώνει ο κοινός μεγάλος Έρωτας για την Ιδέα Ελλάδα. Μέγας Θεός χορεύει πάνω απ' τα κεφάλια μας και μας αγγίζει με τον θύρσο του. Ήρθε η ώρα να χορέψουμε. Όπως χαρακτηριστικά έχει αναφέρει ο εμπνευστής και δημιουργός της εκδήλωσης: «Αυτό το βράδυ όλοι οι δρόμοι μας οδηγούν στο πεπρωμένο. Εμείς, ενωμένοι θα χαράξουμε τις λεωφόρους της μεγάλης ανατροπής του στημένου σκηνικού».
Την ώρα που οι σκοτεινοί τιτάνες διαμελίζουν για μια ακόμα φορά το Άχραντο Σώμα του Θεού Διονύσου, θυσία και βορά στην βαριά ύλη και στην πιο πρόστυχη και ύπουλη δικτατορία που γνώρισε η ανθρωπότητα, την ίδια στιγμή η Ελλάδα του κάλλους, του ιδεώδους και του αληθούς προορίζεται να ξαναφέρει το συνειδέναι σε άμεση επαφή με την ανθρώπινη ύλη.
Τώρα η Ελλάδα των Θεών εξοπλίζει καινούρια Αργώ και καλεί σε προσκλητήριο τους νέους Αργοναύτες γιατί, όπως ο μέγας Κωστής Παλαμάς βροντοφώναξε:
Η αρχαία ψυχή ζει μέσα μας
Αθέλητα κρυμμένη
Ο Μέγας Πάν δεν πέθανε
Ο Πάνας δεν πεθαίνει!
Ρέα Καραγιάννη
Πύλη
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου