Η υπομονή του κόσμου εξαντλείται

--------------------------------------------------------------------------------


Ποιοί είναι οι πραγματικοί στόχοι του Γιώργου Παπανδρέου; Η ερώτηση υποβάλλεται επειδή μέχρι σήμερα έχει κατορθώσει να κάνει όλους τους Έλληνες να νιώθουν πως είναι τα θηράματα σε ένα ανελέητο κυνήγι...

Κάθε κυβέρνηση και η πολιτική της κρίνεται εκ του αποτελέσματος.
Αν έχει πιάσει τους στόχους που θέτει, αν κάνει καλό στην κοινωνία, αν λύνει περισσότερα προβλήματα από αυτά που δημιουργεί.
Και φυσικά δεν περιμένει κανείς το τέλος της τετραετίας για να κάνει ταμείο, ειδικά όταν οι συνθήκες είναι τέτοιες που απαιτούνται πιο συχνές αξιολογήσεις του έργου.
Κάπως έτσι σκέφτονται οι πολίτες που δίνουν ακόμη στήριξη στον Γ. Παπανδρέου, ωστόσο, η υπομονή εξαντλείται αφού όλοι βλέπουν ότι η οικονομική πολιτική οδηγεί σε αδιέξοδο, οι στόχοι χάνονται και η χώρα δεν βαδίζει σε σωστό δρόμο.
Αν κάποιος αναλύσει ένα – ένα τα μέτρα που έχουν ληφθεί θα διαπιστώσει ότι όλα οδήγησαν στο απόλυτο χάος, την εξαθλίωση του κόσμου και ουσιαστικά οι θυσίες πάνε χαμένες.
Για παράδειγμα: Δύο φορές αυξήθηκε ο ειδικός φόρος κατανάλωσης των καυσίμων και η βενζίνη από 80–90 λεπτά ανέβηκε στο 1,5 ευρώ το λίτρο.
Ποια ήταν η δικαιολογία της κυβέρνησης;
Ότι θα αυξηθούν οι φόροι από τα καύσιμα και θα γεμίσουν τα άδεια κρατικά ταμεία.
Αντ’ αυτού είδαμε μείωση πάνω από 20% στην κατανάλωση βενζίνης τους τελευταίους μήνες ενώ 300-400 πρατήρια σε όλη τη χώρα έβαλαν λουκέτο.
Αυξήθηκε η χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς, ο κόσμος άφησε το αυτοκίνητο στο σπίτι και οι έξοδοι του Σαββατοκύριακου μειώθηκαν.
Αποτέλεσμα ήταν ενώ η βενζίνη να έχει διπλασιαστεί, τα έσοδα να μην ανεβαίνουν αφού πέφτει η κατανάλωση. Τζακ ποτ για την κυβέρνηση δηλαδή.

Άλλο παράδειγμα: Επιβλήθηκαν νέοι φόροι στα ακίνητα, τεκμήρια, ΦΜΑΠ, τακτοποιήσεις ημιυπαιθρίων κ.λπ. Σκοπός να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία.
Αντίθετα, η οικοδομή έχει βουλιάξει, αγοραπωλησίες ακινήτων δεν γίνονται, άρα δεν υπάρχουν έσοδα, οι ημιυπαίθριοι έχουν παγώσει, η κτηματαγορά έχει διαλυθεί.
Δεύτερο τζακ ποτ δηλαδή.
Το τρίτο είναι στο εμπόριο.
Μειώθηκαν οι μισθοί, ο κόσμος φτωχαίνει καθημερινά, τα λεφτά που υπήρχαν και θα έπεφταν στην αγορά όπως είχε υποσχεθεί ο Γ. Παπανδρέου δεν υπάρχουν, οπότε τις έγινε; Βουτιά στο εμπόριο, λουκέτα στα καταστήματα, ο κόσμος δεν καταναλώνει παρά μόνο τα βασικά, οπότε πάλι άδεια τα ταμεία.
Για να μην πούμε για τις συνεχείς ευνοϊκές ρυθμίσεις στην εφορία όπου γίνονται αλλά ο κόσμος δεν πάει διότι δεν υπάρχει ρευστό.
Και το τέταρτο και βασικότερο: Έδωσαν 28 δις ευρώ στις τράπεζες με πρόσχημα τη στήριξή τους προκειμένου να μην φουντάρουν και για να μπει ζεστό χρήμα στην αγορά.
Οι τραπεζίτες έκλεισαν τις μαύρες τρύπες τους από τις επενδύσεις που έκαναν στα Βαλκάνια, δίνουν δάνεια με το σταγονόμετρο, βουλιάζουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά και η κυβέρνηση απλά παρακολουθεί.
Επομένως, όταν η αξιολόγηση γίνεται με πραγματικά κριτήρια κι όχι δημοσκοπήσεις και μετρήσεις πληρωμένων εταιρειών, καταλαβαίνει κανείς που πάει ο τόπος και η κυβέρνηση.