Οταν η δρυς πεφτει κατω , ο καθενας μπορει να κοβει ξυλα. Στο κομβικο αυτο εθνικο σημειο δεν μπορω με ακριβεια να διακρινω τι με πληγωνει περισσοτερο, η ανεχεια που ερχεται φουλαριστη η η περιφρονηση με την οποια μας λουζουν οι αλλες χωρες. Αυτο το " δαχτυλο " του γερμανικου περιοδικου FOCUS , κολλημενο με φοτοσοπ στο αθωο χερι της Αφροδιτης της Μηλου, ο ορθιος παραμεσος που υπονοει τα γνωστα σε ολους, δεν ηταν απλη ασεβεια , ιστορικη ασεβεια, ηταν η συμπυκνωση , σε ενα γαμημενο δαχτυλο, μιας περιφρονησης που δεν αντεχεται με καμια λογικη επεξεργασια. Χτες το βραδυ που το ειδα, νομιζω οτι μπηκα αυτοματα στη συναισθηματικη κατεδαφιζουσα διαδικασια που νοιωθει ο καθε παριας, ο τσιγγανος, ο μεταναστης της Ευρωπης. Ειχα την ευκαιρια να εχω πληρη την εμπειρια ενος αποκληρου , με ο' τι αυτη συνεπαγεται στις ανθρωπινες κοινωνιες. Γιατι αλλο να παρατηρεις , κι αλλο να σου συμβαινει . Εντελως αλλο , το ομολογω.
Η πρωτη αντιδραση ειναι να θυμωσει κανεις. Ο προεδρος της Βουλης εκανε ηδη επισημη κινηση διαμαρτυριας. Αλλα πως να το πω, ο θυμος δεν με εκτονωνει. Ουτε οι βρισιες. Η αισθηση κατωτεροτητας ανωτερη απο ολα τα συναισθηματα. Η αισθηση της ηττας . Κι υστερα πως να εχει αντικρυσμα ο θυμος κατα των αλλων οταν ξερεις , και ολοι ξερουμε, οτι πρωτοι οι ιδιοι οι Ελληνες , δεν υψωσαν μονο κατα της πατριδας τους αυτο το δαχτυλο, αλλα το εβαλαν μια χαρα ανεμελα και στη θεση που υπονοειται. Χωρις να συνεκτιμησουν τις συνεπειες . Αποφασιστικα και χωρις καμια αιδω. Εδω και καποια , πολλα χρονια. Παρα την κλασσικη τους υστερια περι αγαπης προς την πατριδα.
Διαβαζω οτι ολα τα κρατη εχουν κανει τη λεγομενη " δημιουργικη λογιστικη " , αρα ολα τα κρατη ειναι απατεωνες. Γιατι μ' αυτην την εννοια ονομαζομαστε τωρα απατεωνες. Ειναι σα να ακουω τους γερμανους φορολογουμενους πολιτες να λενε : " να τους χρηματοδοτησω εγω ; Γιατι τι φταιω ; Οχι δεν θα παρω..." Κι δικιο εχουν . Εδω στη χωρα μας η μια κοινωνικη ομαδα στρεφεται κατα μια αλλης γιατι παιρνει καμια εκατοστη ευρω περισσοτερα. Γιατι να ειναι ευγενικοι οι ξενοι; Με ποια λογικη;
Καταλαβα επισης οτι αυτη η ομοβροντια υποτιμησης μας εχει και ωραιους κερδοσκοπικους στοχους. Τον πεσμενο τον εκμεταλλευεσαι , δεν το βοηθας. Ετσι λεει η Νεα Νοοτροπια. Τον Αλβανο εργατη τον ξεζουμιζεις στα ημερομισθια της πλακας, δεν του δινεις δωρεαν κομματι ψωμι. Και μη θεωρειτε καθολου υπερβολικο αυτον τον παραλληλισμο. Η τυχη ταφερε ετσι που αυτη τη στιγμη ειμαστε ενας ωραιος " Αγιος Παντελεημονας " της Ευρωπης " . Η εκει θα μεινουμε η θα ξεφυγουμε. Το πως , να το ψαξουμε και να το βρουμε. Οχι πια κλαψουρισματα αλλα. Ποτε δεν βρισκεις διεξοδο μονο μ' αυτα.
{ORESTIS }
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου