Συνεχή φταρνίσματα, έντονη καταρροή, μπούκωμα της μύτης και μάτια κατακόκκινα που δακρύζουν είναι μερικά από τα συμπτώματα της ανοιξιάτικης αλλεργίας στα παιδιά. Τα ερωτήματα των γονιών προς τους αλλεργιολόγους είναι πολλά: ποιες είναι οι κυριότερες παιδικές αλλεργικές διαταραχές και πώς εκδηλώνονται;
Πώς γίνεται η διάγνωσή τους, αλλά και η αναζήτηση των αλλεργιογόνων που την προκαλούν; Με ποιους τρόπους επιτυγχάνεται η έγκαιρη και ολοκληρωμένη αντιμετώπισή τους;
«Η αλλεργία είναι ουσιαστικά μια παρέκκλιση που παρατηρείται μόνο σε συγκεκριμένα άτομα, τα αλλεργικά. Μια διαφορετική αντίδραση ενός ευαισθητοποιημένου, ήδη, οργανισμού, από προηγούμενη είσοδο του υπεύθυνου αλλεργιογόνου παράγοντα.
Η αντίδραση αυτή εκφράζεται κλινικά με συμπτώματα ήπια ή έντονα -ακόμη και βίαια- σύντομα ή παρατεταμένα - ακόμη και χρόνια», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο παιδίατρος, αλλεργιολόγος Δημήτρης Κατσιμπάρδης.
Μικρή απειλή
Ωστόσο αντίθετα με ό,τι συμβαίνει π.χ. στο ετήσιο αλλεργικό άσθμα, η ανοιξιάτικη αλλεργία μπορεί μεν να είναι ιδιαίτερα «εντυπωσιακή» ως εκδήλωση, να ταλαιπωρεί το παιδί και να αγχώνει τους γονείς του, όμως δεν απειλεί σοβαρά την υγεία του, για τους εξής λόγους:
- Προσβάλλει, ουσιαστικά, παιδιά μεγαλύτερα των 7-8 ετών, εφήβους και νεαρά άτομα, με αποτέλεσμα να μένουν αλώβητες οι μικρότερες και περισσότερο ευαίσθητες ηλικίες (1η παιδική ηλικία, βρεφική).
- Τα συμπτώματά της μπορεί να είναι ενοχλητικά και κουραστικά, αλλά σπάνια δημιουργούν επικίνδυνες καταστάσεις.
- Η περίοδος ανθοφορίας των αλλεργιογόνων φυτών είναι συγκεκριμένη και περιορισμένη και έτσι οι αλλεργικές εκδηλώσεις έχουν συγκεκριμένη και περιορισμένη, χρονικά, διάρκεια.
- Η αντιμετώπιση της εποχικής αλλεργίας με τη μέθοδο της ειδικής απευαισθητοποίησης (εμβόλια), είναι συνήθως επιτυχής.
Εξι μέτρα για να την καταπολεμήσετε αποτελεσματικά
Ενα αλλεργικό στις γύρεις άτομο πρέπει:
- Να αποφεύγει τις εξόδους στη φύση την άνοιξη, ιδίως κατά την περίοδο αιχμής της ανθοφορίας του φυτού.
- Να περιορίζει τον χρόνο παραμονής στο ύπαιθρο, όταν υπάρχει μεγάλη άνοδος της θερμοκρασίας, άνεμος και κυρίως αύξηση των ατμοσφαιρικών ρύπων.
- Να έχει κλειστά τα παράθυρα του σπιτιού τη νύχτα, αλλά και τις πρώτες πρωινές ώρες.
- Να αλλάζει αμέσως ρούχα.
- Να λούζει τα μαλλιά του καθημερινά
- Να πλένει με άφθονο νερό το πρόσωπο, τα μάτια, τη μύτη.
Κόκκινα μάτια και ρινίτιδα
«Αν τα αλλεργιογόνα (ακάρεα κ.ά.) ενέχουν το στοιχείο του απρόβλεπτου ως προς το πότε θα "χτυπήσουν" ξανά τα αλλεργικά άτομα, οι αλλεργιογόνες γύρεις, αντίθετα, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως δράστες μιας προαναγγελλόμενης αλλεργίας: της ανοιξιάτικης ή εποχικής αλλεργίας, η οποία επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο μέσα σε τακτά χρονικά διαστήματα», αναφέρει ο Δημήτρης Κατσιμπάρδης.
«Κλινική έκφραση αυτής της περιορισμένης χρονικά αλλεργίας είναι η αναπνευστική αλλεργία, που εκδηλώνεται ως αλλεργική ρινίτιδα με φταρνίσματα κατά ριπάς, με άφθονη υδαρή καταρροή, με απόφραξη της μύτης, με μάτια κατακόκκινα που έχουν δακρύρροια και έντονο κνησμό ή ως πλήρης εποχιακή αναπνευστική αλλεργία, που εκδηλώνεται με τα προηγούμενα συμπτώματα αλλά και με βήχα και δύσπνοια, κατά διαστήματα. Και σε αυτήν τη μορφή αλλεργίας το πρόβλημα επιβαρύνεται από δυσμενείς εξωτερικές συνθήκες κυρίως από την ρύπανση, τη ζέστη, τον άνεμο».
Τα αίτια
Διακρίνονται σε δύο κατηγορίες
«Οι αιτιολογικοί παράγοντες της αλλεργίας διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες», αναφέρει ο Δημήτρης Κατσιμπάρδης. «Στους απαραίτητους, που είναι τα αλλεργιογόνα και στους λεγόμενους παράγοντες συμμετοχής, οι οποίοι άλλοτε ευνοούν την αλλεργική διαδικασία και άλλοτε επιβαρύνουν την υπάρχουσα αλλεργική διαταραχή». Τα αλλεργιογόνα ταξινομούνται στις εξής κατηγορίες:
1 Αεροαλλεργιογόνα: τα ακάρεα της σπιτικής σκόνης, οι γύρεις (αγριόχορτων, δέντρων, θάμνων), οι αερομεταφερόμενοι σπόροι ορισμένων μυκήτων του περιβάλλοντος, το σάλιο, τα ούρα, τα επιθήλια της επιδερμίδας πολλών ζώων (της γάτας, του σκύλου, του αλόγου, ακόμη και του χάμστερ).
2 Τροφικά αλλεργιογόνα με σημαντικότερα τους ξηρούς καρπούς, τα θαλασσινά, το αβγό, τα γάλα, το ψάρι.
3 Αλλεργιογόνα που δρουν στο δέρμα εξ επαφής (χημικές ουσίες, καλλυντικά, μέταλλα, latex) και προκαλούν το λεγόμενο έκζεμα (ή δερματίτιδα) εξ επαφής.
4 Ενέσιμα αλλεργιογόνα (ενέσιμα φάρμακα, τσιμπήματα εντόμων) που ενέχονται για τις πλέον βίαιες και επικίνδυνες αλλεργικές αντιδράσεις, με σπουδαιότερο το αλλεργικό σοκ.
5 Τα διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα, με πρώτα τα αντιβιοτικά, που προκαλούν τη φαρμακευτική αλλεργία.
Στους παράγοντες συμμετοχής περιλαμβάνονται: Η κληρονομική προδιάθεση στην αλλεργία (χωρίς ωστόσο να είναι απαραίτητη), ορισμένες συνθήκες του φυσικού περιβάλλοντος (ατμοσφαιρική ρύπανση, ενεργητικό και παθητικό κάπνισμα, υγρασία, απότομες καιρικές μεταβολές), λοιμώξεις- κυρίως οι ιογενείς, συνηθέστερες στα παιδιά- ακόμη και ορισμένοι ψυχολογικοί παράγοντες (στρες) αλλά και ορμονικές μεταβολές. Είναι όμως εύκολο να βρεθεί η αιτία μιας αλλεργικής πάθησης;
Οι επιστήμονες εξηγούν ότι, πριν δοθεί μια συγκεκριμένη απάντηση στον πάσχοντα, είναι απαραίτητος ένας ολοκληρωμένος ανοσοαλλεργιολογικός έλεγχος. «Ο ανοσοαλλεργιολογικός έλεγχος απαιτεί ένα λεπτομερέστατο ιστορικό και μια πλήρη κλινική εξέταση του πάσχοντα για να ακολουθήσει ο παρακλινικός έλεγχος (δερματικά τεστ, αιματολογικές εξετάσεις)», αναφέρει ο παιδίατρος, αλλεργιολόγος.
- Αλλεργιογόνα φυτά
Κυριότερα αλλεργιογόνα φυτά στην Ελλάδα είναι τα αγρωστώδη (αγριάδα, ήρα, αγριοκαλαμιά, φεστούκα, άγρια βρώμη κ.ά.), το περδικάκι (ή παριετάρια) και η ελιά, καθώς επίσης και το κυπαρίσσι, το πεύκο, η λεύκα, το βλήτο, το χηνοπόδιο, το πεντάνευρο, το άγριο ραδίκι κ.ά.
Κλάρα Γενιτσαριώτη
clarayen@pegasus.gr
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11387&subid=2&pubid=11210956
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου