Ή κάντα όλα λίμπα, ή σκάσε και κολύμπα!!!!

‏

Δύο κείμενα, θυμωμένα, οργίλα και συγχρόνως κείμενα-κραυγή για την κατάντια του τόπου μας, τα τελευταία 30 χρόνια.

Κατάντια, που την προκάλεσαν οι άθλιες, ανήθικες και εκμαυλιστικές πολιτικές των Κυβερνήσεων των χρόνων αυτών.

Όταν το 1981 ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ την εξουσία, το εξωτερκό χρέος της Ελλάδας ήταν ΜΗΔΕΝ.

Όταν το 2004, το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε την εξουσία στην Ν. Δημοκρατία, το εξωτερικό χρέος είχε φτάσει σχεδόν το 200 δισεκατ. ευρώ.

Όταν η Ν. Δημοκρατία παρέδωσε την εξουσία, το εξωτερικό χρέος είχε αγγίξει τα 300 δισεκ.

Κι όταν το ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβρη του 2009 παρέλαβε την εξουσία, χλευάζοντας σχεδόν τους πολίτες με τα ψέμματά του, ο κ. Παπανδρέου και οι ακόλουθοί του πάσχισαν και πασχίζουν να μας πείσουν, ότι για όλα φταίει η Ν. Δημοκρατία. Και θεωρούν επομένους τους εαυτούς τους άμοιρους των τεράστιων ευθυνών τους, απέναντι στον ταλαίπωρο αυτό τόπο, που δυστύχησε να έχει τέτοιου είδους Κυβερνώντες.

Κι όταν ο λαλίστατος κ. Παπανδρέου έβαλε το πιστόλι το τραπέζι, κανείς δεν φανταζόταν ότι θα το έστρεφε με πλήρη επίγνωση και κυνική αδιαφορία στα μούτρα των Ελλήνων.

Διαβάστε αδέλφια τα κείμενα. Όποιος διαφωνεί, πάσχει από καλπάζουσα τυφλαμάρα και κουφαμάρα.

Κείμενο πρώτο

Πού θα κρυφτείτε;

«Τώρα να δούμε πού θα κρυφτείτε, ολετήρες. Τώρα που θα ξεσπάσει η οργή του λαού και θα σας κυνηγάει ακόμη και στον ύπνο σας... Τώρα να δούμε, ανίκανοι, τι θα πείτε σ' αυτούς που υποφέρουν χωρίς να φταίνε· σ' αυτούς που μένουν άποροι και άνεργοι· σ' αυτούς που θα χάσουν σπίτια και δουλειές, αξιοπρέπεια και κάθε ελπίδα...

Τώρα να δούμε, λογάδες της «Αλλαγής», που γεμίσατε τον κόσμο προσμονή, αλλά το μόνο που είδε, είναι να γίνεται η χώρα του ερειπιώνας και οι δικοί σας νερόλακκοι να γίνονται πισίνες και αρχοντικά...

Τώρα να δούμε, ψευταράδες του «εκσυγχρονισμού», της αλχημείας και της «δημιουργικής λογιστικής», παραμυθάδες της συμφοράς, που δήθεν παραδώσατε μιαν «ισχυρή Ελλάδα» -ένα μπαλόνι ήταν, με αποκριάτικη χρυσόσκονη για περίβλημα...

Τώρα να δούμε, νεκροθάφτες της «μεταρρύθμισης» και της «επανίδρυσης του κράτους», τι θα πείτε για τα τερατώδη ψεύδη, το ανύπαρκτο έργο, τους κουμπάρους, τις «μίζες» και τις μύγες, με τις οποίες βρωμίσατε το παρμπρίζ της πατρίδας...

Τώρα να δούμε πώς θα απολογηθείτε στον κόσμο που σας πίστεψε, θλιβεροί ερασιτέχνες του νέου Παπανδρεϊσμού, ανίκανοι, θολωμένοι και απαράσκευοι, φλύαροι προπαγανδιστές και ασύστολοι εκτελεστές δεδομένων εντολών...

Τώρα να δούμε, κανάγιες, «θλιβερές πορδές» του συστήματος, εσείς οι δύο «μεγάλοι», που κατέχετε μονίμως τα κλειδιά του σπιτιού και το καταντήσατε μπορντέλο, έχοντας ξεπουλήσει το κτίριο και τα ασημικά του... Εσείς, φαφλατάδες, που δεν μπορείτε να μοιράσετε δυο γαϊδουριών άχυρο. Εσείς, που κάνατε θρεφτάρι τη διαφθορά και οδηγήσατε έναν λαό να σέρνεται στους δρόμους της μίζας και της λαμογιάς, της ξεφτίλας και της εξαθλίωσης. Εσείς, που κάνετε τις δουλειές με τη διαπλοκή και τα τσιράκια σας στα μήντια, παρουσιάζοντας το μαύρο άσπρο. Εσείς, που γεμίσατε φολίδες και γκρίζες ζώνες το δέρμα της πατρίδος...

Τώρα να δούμε πού θα κρυφτείτε. Τώρα που θα σας πάρει με τις πέτρες ο θυμωμένος κόσμος, ξεκρέμαστος μες στην απελπισία του. Τώρα που έρχεται καταπάνω σας ένα ωκεάνιο κύμα οργής. Τώρα που θα τριγυρνάτε αιωνίως στιγματισμένοι. Εσείς όλοι, που παραδώσατε τη χώρα χρεωκοπημένη και ταπεινωμένη στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο...»

Έγραψε: Γιάννης Τριάντης

"Ελευθεροτυπία" 24-4-2010

Κείμενο δεύτερο

« Ενα γιγαντιαίο «Γιατί» κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας. Τόσο κοφτερό όπως η λεπίδα της λαιμητόμου της επανάστασης του 1789. Εντάξει. Το ξέρουμε. Το βιώνουμε. Το κουβεντιάζουμε. Το αναπαράγουμε. Πως οι μηχανισμοί είναι παράλυτοι. Το πολιτικό σύστημα διεφθαρμένο, ανίκανο, τελειωμένο. Πως με τη φιλαυτία και την αρχομανία τους μας πήραν στον λαιμό τους. Αλλά γιατί αντίδραση ελάχιστη έως καμία; Γιατί δεν ρισκάρουμε να σηκωθούμε από τον καναπέ και να βγούμε από το καφενείο; Επειδή είμαστε τρομοκρατημένοι από τη χρεοκοπία. Επειδή αντέχουμε. Επειδή κι εμείς είμαστε χαλασμένοι, παρηκμασμένοι, διεφθαρμένοι. Η αλήθεια είναι ανατριχιαστική. Μεγάλοι εκείνοι. Μικροί εμείς. Η κλίμακα αλλάζει. Η ουσία ίδια σε κάθε κατηγορία. Μεγαλοαπατεώνες εκείνοι. Μικροαπατεώνες εμείς. Μεγαλοφοροφυγάδες εκείνοι. Μικροφοροφυγάδες εμείς. Μεγαλοδιαπλεκόμενοι εκείνοι. Μικροδιαπλεκόμενοι εμείς. Μεγαλοβολεμένοι εκείνοι. Κουτσοβολεμένοι εμείς. Αφεντικά εκείνοι. Καμαριέρες εμείς. Με το χοντρό πορτοφόλι εκείνοι. Με το φιλοδώρημα εμείς. Πελατειακό το σύστημα της Πολιτείας. Το ανεχτήκαμε, το στηρίξαμε, το ψηφίσαμε. Μην πας μακριά. Η διαστροφή των αξιών είναι πολύ κοντά. Με τα χέρια μας τη φυτέψαμε μέσα μας. Από Πολίτης έγινες πελάτης. Από Πατρίδα κατάντησε μαγαζί η φτωχή Ελλάδα η μικρή. Ετσι αγοραία η συνείδηση. Εκμαυλισμένη η ηθική. Ετσι εξαγορά αντί για ιδεολογία. Ετσι δούναι και λαβείν αντί για έλεγχο και αληθινή πολιτική. Ετσι όσο πέφτουν εκείνοι τόσο γκρεμιζόμαστε κι εμείς. Οσο σαπίζει το σύστημα τόσο σαπίζουμε κι εμείς. Κοινή λογική. Η διαλεκτική της απόλυτης παρακμής. Βρωμάει το ψάρι από το κεφάλι. Βρωμάει και η ουρά που το κρατάει. Ας πούμε ότι διά μαγείας φεύγουν εκείνοι. Τι κάνουμε εμείς; Θα βγάλουμε νέα ονόματα με την ίδια λογική. Μόνο η χρεοκοπία θα μας σώσει από τη σαπίλα. Τα χάνω όλα για να κερδίσω την αυτοεκτίμησή μου, τον αυτοσεβασμό μου, την αξιοπρέπειά μου και τη μαγκιά μου. Υπάρχει ελπίδα. Πεθαίνω για να ζήσω μια αληθινή Ζωή! »

Δ. Δανίκας

ΤΟ ΒΗΜΑ , 24-4-2010

Για την αντιγραφή Καρφίτσα, που συνυπογράφει και τα δύο.

Βέβαια το κείμενο του κ। Τριάντη, ας μου επιτραπεί να πω, είναι δυνατό και συγχρόνως τόσο ουτοπικό. Δεν πιστεύω ότι τούτος ο λαός, μετά από τόσα χρόνια διαφθοράς, σαπίσματος και εκμαυλισμού είναι πια σε θέση να αντιδράσει, ως όφειλε, αν είχε υγιείς δομές.

ΠΗΓΗ