"Μένω στο τέρμα της οδού Σκιάθου, στην γειτονιά πίσω από την Γκραβα υπάρχει μια αλάνα που την χρησιμοποιούν οι περίοικοι ως χώρο στάθμευσης.
Συχνά πυκνά τις βραδινές ώρες ακούμε καυγάδες, φωνές...
ενώ αρκετές φορές έρχονται αυτοκίνητα (ανεξαρτήτως ώρας) με την μουσική τέρμα, φυμέ τζάμια μαρσαρίσματα .
Όμως σήμερα τα ξημερώματα γύρω στις 5 το πρωί η κατάσταση πρέπει να είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο, η κραυγή που με ξύπνησε είχε κάτι το τρομερό που δεν μπορείς να το περιγράψεις προσπάθησα να συνέλθω και να δω τι συμβαίνει.
Σε λίγο μια γυναίκα έφευγε από το βάθος της αλάνας όπου στο απόλυτο σκοτάδι ήταν σταματημένο ένα αμάξι, προσπαθούσε να τρέξει αλλά τρέκλιζε και έπεφτε κάτω συνέχεια ζητούσε βοήθεια και φώναζε να καλέσουμε την αστυνομία. Εκείνη την ώρα ακούστηκε από το αμάξι μια αντρική φωνή να λέει «πάμε να φύγουμε μ@λ@κ@» ξεκίνησαν σπινάροντας στην αρχή στο χώμα της αλάνας και μετά στον δρόμο με τα φώτα σβηστά κατεβαίνοντας ανάποδα την οδό Σκιάθου πρέπει να ήταν ένα Hyundai S Coupe μάλλον σκούρο καφέ; Μπορντό; ( η κίτρινη λάμπα του δρόμου παραμορφώνει τα χρώματα). Πήρα αμέσως το 100 τους περιέγραψα τι είχα δει ενώ το κυνηγητό στην οδό Σκιάθου συνεχιζόταν σταμάτησαν το αυτοκίνητο και την κυνηγούσαν πεζοί. Εκείνη την στιγμή εμφανίστηκε άλλο ένα αμάξι στην οδό Σκιάθου με σβηστά φώτα επίσης, ενώ από το βάθος της αλάνας εμφανίστηκε και μια δεύτερη γυναίκα σε κακό χάλι ξυπόλυτη πρέπει να ήταν μαύρη, περπατούσε τρεκλίζοντας, την πρώτη την είχαν ήδη πιάσει και το αμάξι είχε χαθεί. Μάλλον το άλλο αμάξι παρέλαβε την δεύτερη (δεν είμαι σίγουρος). Όταν ήρθε σε λίγα λεπτά το περιπολικό (όχι δεν μπορώ να πω ότι άργησε) τα πάντα δυστυχώς είχαν τελειώσει.
Θα πρέπει να σας θυμίσω ότι πριν λίγους μήνες στο πάρκο του παράλληλου δρόμου της Σκιάθου της Ιππολύτου είχε βρεθεί νεκρή μια κοπέλα. Ενώ στο σημείο που σταμάτησαν το αμάξι και κυνηγούσαν πεζοί την κοπέλα είχαν πυροβοληθεί στο κεφάλι οι δύο αστυνομικοί.
Μάλλον το παιχνίδι το χάσαμε και μετά το κέντρο της Αθήνας και τα Πατήσια πάνε για γκέτο."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Χριστουγεννιάτικη ιστορία: «Αράχωβα 1896, αι νεράιδες του Παρνασσού»
-
Είμαι μονάχος μου τώρα. Περπατώ σε δρόμο, που πρώτος εγώ ανοίγω, καθότι η
λευκή του Βορρά Κόρη είναι εξαπλωμένη επί των καλτεριμοστρωμένων οδών της
Αράχω...
Πριν από 22 δευτερόλεπτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου