1952 Ο νόμος 2159, κατοχυρώνει το δικαίωμα της γυναίκας όχι μόνο να εκλέγει, αλλά και να εκλέγεται στις Δημοτικές και Βουλευτικές εκλογές. Ωστόσο οι γυναίκες δεν ψηφίζουν τον Νοέμβρη που γίνονται εκλογές, γιατί δεν έχουν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι. Σε επαναληπτικές όμως εκλογές, μόνο για την Θεσσαλονίκη και λόγο εκκένωσης μιας έδρας στις 18 Ιανουαρίου 1953, εκλέγεται με την παράταξη "Ελληνικός Συναγερμός" η πρώτη Ελληνίδα Βουλευτής. Είναι η κ. Ελένη Σκούρα.
Ιστορία Πολιτικών Δικαιωμάτων
1887-88 Το σύνθημα "Δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες" παρουσιάζεται για πρώτη φορά μέσα από τις σελίδες της "Εφημερίδας των Κυριών", παρόλο που η Καλλιρρόη Παρρέν που εξέδιδε την εφημερίδα δεν είχε ριζοσπαστικές απόψεις για τα πολιτικά δικαιώματα αλλά έδινε έμφαση στην εκπαίδευση των γυναικών ως προϋπόθεση αναβάθμισης του ρόλου τους.
1920 Ιδρύεται ο "Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας" και εκδίδει τον "Αγώνα της Γυναίκας". Προβάλλει ως ένα από τα κυριότερα αιτήματά του το δικαίωμα ψήφου. Το πρώτο ψήφισμά του απευθύνεται προς την Βουλή και την κυβέρνηση και ζητά ισότητα σε όλους τους τομείς και πολιτικά δικαιώματα.
1921 Κάποιοι πολιτικοί άνδρες από τα πολιτικά κόμματα της εποχής υποστηρίζουν ένθερμα την ισοπολιτεία των γυναικών. Ο πρωθυπουργός Γούναρης φέρνει την πρόταση στην Βουλή όπου απορρίπτεται και προκαλεί βίαιες αντιδράσεις από τους ενάντιους σε αυτή την πρόταση που δεν είναι καθόλου λίγοι.
1924 Η πρόταση επανέρχεται και ψηφίζεται το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες μετά από μία πενταετία μόνο για τις δημοτικές εκλογές μόνο αν έχουν συμπληρώσει το 30 έτος ηλικίας και γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση.
1934 Οι γυναίκες ψηφίζουν για πρώτη φορά στις Δημοτικές εκλογές του 1934. Ψήφισαν μόνο 240 γυναίκες. Η αποχή οφείλεται: στη μη εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους λόγω αρνητικών κοινωνικών προκαταλήψεων και ο μεγάλος αριθμός των αναλφάβητων γυναικών.
1945 Η Πανελλήνια Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) αναγνωρίζει ίσα πολιτικά δικαιώματα και στα δύο φύλα σε ψήφισμα του Εθνικού Συμβουλίου. Οι γυναίκες ψηφίζουν και εκλέγονται στο Εθνικό Συμβούλιο.
1952 Η Λίνα Τσαλδάρη εκπροσωπεί την Ελλάδα στην "Επιτροπή της Θέσης της Γυναίκας" του ΟΗΕ που πίεζε προς την κατεύθυνση της ισότητας.
Η Ελληνική Βουλή ψηφίζει το νόμο 2159/1952 που παραχωρεί ίσα πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες. Ωστόσο αναστέλλεται το δικαίωμα αυτό για τις προσεχείς εκλογές. Ανισότητες όμως σε πολλά επίπεδα της δημόσιας παραμένουν και ο "Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας" αγωνίζεται για ισότιμες θεσμικές παρεμβάσεις.
1975 Το Σύνταγμα του 1975 ορίζει ότι "οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι ίσοι". Σε άλλη διάταξη όριζε ότι οι νόμοι που περιέχουν ανισότητες πρέπει να τροποποιηθούν μέχρι τις 31/12/1982 και ότι επιτρέπονται θετικά μέτρα για την επίτευξη της ισότητας. Με βάση την προηγούμενη διάταξη πολλοί νόμοι τροποποιούνται στο πνεύμα της ισότητας. Ωστόσο το άρθρο 116 του Συντάγματος επιτρέπει «αποκλίσεις» από την αρχή της Ισότητας «για σοβαρούς λόγους, σε περιπτώσεις που ορίζει ειδικά ο Νόμος». Αυτή η διάταξη δεν επέτρεψε μέχρι πρόσφατα να ληφθούν θετικά μέτρα όπως ποσοστώσεις στα κέντρα λήψης αποφάσεων, θετικές διακρίσεις για τις γυναίκες κατά την πρόσληψη και προαγωγή προσωπικού κλπ.
1982 Ψηφίζεται το νέο Οικογενειακό Δίκαιο που καθιερώνει την ισότητα ανδρών και γυναικών σε πολλά επίπεδα της οικογενειακή ζωής.
2000 Στα πλαίσια της συνολικής βελτίωσης του πολιτικού κλίματος γύρω απʼ το θέμα αυτό, ψηφίστηκε με πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας Νόμος του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης για την εισαγωγή των ποσοστώσεων (1/3) σε όλα τα όργανα λήψης αποφάσεων του Δημοσίου, καθώς και τις επιχειρήσεις και οργανισμούς που εποπτεύονται από αυτό και την Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση (Ν.2839/2000,αρ.6
Αναρτήσεις
Πριν από 11 δευτερόλεπτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου