Μα τον ..."Δία" και τους χίλιους κεραυνούς...

Στην πολυ- διαφημιζόμενη ομάδα της ΕΛ.ΑΣ. άλλα έταξαν και άλλα κάνουν...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη
.

Η σχέση εμπιστοσύνης εργαζόμενου και εργοδότηστη σημερινή εποχή θεωρείται απαραίτητη. Συμβάλει στην επίτευξη καλύτερης απόδοσης από το προσωπικό, στην ανύψωση του ηθικού του. Σ' ένα σύγχρονο κράτος, λοιπόν, η εύρυθμη λειτουργία του θα έπρεπε να ήταν βασική αρχή και προτεραιότητα. Η Ελληνική Αστυνομία, όμως , εμμένει σε πρακτικές του παρελθόντος και αντιμετωπίζει το προσωπικό της με το χειρότερο τρόπο.
Στην πολυδιαφημιζόμενη ομάδα “ΔΙΑΣ”, όπως συνήθως, άλλα έταξαν και άλλα κάνουν. Όπως έμαθα από έγκυρες πηγές, υποσχέθηκαν στους αστυνομικούς ότι...

η Διεύθυνση Νοτιοανατολικής Αττικής θα είχε έδρα το Ελληνικό αντ' αυτού όμως λόγω προτίμησης ανώτερου Αξιωματικού τελικά κατέληξε στο Μαρκόπουλο. Υποσχέθηκαν πλήρη εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας, αλλά στο τέλος οι αστυνομικοί υποχρεώθηκαν να τον αγοράσουν με δικά τους έξοδα. Θα κάλυπταν τα μεταφορικά έξοδα για όσους μετακινούνται από μακριά υποτίθεται, αλλά μέχρι τώρα οι εργαζόμενοι πληρώνουν μέχρι και τα κόμιστρα της Αττικής οδού.
Στην συνέντευξη για την επιλογή του προσωπικού που θα στελέχωνε τη “ΔΙΑΣ” κραύγαζαν ότι θα τηρείται το Προεδρικό διάταγμα περί ωραρίου κατά γράμμα, απασχολούν όμως το προσωπικό αυθαίρετα αρκετές ώρες παραπάνω καθημερινά. Βάζοντας τους σε κίνδυνο, αφού μετά από κάποιες ώρες ο αναβάτης της μηχανής λόγω κούρασης είναι εκτεθειμένος στο λάθος, απειλείται δηλαδή η σωματική του ακεραιότητα.
Δεν θέλω να πιστεύω ότι ο κ. Υπουργός γνωρίζει την κατάσταση αυτή. Εξάλλου, θεσμοθέτησε αρκετά δικαιώματα για τους αστυνομικούς και φαίνεται πως έχει διάθεση να προσφέρει. Η νοοτροπία που διέπει τους διοικούντες την αστυνομία είναι το μεγάλο πρόβλημα. Χρειάζεται να συνετιστούν ενταύθα, είτε με το καλό είτε ακόμα και με πειθαρχικές ποινές.
Σαν ενεργός πολίτης, διαπιστώνω καθημερινά ότι το σύνολο των αστυνομικών είναι διατεθειμένο να δώσει ακόμα και την ψυχή του στη μάχη κατά της αυξημένης εγκληματικότητας. Απαιτεί όμως καλύτερες συνθήκες εργασίας και ανθρώπινη μεταχείριση. Οφείλει γι' αυτό, σύσσωμη η κοινωνία και η πολιτική ηγεσία να τους συμπαρασταθεί και να μην αφήνει μερικούς “καραβανάδες” να τους κακομεταχειρίζονται.