«Ελεύθεροι σκοπευτές» κυνηγούν καταθέτες …

Τελικώς η Αθήνα, τους τελευταίους δύο μήνες εξελίσσεται σε τόπο συνάντησης των μεγάλων ξένων επενδυτικών οίκων έγραφε ο Γιώργος Mαντελας, επικαλούμενος ασφαλείς πληροφορίες της «Κ».

Προφανώς, «μυρίστηκαν» δουλειές και γι’ αυτό μετέτρεψαν την πλατεία Συντάγματος και τα πέριξ ξενοδοχεία σε ένα μικρό «Σίτι».
Ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς επενδυτικής –κι όχι μόνο– σκηνής έχουν μια σχεδόν μόνιμη παρουσία, κανονίζουν ραντεβού, βλέπουν κόσμο και πουλάνε προϊόντα, με το υπ’ αριθμόν ένα σε ζήτηση να παραμένει το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών στο εξωτερικό.

Ο φόβος του καθολικού πόθεν έσχες, που θα συμπεριλάβει και τις καταθέσεις και θα έχει σαν αποτέλεσμα το σπάσιμο του τραπεζικού απορρήτου, είναι ο καλύτερος «κράχτης» τους. Και φροντίζουν να τον αξιοποιούν αναλόγως.

Ετσι, μετά τη μεγάλη ελβετική τράπεζα, που δεν είναι άλλη από τη UBS, η οποία έχει δημιουργήσει ένα μίνι στρατηγείο στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» και εκεί κλείνει δουλειές, και άλλα μεγάλα «σπίτια», όπως αποδεικνύεται στην πράξη, κάνουν το ίδιο, αλλά σε διπλανές αίθουσες ή το πολύ – πολύ κτίρια.

Η HSBC, για παράδειγμα, έχει επίσης εγκατασταθεί στην Αθήνα για τον ίδιο σκοπό. Η εν λόγω, μάλιστα, διαθέτει και μόνιμη τραπεζική παρουσία στη χώρα μας, η οποία τα τελευταία χρόνια γνωρίζει και μια δυναμική ανάπτυξη, γεγονός το οποίο διευκολύνει ακόμη περισσότερο τον στόχο της.

Μόνο που γι’ αυτή τη δουλειά, όπως λένε οι πληροφορίες, ιδιαίτερη παρουσία στην ελληνική πρωτεύουσα, κατά το τελευταίο διάστημα, σημειώνει η διεύθυνση του private banking της τράπεζας. Βλέπετε, το αντικείμενο είναι περισσότερο εξειδικευμένο, απευθύνεται σε ιδιώτες με μεγάλα καταθετικά ποσά, οπότε και η μεταχείρισή τους, σε επίπεδο στελεχιακού δυναμικού, από πλευράς HSBC, είναι η ανάλογη.

Οχι πως και οι έχοντες και κατέχοντες «μικροποσά», παραμελούνται. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης κι έντονης δοκιμασίας των αποτελεσμάτων, όπως αυτή που διανύει η διεθνής τραπεζική κοινότητα τους τελευταίους μήνες, όλοι οι πελάτες είναι ευπρόσδεκτοι.

Ο κανόνας είναι σαφής: Εξαιρέσεις δεν γίνονται. Για παράδειγμα, αναφέρεται η περίπτωση άλλων δύο πιστωτικών ιδρυμάτων, με διεθνή παρουσία, που δέχονται και νούμερα, τα οποία παλαιότερα δεν θα συζητούνταν καν.

Η Merrill Lynch, για παράδειγμα, είναι μια από τις τις δύο που συναλλάσσεται και με μικρότερα ποσά, ενώ το ίδιο θα κάνουν κι από τη UBS, εφόσον το κρίνουν απαραίτητο.

Υπενθυμίζεται ότι η τελευταία, όταν ξέσπασε η κρίση, «αιμορράγησε» σημαντικά σε επίπεδο καταθέσεων, καθώς ήταν μια από τις περιπτώσεις που δέχθηκαν τα ισχυρότερα πλήγματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Από ελληνικές τραπεζικές πηγές, μάλιστα, υποστηρίζεται ότι «μόνο από τη συγκεκριμένη τράπεζα είχαν εισρεύσει προ 10μήνου περίπου, περί τα 8 με 9 δισ. ευρώ στη χώρα μας». Ηταν καταθέσεις Ελλήνων, οι οποίες τότε επαναπατρίστηκαν, ιδιαίτερα μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης Καραμανλή ότι το ελληνικό κράτος εγγυάται το 100% των κεφαλαίων που βρίσκονται σε λογαριασμούς εγχώριων τραπεζών.

Φαίνεται ότι η UBS ήρθε τώρα αποφασισμένη στην Αθήνα «για να πάρει το αίμα της πίσω». Και φροντίζει να το κάνει με κάθε μέσο και για κάθε ποσό. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα άλλα ξένα «σπίτια», που έχουν εγκατασταθεί στην πλατεία Συντάγματος και κάνουν την ίδια δουλειά.

Το θέμα, βεβαίως, είναι για πόσο καιρό ακόμα. Υπολογίζεται ότι μέχρι σήμερα «έχουν φύγει για έξω» περί τα 7 δισ. ευρώ και η ροή συνεχίζεται, παρά τη δέσμευση του υπουργείου Οικονομικών ότι το καθεστώς για τις καταθέσεις δεν θα θιγεί ούτε κατ’ ελάχιστον. Προφανώς, δεν γίνεται πιστευτό…ΠΗΓΗ