…μαζί με δεκάδες χιλιάδες άλλους αξιωματικούς του Ε.Ν. καθώς και ναυτεργάτες, φέρνοντας λαχταριστό, ζεστό συνάλλαγμα στον τόπο, ειδικά τα πρώτα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια: όπου η πατρίδα μας στάθηκε στα πόδια της από τα μεταναστευτικά και ναυτιλιακά εμβάσματα!
ΟΛΟΙ ήθελαν κι αποσκοπούσαν στα λεφτά των ξενιτεμένων συμπατριωτών μας!
ΟΥΔΕΙΣ όμως ενδιαφέρθηκε γιά τα πολιτικά τους δικαιώματα. Λες κι αυτοί δεν ήσαν πολίτες!
Ζήτημα να ψήφισε 2-3 φορές στη ζωή του ο συγχωρεμένος ο γέρος μου: στις ταραγμένες δεκαετίες του πενήντα-εξήντα (καλά εδώ επτά χρόνια μπήκαμε και στον γύψο)-εβδομήντα. Ούτε καν σ’ αυτήν του ’80. Πως να υπολογίσεις άλλωστε “άδεια” σε μιά χώρα που οι εκλογές γίνονται σχεδόν ΠΑΝΤΑ απρόοπτα κι αιφνιδιαστικά;
ΔΕ μέτραγε -που λέτε- η ψήφος των Ελλήνων ναυτικών μας. (Ούτε φυσικά των εργαζομένων συμπατριωτών μας σε Βέλγια, Γερμανίες, Καναδάδες, Αυστραλίες κι αλλαχού)…
ΜΟΝΟ τα λεφτά τους μέτραγαν.
Και το “ευχαριστώ” της πολιτείας προς τους ναυτικούς μας: ήτο να πέσουν σαν τα κοράκια πάνω στο ΝΑΤ, όλα τα ΠΑΣΟΚικά λαμόγια της πράσινης αλητείας του ογδόντα και να το ξεκοκκαλήσουν μέχρις κεραίας. Ουδείς σήμερα μιλά γιά το καταχρεοκοπημένο ΝΑΤ, το πιό ανθηρό -πάλαι ποτέ- ταμείο του τόπου.
[Μ' αυτό τον καημό "έφυγε" άλλωστε ο γέρος μου. Που ξεμπαρκάρισε γιά πάντα και η σύνταξή του ως Αρχιμηχανικός του Ε.Ν. ήταν κατώτερη των "ρετιρέ" (αν θυμάστε επί ΑΓΠ, των πρώϊμων golden boys της πρώτης Πασοκικής περιόδου) της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ που΄σαν κάθε μέρα σπίτι τους]
Κι οι ίδιοι άνθρωποι που ποτές δεν διαμαρτυρήθησαν γιά τ’ ανύπαρκτα πολιτικά δικαιώματα εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, κόπτονται σήμερις γιά τα “πολιτικά δικαιώματα” (μη χέσω) των ΑλβανοΠακιστών!
Δε γαμιώμαστε λέω εγώ…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου